po 30-tce

letnisztorm

Chyba jeszcze nie było takiego tematu, pomijając oczywiście "Zemstę" ( oj zagrałby się w jakiejś sztuce jeszcze raz).
Prosta sprawa bez ideologii i porad z internetu Shame on you

, jak uważacie.
Czy zemsta to jest coś co nas napędza i motywuje do działania czy raczej niszczy i lepiej dawne krzywdy, urazy zapomnieć, olać, zignorować, udawać że nic złego się nie stało?

edit: y na u

Kewa

Nie potrafię się mścić, chociaż uwielbiam akty zemsty w kinie i literaturze ("Hrabia Monte Christo"). Sama odpuszczam, chociaż niekoniecznie przebaczam. To chyba kwestia wychowania, bo mama powtarzała mi nie raz: mądry głupiemu zawsze ustąpi. Poza tym uważam, że zemsta wyniszcza mściciela w równym stopniu. I chyba leniwa jestem Angel

letnisztorm

Seeni

Zasadniczo ja osobiście wierzę w karmę i zemsta mi do niczego nie jest potrzebna.
jaką miarką dawane taką oddawane.

Kewa

Kewa

letnisztorm

Może to ja jestem skrzywiona Brick wall

, za każdym razem jak ktoś był zwalniany z mojej były firmy, zwykle u podstaw leżał jakiś konflikt z szefostwem, i występował do sądu pracy, ogłaszany był wszem i wobec jako wróg publiczny i osoba szukająca zemsty.
Mam wrażenie że większość pracowników święcie była o tym przekonana.

Kewa

animavilis · Gość

Jestem, w znacznej mierze, człowiekiem myśli, a nie czynu, w związku z czym długo rozpamiętuję (rzekome i prawdziwe) doznane krzywdy, tracąc na to sporo energii. Z lubością też opracowuję w myślach różne strategie zemsty. Ale mój gniew jest gwałtowny i krótki, więc chęć zemsty szybko we mnie wygasa. Jestem też za mało zdeterminowana i wyrachowana, aby moje mściwe wizualizacje wcielać w życie.
Poza tym, jak większość (chyba) ludzi, lubię, gdy jest miło.
Nie zmienia to faktu, że potrafię dość długo chować urazę, ale jej nie okazywać.

letnisztorm

Mam takie wrażenie że niektórych chęć zemsty niszczy ale są tacy, którym daje kopa do działania, co w efekcie nie przekłada się na jakiś konkretny akt zemsty ale pomaga w zachowaniu, zimnej krwi, twarzy, własnej wartości albo w osiągnięciu celu.

animavilis · Gość

Złość czasem pobudza mnie do działania, ale planowanie i realizacja zemsty wydają mi sie psychicznie wyczerpujące. Możliwe jednak, że niektórych to motywuje. Z drugiej strony, budowanie własnej wartości na zemście wydaje się dość ryzykowne.

Kewa

Seeni

Ja mam raczej tak, że generalnie jestem mało obrażalska. Tzn. mam wrażliwość słonia lub nosorożca i trzeba się mocno postarać, żeby coś mnie ubodło lub pokrzywdziło.
Nie toleruję braku lojalności i nadużywania zaufania, ale też granice są mocno przesuwalne. Jeżeli jednak dojdę w końcu do przekonania, że komuś się udało owa granicę przekroczyć zwyczajnie usuwam tego kogoś ze swojego otoczenia- przestaje dla mnie istnieć. Tzn utrzymuje kontakt, o ile muszę, ale jest to kontakt niezwykle chłodny. Nie mam też tendencji do skrywania swoich niechętnych uczuć. Nie knuję, zatem, nie obmyślam zemsty, ale uprzejmie informuje zainteresowanego o mojej ocenie (tego kogoś i sytuacji).
U mnie karma się sprawdza. Nad wyraz często zdarza mi się np znaleźć czyjeś pieniądze, odnaleźć ich właściciela i zwrócić. W zamian za to równie wyjątkowo często ludzie odnoszą mi mój zagubiony portfel. Zasadniczo jeszcze się nie zdarzyło, żeby nie odnieśli i po prawdzie byłabym straszliwie rozczarowana, gdyby to kiedyś nastąpiło.

letnisztorm

Wygląda to tak, mam okazję znaleźć się w organie nadzoru firmy z której odeszłam. Nie zgadzałam się na pewne układy i machlojki więc zostałam odsunięta, trochę mi dokuczano w końcu sama odeszłam bez żalu nawet.

Satysfakcje dałby mi jednak wyjaśnienie pewnych spraw, które uważam za bardzo naganne a i utarcie nosa tym którzy czerpali z tego satysfakcje.
Zastanawiam się tylko, czy warto poświęcać na to energię i obciążać układ nerwowy. Tylko że wewnątrz coś się we mnie buntuje na samą myśl, że ktoś postępuje źle a wkoło wszyscy przytakują i udają dla spokoju, że wszystko jest dobrze.

Jeżeli jest takie przyzwolenie, dla świętego spokoju, to po co wyskakiwać przed szereg?

Kewa

Letnia, czyli tak. Jeśli kieruje Tobą nie chęć odwetu, zemsta, tylko zwykła przyzwoitość, to walcz. Pewnie nie tylko Ty jedna padłaś ofiarą owych układów i machlojek. Tak myślę. Gdybyś jednak uważała, że gra nie jest warta świeczki, to niech będzie dla Ciebie satysfakcją, że oni wiedzą, że Ty wiesz i możesz

letnisztorm

Żeby jeszcze przyzwoitość dawała odpowiedniego kopa da działania. Think

Seeni

Odradzam kategorycznie próbę osiągnięcia satysfakcji w związku z działaniem w organie nadzoru firmy, z której zostałaś usunięta. Jestem zdania, że niczego nie wykryjesz (a w każdym razie nie udowodnisz) a dodatkowo przylgnie do Ciebie łatka pieniacza i oszołoma, która będzie się za Tobą ciągnęła latami. Poza tym, zawsze znajdzie się ktoś, kto powie, że robisz różne rzeczy, nie w myśl idei ale dlatego, że zostałaś usunięta. Potem pojawi się plotka, że zostałaś usunięta, bo sama robiłaś machlojki. Poza ewentualnym straconym czasem, niesmakiem i wrzodami na żołądku nie osiągniesz nic.

letnisztorm

Oczywiście w pierwszej kolejności pojawią się zarzuty, że to z zemsty bo każda próba zapytania nawet o pewne sprawy jest z góry piętnowana.
Szukanie i udowadnianie to akurat najmniejszy problem.
Najsmutniejsze jest to że z tych powodów o których pisze Seeni, prawdopodobnie większość spraw związanych z korupcją, niegospodarnością, aferami, zamiatana jest pod dywan.
Nikt sam z siebie, kto nie miał bezpośredniej osobistej z tym styczności z samej przyzwoitości nie zajmie się taką sprawą, tym bardziej że większość osób które trafiają do takiego organu nadzoru nie bardzo się na tym zna, nie wie czego szukać a u nas z reguły przychodzi po linii.

animavilis · Gość

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest we mnie głębokie wewnętrzne przekonanie, że trzeba zachować przyzwoitość i reagować, kiedy komuś dzieje się krzywda (nie wiem, czy to ma miejsce w tym przypadki, ale zakładam, że układy i machlojki zawsze komuś szkodzą), z drugiej, scenariusz, jaki rysuje Seeni jest zupełnie zrozumiały i, niestety, dość prawdopodobny. Mam doświadczenia, który uświadomiły mi, że jeśli mieć łatkę pieniacza i oszołoma, to tylko we własnej sprawie.
Zdarza się przecież i tak, że zwracają się przeciwko tobie nie tylko ci, przeciw którym występujesz, ale i ci, na rzecz których chcesz działać.
Z drugiej strony, przypuszczam, że Ty, ze swoim dystansem i psychiczną równowagą, masz duże szanse rozegrać sprawy po swojej myśli, zwłaszcza, jeśli chcesz ujawnić "system", którego działanie znasz i rozumiesz. To jest wymagające przedsięwzięcie i trzeba by się do niego solidnie przygotować merytorycznie, tak, aby ubiec wszystkie działania "przeciwnika".

Seeni

Absolutnie nie piłam do Ciebie Angel