po 30-tce

rosegreta · Gość

Anima, a po co mi taka świadomość. Ani mnie to do wartościuje ani przygnębi. No moge im wspołczuć, że ktoś może byc głupszy odemnie. A tak naprawdę nigdy się nad tym nie zastanawiałam, ze ktos jest brzydszy, czy głupszy. Po prostu może nie znam takich osób. Sama nie wiem, naprawdę nie myślę tak. A może powinnam Think

Nie wiem juz co jest normalne, a co nie jest. Wiem tylko, ze nie czuję takiej potrzeby. A moze nie doceniam siebie?
Not talking

Przez Ciebie Anima zaczynam się zastanawiać czy coś ze mną jest nie tak.

animavilis · Gość

Ja też nie spędzam czasu na analizowaniu, kto jest jaki względem mnie. Po prostu, rejestruję pewne rzeczy mimowolnie, mimowolnie oceniam, bez zagłębiania się wiem, czuję, że jestem częścią wielu hierarchii i wiem, jakie zajmuję w nich miejsce. To się dzieje na zasadzie przepływu informacji, nie muszę się nad tym pochylać, aby to wiedzieć i wypierać oczywistości, że skoro są lepsi, muszą być także gorsi oraz wpajać sobie przekonania o konieczności traktowania wszystkich jednako. Nie traktujemy wszystkich jednakowo, nie mamy o wszystkich jednakowo dobrego mniemania, więc po co udawać, że jest inaczej(?)

Aproxymat

Dlatego wolę np. to co robiła Mii z portretami "pamięciowymi" forowiczów - czyli po prostu jeśli zgadujemy kto jaki jest, to raczej w formie beztroskiej zabawy a nie wnikliwego dłubania w czyichś wypowiedziach i analizowania o co chodziło, wreszcie wikłania się w tym i wmawiania sobie i innym, że się kogoś rozszyfrowało i zdemaskowało.

Mii

Ja obrałam sobie taką koncepcję, że zakładam sobie, iż to ja jestem głupsza i brzydsza, jakoś tak wolę.

Kewa

kufa

Mii

http://www.trzydziestki.fora.pl/po-30-tce,7/patrze-na-twoja-fotografie,759.html

Seeni

Zasadniczo zgadzam się z Animą. To się nawet nie dzieje świadomie. Obojętnie kogo i gdzie spotykam po dłuższej rozmowie jakoś tak mi wychodzi, czy to jest ktoś z mojej bajki czy nie. Albo do kogoś intelektualnie nie dorastam, albo kogoś przerastam, albo poziomem jesteśmy zbliżeni. I chyba nawet nie chodzi o wiedzę, tylko taki ogólny błysk. To nawet nie jest jakieś tam szczególne wartościowanie, w sensie- jaaaka ja jestem na tle tego kogoś mądra/głupia. Trudno to w ogóle ubrać w słowa. Think

. Czasami przy kimś czuję się kretynką w jakiejs konkretnej materii i odwrotnie. Ale to tak naprawdę w niczym nie przeszkadza, jeżeli o innych kwestiach jesteśmy w stanie porozmawiać. Kiedy dostrzegam czyjeś braki intelektualne ( takie ogólne)- jest mi głupio. Wstydzę się, że je dostrzegam, bo zasadniczo to świadczy o moim wysokim mniemaniu o sobie i jest hmmm...brzydkie. Raczej rzadko daje komuś do zrozumienia, że jest- w mojej ocenie- słabszy intelektualnie i sama( z racji tej wstydliwości) staram się tego nie zauwazać. Łatwiej przychodzi mi potępiać czyjąś ohydną duszę. Tutaj nie porównuję wcale do swojej duszy( która okresowo zapewne jest czarna jak heban) tylko do jakiegoś tam wyidealizowanego wzorca. Z zasady, nie rozmawiam z ludżmi, których podejrzewam o ohydę duszy.

Seeni

Aaaaa...jeszcze jedno- wystarczy mi samo podejrzenie. W tym momencie odstępuję od dalszej analizy, zastanawiania się czy mam rację, czy nie.
Pewnie to globalnie wstrętne jest, bo przynajmniej częściowo trafiam na osoby, które zwyczajnie miały gorszy dzień a ich dusza wcale ohydna nie jest. Ale, tak na wszelki wypadek, wolę się trzymać z daleka.

Kewa

Oj, Seeni, coś kręcisz Blue_Light_Colorz_PDT_02

Właściwie, to skoro nie wartościujesz, to chodzi Ci pewnie o różnice. Pewnie, że oceniam innych, pewnie, że czasem potępiam, czasem patrzę z podziwem, ale to nie jest jeszcze wartościowanie, nie jest patrzenie z góry, ani z dołu raczej zwyczajnie, z boku

nudziarz

Czegoś nie rozumiem.
Czy nie jet rzecza absolutnie naturalną, iż wokół nas żyją ludzie tak stojący intelektualnie wyżej, jak i niżej od nas ? .
Czy w związku z tym mamy tego nie dostrzegać ?
Cała zabawa moim zdaniem polega nie na tym, aby nie wartościować ( co i tak robimy łącząc się w grupy znajomych, przyjaciół zwykle właśnie według "mózgowego" klucza ), tylko by dostrzeżonych różnic NIE OKAZYWAĆ ( szczególne kiedy to my stoimy wyżej ).
I nie jest to kwestia żadnej wielkiej filozofii a zwykłej kultury.

Seeni

Seeni

nudziarz

rosegreta · Gość

E tam. Zastanówcie się, że z każdym człowiekiem przecież rozmawia się inaczej. Czyli dostosowujemy sie do rozmówcy. Inaczej rozmawiamy z dzieckiem, inaczej z osoba starszą, inaczej .... Z każdym inaczej. Czy to nie jest dostosowanie się do poziomu rozmówcy?

Seeni

A widzisz- znaczy się - nie należy rozmawiać nie tylko z podejrzanymi o ohydztwo duszy ale także z potencjalnymi głupkami. Think

nudziarz

animavilis · Gość

rosegreta · Gość