po 30-tce

Kewa

Również byłam niejadkiem. Do dziś pamiętam zupy mleczne, a po przymusowym zjedzeniu jednej z nich w przedszkolu rozchorowałam się i więcej tam nie wróciłam, wolałam jechać do babci. Córka do dziś je dziwnie (ja z resztą też, co opisałam na wysypisku), ale je zawsze z apetytem. Z przedszkola, które było dla niej mordęgą odbierałam ją zawsze głodną, bo zastrzegłam, żeby nie zmuszano jej do jedzenia. Teraz sama sobie przyrządza to co lubi, nie jest ani za gruba, ani za chuda i jest całkiem zdrowa.

flykiller · Gość

Piękne kanapki. Tylko pewnie dosyć czasochłonne.

Mati · Gość

Kewa

nudziarz

Kewa

Klemko, ja to tylko myszki z jajka umiałam robić. Do dziś mąż się śmieje i proponuje Kasi myszkę na śniadanie, bo wie, że nie jada jajek na twardo.

nudziarz

Mati · Gość

Kewa

nudziarz

Nigdy... przenigdy nie zmusząlem dzieci do jedzenia .
Metoda była prosta.
Dziecko: nie będę jadła!
Ja: na pewno ??
Dziecko: Nie jestem glodna!!
No i obiad na jej oczach lądował w śmietniku.
Przy czy do kolacji ( całkowicuie przypadkowo ) okazywało się że w domu jest tylko mineralna.
Przychodzi kolacja..
Dziecko: nie będe jadła !!
Ja: na pewno ??
Dziecko......... no.. może trochę

Sztuka w tej metodzie, to nie zagalopować się, widzieć w dziecku czlowieka z wlasnymi gustami i umieć oddzielić cudowanie od tego, czego dziecko rzeczywiście nie lubi ( a do nie lubienia pewnych potraw ( podkreslam - pewnych!! ) ma prawo.

Seeni

Moje córki z wyjątkiem niechęci do jedzenia w szkole- nigdy nie były niejadkami. Ale po prawdzie każda ma w swoim jadłospisie coś czego nie lubi. Jakoś tak u mnie w domu przyjęło się, że obiad - jest najczęściej do wyboru, bo każdy lubi co innego. Z domu rodzinnego wyniosłam nieumiejetnośc gotowania bez uwzględnieniu pułku wojska. Tak gotowała moja mama, a moi i siostry znajomi przesiadywali w naszym domu nieustannie, bo zawsze było co zjeść. Tak gotuję ja. Jak pierogi to koło 200 sztuk i z różnymi farszami. Jak jeszcze nie skończyła się pomidorowa to już zurek i kalafiorowa( bo były ładne kalafiory na zupę). I tak jak u Mamy- to się nigdy nie marnuje. Moja młodsza córka ma do szkoły 20 metrów. Na zupę potrafi wyskoczyć na długiej przerwie: z Iwonką, Klaudią i Albertem. Pizza upieczona na dwóch blachach rozchodzi się szybciej niż błyskawica.

nudziarz

Indian Summer

ja chcę takie śniadanko!!!
[link widoczny dla zalogowanych]

Kobieta z klasą

Klem - te kanapki są cudne! Ja sama gdy mamy dzieciaki jako gości moich dzieci robię podobne. Wycinam z foremek na ciasta jakieś serca czy kwiatki. Jedno dziecko przychodzi do nas właśnie ze względu na te serduszkowe kanapki. Już w progu pyta czy dziś będą. Twoje zrobię w sobotę

Świetne!

Ja Wam powiem tak. Nie wyobrażam sobie by póścić dziecko bez jedzenia. Moja też ma obiady w szkole. Mało tego- dyżurowane przez rodziców. W najbliższym czasie ma być też prześwietlona firma cateringowa pod względem dostawców produktów z których to obiady są przygotowywane. Póki co cieszę się, że trafiłam tam na takich rodziców, którym się chce i zależy, i którzy chętnie angażują się w różne projekty.

Aproxy, tak właśnie tłumaczyła się moja mała... że za mało czasu... z czasem jest lepiej.

U mnie również kwestia jedzenia, a nie wyrzucania jest bardzo uporczywie nauczana. Póki co jeszcze z wyrzuceniem nie spotkałam się. Głodne brzuszki afrykańskich dzieci rzeczywiście mogą być w tym pomocne.

Moje dziecko ma zjeść tyle na ile ma ochotę. Ale NIC to nie przyjmuję do wiadomości

Nie wyobrażam sobie, żeby nie robić dla niej 2 śniadania, nawet jeśli zje tylko trochę.
Z obserwacji jako belferka wiem, że są dzieci, które nie jedzą bo się odchudzają ( klasa 1 sp np) !!!!!! Bo mama nie jada w domu chleba to dlaczego ono ma go jeść? Znam przypadki jak dziewczynki w tym wieku smarowały się kremami na brzuszkach. żeby nie mieć rozstępów bo tak robi mama!!!
Nigdy też nie zmuszam do jedzenia na siłę. Jedzą tyle ile chcą... ale z obserwacji też wiem, że czasem mało na kolację a potem łażą i szukają jakiś dopychaczy.

Seeni, ja też gotuję znacznie więcej. Ale na to jest super sposób- mrożenie. A za 2 tygodnie mam z głowy obiady, bo wystarczy tylko odmrozić

( więcej czasu na forum

)

Indian- cudne! Wykorzystam na 100%

Kobieta z klasą

[link widoczny dla zalogowanych]

smacznego

Kewa

Zastanawiam się jedynie, czy jemy po to by żyć, czy żyjemy by jeść. Think

Seeni

Kobieta z klasą

Kewko, ja tam nie wiem, ale dla mnie to jedna z wielkich przyjemności tego świata.

Na sałacie i marchewce- to ja dziękuję, postoję

Seeni, to jedyna obcja robić mniej:)

Martinka

U mnie na szczęście nie ma problemu z jedzeniem drugiego śniadania - ufff. Moja córka uwielbia sery w każdej postaci więc zazwyczaj kończy się na świeżej bułeczce z sałatą, ogórkiem i serem. Od pewnego czasu króluje u nas Serenada. Na dodatek odkąd dodają śmieszne torebki śniadaniowe do promocyjnych opakowań to bułeczka obowiązkowo musi być zapakowana w tę właśnie torebkę

Może to też jest pomysł: oprócz smacznego, apetycznie wyglądającego jedzenia dodatkowo fajne opakowanie na śniadanie. Dzieci często po tatusiach są gadżeciarzami;)

Tina

uff moj maz jada obiad w pracy, wiec nie ma takiego problemy.
natomiast moj maly zabiera ze soba sniadanie do przedszkola (obiad jedza pozniej).
no i tu mam problem, bo moj maly jest niejadkiem.
jak sie mu wyrzuci jedzenie, to nie bedzie jadl. znam ten problem, bo sam taka bylam...
wiec go rozumiem i ... szykuje tylko to co lubi. a jak nie znje, to coz... wyrzucam do smieci.
do dzis nie jada skorek od chleba