po 30-tce

Migotka

Wam to się chyba wybitnie nudzi... d'oh!

kliknęłam w nadążanie za metryką, ale najczęściej nie nadążam...
może dlatego, że nie mam czasu tym się martwić??

nie miewam depresji jesiennych (bo jesienią...no bo na tę jesień co roku czekam, bo rolnicy z pól plony zbierają i można im je deptać, jak zasieją to już gonią i lepiej nie...narzędzia mają rozmaite... Anxious

i liście spadają, jak są kolorowe to ładne, ale jak spadną to widać bez macania co tam pod nimi jest i takie tam...)
i co ja Don Kichot jestem jakiś??

flykiller · Gość

Proszę mnie nie chwytać za słowa. Dziadzienie dotyka obie płcie. Przy czym, mowa tu o czasowniku niedokonanym, o postępującym procesie starzenia ducha. Nie o całkowitym zdziadzieniu.

A młodzież? Widziana z "wysokości" dojrzałych lat? Nie irytuje? Nie budzi pobłażliwości? Nie bywacie protekcjonalni? Nie ciśnie się na usta "ta dzisiejsza młodzież"...?

Seeni

LampionyZeStarychSloikow

dziadzienie to stan umysłu (podobnie jak komunizm).

nie da się jednak do końca tym umysłem wszystkim zamydlić oczu - w pewnym wieku jednak już nie na wszystko ma się ochotę (czy tam siły).

tzn. o czym jest ten topik?

Seeni

Ja jestem niedorozwinięta. Nie cierpię na dziadzienie umysłu. Zapominam tyle co zawsze, bawi mnie to co zawsze, czytam tyle co zawsze, oglądam itd.
Cierpię na dziadzienie ogólne. Marszczę się, obwisam, dostaję zadyszki, szybciej się meczę, mam słabsze kości i potrzebuję więcej czasu na zrobienie czegokolwiek. Garbię się, mam nikotynową chrypkę i bolą mnie stawy na zmianę pogody. Nie mam siły na szorowanie kafelek raz w tygodniu.
Po prawdzie wolałabym, żeby szło z tym dziadzienie umysłowe, bo nie odczuwałabym takiego ohydnego dysonansu Not talking

LampionyZeStarychSloikow

no skoro zakładasz różowe rajstopki to raczej na pewno nie cierpisz na zdziadzienie - to o czym mówisz to tylko spostrzeżenie, że ciało przestało za Tobą nadążać Tongue out (1)

flykiller · Gość

Fizyczne dziadzienie dotyka wszystkich, a mentalne tylko niektórych. Pytam, bo dostrzegam u siebie szereg niepokojących objawów. Ani się człowiek spostrzeże, jak stanie kimś niefajnym, kim nigdy nie chciał być. Jeśli w oczach innych, to jeszcze pół biedy, ale dla siebie...

LampionyZeStarychSloikow

no chyba najgorsza pułapka w jaką można wpaść to rozczarowanie - do siebie, do świata, do ludzi. stać się takim memłającym pretensje dziadygą, węszącym wszędzie spiski i podstępy, podkreślającym z satysfakcją wszystko co złe w ludziach - a jednocześnie poczucie niemocy i dodatkowa z tym związana frustracja - to jest piekło, do którego niektórzy dorastają jakoś tak sami z siebie.

Baron von DupenDrapen

Ja to jeżeli już to z babieje ... (tj. oglądam się za starszymi koleżankami takimi dobrze po trzydziestce

)

EMES

letnisztorm

Co się tak czepiacie tej letniości Not talking

Nic do mnie nie pasuje z tej ankiety, w związku z dobijającą czterdziestką mam tylko dwa niepokojące symptomy:

- częściej się denerwuję i wkurzam, a potem się wkurzam na siebie za ten stan bo zawsze byłam okazem opanowania, dobroduszności i wyrozumiałości. ( normalnie chodzący ideał)
- mniej się śmieję, mniej żartuję, może do wieku już nie przystają absurdalne żarty i śmiech, zresztą jestem w tym w temacie zrezygnowana bo świat i ludzie teraz są śmiertelnie poważni a co wrażliwsze osobniki zaraz domniemają że są to żarty złośliwe i jakieś personalne.

W związku z tym wszystkim zamykam się Marylce bardziej niż zwykle i czekam może coś mnie pierdyknie i zmieni się ten stan.

Ależ się wyzwierzałam

Seeni

Generalnie - ja wręcz odwrotnie - coraz mniej mnie denerwuję. Kopniaki od losu przyjmuję, może nie z uśmiechem, ale ze stoicką pobłażliwością.
Może być, że to dziadzienie mentalne jest Think

Formalny

Kewa

Mati · Gość

flykiller · Gość

Sztormie, Ty nawet z tą podwyższoną dawką irytacji jesteś dla mnie okazem dystansu, wyrozumiałości i poczucia humoru.

Mati · Gość

illunga

Dziadzieję i chyba nawet mi to nie przeszkadza. Tumiwisizm rozległy, o którym pisze Migotka. Przestaję się przejmować bzdurstwami. Niestety dostrzegam ich wokoło więcej jakby. Nie staram się na siłę. Nic. Ani przeforsowywać coś, ani domagać się zainteresowania, przyjaźni...
Jakoś tak bliżej mi do stwierdzenia:
Nie lubisz mnie? Ooooo jakże mi z tego powodu...wszystko jedno Blue_Light_Colorz_PDT_02

Wkurza mnie durnota codzienności. Wkurza przymykanie oczu na coś.
No i chciałabym się w końcu wyspać.

nudziarz

illunga

Nie dociągnę. Już się w pracy ucieszyliśmy, że obok schodów podjazd zbudowali. Będzie jak balkonik pchać pracując do 88 roku życia ( bo zanim emerytura, to pewnie znowu przedłużą) Blue_Light_Colorz_PDT_29