po 30-tce

Yasha · Gość

Włócznia przeznaczenia to była. Sztylet to chyba występował w Omenie - miał nim być zabity ten wcielony szatan? Think

Mnie się ten motyw zlał w jedno z Egzorcystą - Początkiem. Dość na tym, że jak go chciałam znaleść to pobiegałam sobie po wszyskich horrorach jakie są na naszym serwerze - jak widać takie to miało wiążące znaczenie dla fabuły

No, i gdyby kiedyś filmowali "Kod Leonarda da Vinci" to ten epizod też by "siadł" jak się patrzy Blue_Light_Colorz_PDT_02

Koper

Yasha · Gość

Tak, o włóczni.
Naprawdę, jakby wyżej wymienione przeze mnie horrory zlepić w jedną całość, to sens by nie ucierpiał, a kto wie - może widzowie wyszli by z kina z większa satysfakcją.
Generalnie nie lubię, gdy ktoś (scenarzysta) robi ze mnie kretyna. W obliczu tego potężnego obłoku świadków, jakim jest kino "grozy", należy się nieco wysilić, aby czymś pozytywnym zaskoczyć widza.
Romek Polański ze 25 lat temu, jak nakręcił Dziecko Rosemary, to robił większe wrażenie, przy pomocy dość prostych środków i bezpretensjonalnej fabyły, nie mówiąc o oszczędnej muzyce Komedy - a tu zapowiadają wydarzenie roku, które okazuje się wielką kichą, rzekłabym - analną

P.S.
o właśnie - sztylet był ograny wielokrotnie.
Dzięki, żę mi przypomniałeś o Złotym Dziecku.

Koper

No niestety tak właśnie wygląda współczesny horror - tak samo ten, rzekomo inny - japoński. Różnica między amerykańskim a japońskim jest taka, że w tym made in USA przerazić widza próbuje się komputerowymi trickami, a w tym made in Japan ogranymi do bólu schematycznymi scenami, typu jakaś postać w mokrych czarnych włosach (albo jej cień) nagle przemyka za bohaterem. Ogólnego sensu fabuły w żadnych z tych horrorów nie stwierdza się. Francuzi niestety poszli w stronę, tak powiedziałbym pośrodku - ich filmy także fabularnie są bzdurne (vide: "Purpurowe Rzeki" - świetny klimat, tylko co z tego, skoro fabuła debilna). Brytyjczycy czasem nakręcą coś przyjemnego, ale oni raczej tak nie na poważnie ("Shaun of the Dead"), a przynajmniej nie do końca poważnie ("Dog Soldiers"). I co tu oglądać? Setny raz "The Thing" Carpentera czy "Hellraisera" Barkera? Bo filmidła typu "Egzorcysta: Początek" mogą tylko rozczarować (żeby te hieny, chociaż nie były tak cholernie cyfrowe i nierealistyczne, a Scorupco tak 'drewniana'...

).

Złote dziecko - całkiem sympatyczna komedia. Mam gdiześ na VHS chyba jeszcze.

A teraz idę oglądać jakiś dramat wojenny na TVP. NIEMIECKI.

Yasha · Gość

Ciekawe czy ktoś pamięta świetny moim zdaniem film, ocierający się o grozę: Joe Black, z Bradem Pittem i Anthony Hopkinsem, gdzie Brad grał... śmierć

Film o głębokiej filozoficznej wymowie. Gdzie mu do niego takiemu "Adwokatowi diabła", czy Constantine - pogromcy demonów.

Aproxymat

Widziałem ten film, w porównaniu z fajerwerkami w "Constantine", "Joe Black" był oszczędny i taki nawet kameralny. A horrorów to już prawie nie oglądam (przejadły mi się)...

Koper

Już nie przesadzałbym z tą głęboką filozoficzną wymową "Meet Joe Black" - dobry melodramat, z ładną muzyką Newmana, śliczną Carlą Forlani (czy jak jej tam było) i jak zwykle dobrym Hopkinsem, ale nie pozbawiony troszkę hollywoodzkich zagrywek i kilku nonsensów w stylu - pan śmierć nie wie co to chleb z masłem orzechowym a w jednej z końcowych scen, nagle okazuje się prawnikiem-finansistą-geniuszem.
Oczywiście, w porównaniu z "Constantine" to ten film jest genialny.

A co sądzicie o filmowych adaptacjach Orwella?

Yasha · Gość

Jako twórca Big Brothera jest geniuszem

Poza tym widziałam tylko Folwark zwierzęcy, chyba...

I jeszcze na temat Joe Black - widziałam ten film 7 lat temu, i nie mam narzędzi do obrony, ale było w nim coś to utkwiło mi w pamięci jako dość sensowna reflekcja o przemijaniu. Musiałabym zobaczyć jeszcze raz, aby to poptrzeć czymś konkretnym.

Aproxymat

A wiecie z czym mi się skojarzył "Constantine"? Z takim filmem "I stanie się koniec" ze Schwarzeneggerem... Też sporo efektownych wybuchów, bełkotliwa pseudomistyka ...i tak samo niczego konkretnego teraz z tego filmu nie pamiętam.
No, poza piosenką "Ends" Everlasta, która film promowała...

lulka

Aproxymat

Zdaje się, że jeszcze De Niro ma szatańską rolę w "Harry Angel"

A z "piekielnej" literatury czytałem ostatnio "Miasta pod skałą" Huberatha. Mam mieszane uczucia, bo rzecz zdaje się strasznie nierówna, chwilami świetna i dobrze napisana, chwilami jakaś bez pomysłu i rozwlekana na siłę...

Koper

A ja wczoraj przypomniałem sobie "Złote Dziecko" - film w takim klimacie rzekłbym typowym dla lat 80. - ta muzyka na syntezatorach i w ogóle.

A diabeł (demon) całkiem fajny (chodzi mi o tego pana, co w filmie nazywał się Sardo Nomspa czy jakoś tak - w obydwu postaciach wyglądał... demonicznie

).

Yasha · Gość

A ja z tematów wiedźm, magii i demonów - Howl's Moving Castle - piękne fabularnie i wartszatowo anime Miyazakiego z 2004 roku

Jeśli chodzi o diabła - to w Omen 3 mamy antychrysta plus znowu zestaw naszych popularnych sztyletów (bo nie należy pomijać tego wątku w Złotym dziecku) , tym razem Meggido (kto pamięta ile ich było).
No i jeśli nie ma się pomysłów na ścieżkę dźwiękową, to zawsze można zaproponować coś w stylu Carmina Burana

Ale odnośnie postaci szatana, to największe wrażenie zrobił na mnie on w "Pasji" Mela Gibsona, jako blada fizjonomia, prawie piękna, ale ze złym, przenikliwym spojrzeniem.
Pokazywanie diabła jako jegomościa z rogami, kopytami i wilczymi kłami, to doprawdy przesada w XXI

Zło, aby było rzeczywiście "creepy", i miało wywołać dreszcz obrzydzenia i grozy, to musi być "lurking", podstępne i sprytne, a nie walić w pysk swoją brzydotą i debilizmem jak orka we Władcy pierścieni albo Pinhead w Hellraiser. Coś na kształt golluma prędzej do mnie przemawia.

Aproxymat

No taki z rogami (przypiłowanymi co prawda) to był Hellboy...

Koper

Aproxymat

Za to przypadkiem widziałem ostatnio w tv fragment "Trzynastego piętra"... Taki uboższy "Matrix", pomysł dość podobny, nawet może bardziej wielowarstwowy - ale aktorstwo koszmarnie drewniane, Rasiak mógłby zagrać w tym filmie chyba lepiej...

Nikt

Przeceniasz Rasiaka, Drewnialdo nie dałby rady.

Koper

Aproxymat

Z orką ani diabłem nic, ale z tytułem topiku co nieco

Film... hmm... jakby go opisać pokrótce. W całości oglądałem go dość dawno temu. No tak: pewien człowiek pracujący nad projektem wirtualnej rzeczywistości ma zaniki pamięci i prawdopodobnie w tym czasie kogoś zabił. Ten wirtualny projekt odtwarza przedwojenne Los Angeles (?) i można się w nim poruszać i zupełnie normalnie funkcjonować (ale przejmując "ciało" konkretnej postaci - mieszkańca miasta). Oczywiście jak nietrudno się domyślić - zaniki pamięci naszego bohatera są wywołane przez fakt, że również jego osoba jest "przejmowana", bo i on sam jest tylko postacią z wirtualnego świata. Są więc trzy warstwy: stare miasto/miasto współczesne/jakiś przyszłościowy "nadświat". Pomysł nawet niezły, ale... aktorzy okropnie drętwi, wątek romansowy banalny, a na nim się opiera spora część fabuły, wiele rzeczy jest do bólu przewidywalnych. Jest kilka przebłysków czegoś dobrego w tym filmie, w rodzaju dotarcia do krawędzi świata/programu, ale ogólnie dobre pomysły leżą w tym filmie odłogiem, a akcja toczy się bez polotu....

Koper

A ten film to był w kinach, na dvd/vhs, w telewizji? Kto w nim grał, kto reżyserował, kto był odpowiedzialny za zdjęcia, muzykę, F/X... ??? Ja dalej prawie nic o tym filmie nie wiem!

A który właściwie z filmów, które ostatnio wyszły na dvd/vhs warto obejrzeć? Polecacie coś?