po 30-tce

Malena

To nie będzie wesoły temat.
Stężenie wydarzeń dramatycznych w grupie bliskich mi znajomych jest w tym roku wyjątkowe. Żona kolegi X jest w 6 m-cu ciąży, starszego synka urodziła w 26 tyg, przeżył ale strach w nich został. Koleżanka Z dostała wymówienie z dniem 31.XII. Jak się właśnie dowiedziałam, matka kolegi Y właśnie dostała diagnozę "złośliwy". Zona kolegi T ma 4 rzut choroby wyjątkowo ostry. U młodszego dziecka koleżanki V w listopadzie rozpoznano autyzm.
Od wielu lat spotykamy się na przedświatecznym grzańcu. Tegorocznego spotkania po prostu się boję.
Nie wiem, czego im życzyć? No bo przecież nie "Wesołych Świąt"...
Może coś doradzicie?

Seeni

Chyba najprościej byłoby nie pójść i nikogo nie urazić jakimś niezręcznym słowem czy gestem. Są takie sytuacje kiedy nie ma odpowiednich słów i gestów.
Ale jeżeli to są bardzo bliscy znajomi to może taka normalność i niezmienność tego przedwigilijnego grzańca jest im potrzebna.
Nie wiem Malena- w takich sytuacjach nie bardzo jest jak radzić. Ty ich znasz, bedziesz wiedziała jak się zachować. Może zwyczajnie nie buduj scenariuszy i zdaj się na intuicję.

nudziarz

Tez nie mam pojecia, jednak bardzo czesto ludzie chcą się po prostu wygadać, chcą przerwać tą ( podyktowaną zwykle troską, czasem zakłopotaniem ) ciszę wokół siebie.
Chcą wyrzucić coś tam wreszcie z siebie.
Myslę, że winna jesteś kolezankom tą chwilę na wysłuchanie ich.
Pójdź, zobaczysz jak się rozwinie sytuacja... i po prostu słuchaj.
Słuchaj tak uważnie, by widziały, że nie tylko słyszysz, a słuchasz

rosegreta · Gość

Powiem na własnym doświadczeniu. Nie trzeba się zachowywać jakoś specjalnie. Każde "spinanie się" zbytnie raczej mnie denerwuje. Wolę jak ludzie zachowują się wobec mnie po prostu spontanicznie lub tak jak do tej pory.
W tym roku u mnie raczej normalnych świąt nie będzie.
A życzyć można spokojnych lub coś tam innego.
I rada Nudziarza mi się podoba. Jesli trzeba to wysłuchasz. A wiem Maleno, że potrafisz i masz duzo ciepłych słów jak coś.

pogłoska

Życzyłabym dużo sił i wytrwałości w pokonywaniu wyzwań, bliskości i ludzkiej serdeczności, życzliwości innych i wielu dobrych dni w nadchodzącym roku.
Głupio udawać, że nic się nie dzieje, ale i uderzanie w zbyt patetyczne tony może być nie na miejscu.

Seeni

Właśnie o to chodzi ( chyba?), że każdy z nas inaczej reaguje na otoczenie kiedy zjada go jakiś robak.
Niektórzy uciekają od ludzi, inni do nich lgną.

Malena

Nieobecność na grzańcu raczej nie wchodzi w grę. Ale właśnie pojawił się pomysł, który trochę chyba zmieni cały charakter naszego spotkania. Jeżeli wyjdzie, opowiem.
A życzenia?
Przypomniałam mi się "Dezyderata"
Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu.
Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
I może tego się na razie będę jakoś trzymać?

Niemniej wciąż się zastanawiam, skąd taka kumulacja? I jak wspierać nie tych "trafionych przez los" lecz ich bliskich, bo to na ich barkach spoczywać będzie wszystko.

Kewa

Malena, współczuję i świetnie rozumiem Twoje obawy. Nadchodzące święta i dla mnie nie będą radosne... mam bóle brzucha już od miesiąca. Sytuacja rodzinna w rodzinie mojego męża jest tak nieciekawa, że szkoda słów. Trzeba to przeżyć i tyle

Seeni

Do lekarza Kewa- idź do lekarza.

saper

myślę, że sama Twoja obecność może tym ludziom chociaż odrobinę im ulżyć (przynajmniej na chwilę...) nie ma co się silić na życzenia, wystarczy po prostu być i porozmawiać...

ale łatwe to na pewno nie będzie.

życie jest jednak czasem okropne

Kewa

Aproxymat

E tam, Kewo, nawet gastroskopia nie boli. Też coś takiego kiedyś przechodziłem i wszystko jest do wyleczenia, tylko nie wolno się tego bać. No.

A wracając do tematu - nie mam pojęcia. Sytuacja jest bardzo delikatna, myślę że (trochę podobnie jak pozostali), czasem wystarczy sama obecność, to że się nie ucieka, że się pamięta, że się jest wciąż obecnym w życiu ludzi, których dosięgają nieszczęścia. Kiedy nie da się realnie pomóc - a często się nie daje, taka forma wsparcia "jestem przy tobie", może być jedynym dobrym sposobem pomocy.

Kewa

Nie wykluczone Malena, że będzie całkiem miło i wesoło. Pracowałam kiedyś na stacji dializ. Wyobrażałam sobie wcześniej, że praca tam jest koszmarem, że rozmawiają tylko o tym kto umarł, a kto będzie następny. Tymczasem wpadłam w wesołe, "lwowskie" towarzystwo opowiadające sprośne kawały. Żarty dotyczyły również tego, kto jeszcze sika, a kto już nie. Zdecydowanie nie czoło się atmosfery umierania. Ci ludzie spędzali przykuci do łóżka 4-5 godzin co drugi dzień, plus dwie godziny podróż a mieli w sobie tyle radości, że udzielało się wszystkim. Oczywiście zdarzały się osoby zamknięte w sobie, rozgoryczone, niedostępne i wymagały trochę więcej uwagi, więcej życzliwości. Życie jest zaskakujące

Malena

Mam nadzieję, że za jakiś czas - 2, 3 miesiące - jakoś się otrząśniemy z tego PSD (ponadnormatywnego stężenia dramatu).
Pojawił się pomysł, aby przekuć to nasze zbiorowe rozgoryczenie życiem na coś pożytecznego. I na razie opcja jest taka, że w sobotę spotkamy się po to, aby pakować ciasteczka, które będą potem sprzedawane na Jarmarku Świątecznym. Dochód - dla jednego z ośrodków opieki.

Nie wiem, czy to wyjdzie, ale będziemy razem - jak zwykle - i będziemy na tyle zajęci, że może słowa - kiedy tych adekwatnych po prostu brakuje - będą zbędne?

illunga

Pomysł bardzo dobry Wam się trafił. Może będzie łatwiej. No bo chyba lepiej tak... przy okazji, niż usiąść przy tym grzańcu i... i co?

A co do życzeń...życz im, żeby za rok, kiedy się znowu tak spotkacie, mogli sobie powiedzieć, że to był lepszy rok. I tyle. I może aż.

hachiko · Gość

No własnie...zazwyczaj w takich wypadkach życzę - spokojnych świąt,ale zawsze mam wyrzuty sumienia,że nie dość podbudowujące.
Życząc jednak nadziei podkopałam ich wiarę we własną siłę.

lulka

Ajulutsikael

Malenko - po prostu bądź

już sama Twoja obecność i pogoda ducha będzie ukojeniem, atmosfera się rozładuje, o ile będzie naładowana... a do tego misiowy uścisk koniecznie Blue_Light_Colorz_PDT_02

Hower

Podoba Mi się to co piszecie, więc tylko powielę na swój sposób. Być i słuchać, to ma czarodziejską moc sprawiania uśmiechu. Jeśli życzenia płyną z serca nie potrzeba wielkich słów, no właśnie, oczy wyrażą wiele. Choć czasem trudno spowodować by tak druga osoba się otworzyła. Ale każdy jest inny, a życie weryfikuje wszystko.

bea777

...po prostu bądź...
reszta pojawi się w naturalny sposób.
Trzeba mieć wielkie serce i otwarte ramiona, by zrozumieć drugiego człowieka.
Ty zapewne te cechy posiadasz, to wystarczy.
Powodzenia