po 30-tce

animavilis · Gość

Biorąc pod uwagę, że posiadania dzieci kojarzy mi się przede wszystkim z dużymi wyrzeczeniami, dużymi kłopotami, dużym stresem i dużymi wydatkami, też chętnie się dowiem.

Seeni

Ja tam genetycznie byłam na te dzieci zakodowana. Angel

Od kiedy mam psa, to się zastanawiam na co mi te dzieci były. Not talking

Pies dużo lepszy jest Angel

oto_ja

Ja również, bo spotykam raczej tych, co chcą je mieć i mają.

Ron

Ja zasadniczo uważam, że ktoś kto nie chce mieć dzieci jest nienormalny, więc czemu mam przejmować się ich dylematami i opowiadać ślepemu o kolorach. Think

nudziarz

na mój mały misiowy rozum to prosta biologia. My mamy zapładniać a nie wychowować. Kobiety wychowanie potomstwa mają w genach. Model współczesnej rodziny bardzo różni się od owych genetycznych uwarunkowań gatunkowych, wiec i musimy się do niego świadomie dostosować, co większości się udaje, a części nie.
Inna srawa, że jesli już zaakceptujemy dziecko, staje się ono często najwazniejszym elementem naszego życia

animavilis · Gość

paj

Mam gorączkę.
Ale nie na tyle, aby nie rozumieć, co piszecie.
I...chyba dziękuję za te słowa; szokujące.
Jakby mi pękł na głowie termofor z zimną wodą.
Jednak Machulski miał rację.
Do niczego nie jesteście nam potrzebni, Wy mężczyźni.
A może inaczej; potrzebni, my tak kobiety byśmy chciały.
Ale chcenie to nie wszystko.
Idę się upić z rozpaczy apapem.

nudziarz

mam wrażenie Paj, że czytasz , to co chcesz przeczytać, a nie to co piszemy

.
Apap na pewno nie zaszkodzi.. wracaj do zdrowia

paj

Masz rację.
Przepraszam.
To się nazywa wybiórczość.

EMES

Ron

Jayin

nie ma co uogólniać.

instynkt tacierzyński u wielu facetów odpala się w chwili, kiedy młode stworzenie staje się komunikatywne i zdatne do nauczenia go wszelkich umiejętności i mądrości (wg faceta:p) życiowych. czyli wtedy, kiedy facet zaczyna czuć się potrzebny stworzeniu.

instynkt macierzyński u wielu kobiet pika jak bomba zegarowa od początku ich świadomości babskiej. i dobrze, bo dzięki temu młode stworzenie ma wielkie szanse przezycia w tym świecie - kiedy matka jest od chwili zaciążenia/narodzin nastawiona na zaspokajanie wyłącznie potrzeb stworzenia.

jak w większości spraw na tym świecie - istnieją też "wyjątki" (wbrew stereotypom - dość liczne).

Są faceci, którym od chwili zaciążenia partnerki/zony/kochanki/sąsiadki - zaczyna ten instynkt tacierzyński pikać i wrzeszczeć w mózgu radośnie

Są kobiety, które zaczynają odczuwać instynkt taki realny dopiero po wielu miesiącach od urodzenia dziecka (czyli, kiedy dziecko staje się bardziej kontaktowe, a nie bierne).

A żeby nie było łatwo w tym podziale społecznym i płciowym - są też ludzie, którzy najpierw mają ten instynkt i koniecznie chcą go spełnić i się rozmnażać i wychowywać i posiadać potomstwo, a potem instynkt przygasa. i dzieci się miewa, ale instynkt w 100% wraca dopiero duuużo później, po narodzinach, po odespaniu bejbi blusa i innych uroków bycia rodzicem. z pierwotnego rozsądnego dbania o potomstwo przeistacza się w realnego fioła na punkcie dziecka.

no, a czasem nie wraca. i wtedy mamy historie w gazetach o nieczułych matkach i ojcach.

animavilis · Gość

Ponieważ moje pytanie mogło się wydać (i zresztą było) obcesowe, trochę je rozwinę.
Rozumiem, że przez 9 miesięcy ciąży można się oswoić z wizją macierzyństwa i przyzwyczaić do myśli, że dzieje się coś naprawdę dobrego i będzie miało dobre konsekwencje. Wyobrażam sobie, że dziecko, które już jest - sprawia radość. Swoim istnieniem, tym, że się rozwija, rośnie, że kształtuje się i tworzy nowy człowiek, w czym mamy zasługę i na co mamy niebagatelny wpływ. To pewnie satysfakcjonujące.
Natomiast autentycznie zaciekawia mnie, jaka jest - jeszcze przed poczęciem, ta myśl, jaka motywacja, skąd bierze się chęć posiadania dziecka, realizacji takiego planu, który w danej chwili jest wielką niewiadomą?
Czy dlatego, bo tak trzeba, bo to jest "naturalne" i taka jest kolej rzeczy?
Bo koleżanki już mają?
Bo już najwyższa pora?
Bo trzeba coś zostawić po sobie?
Bo trzeba mieć w kimś oparcie na starość?
Bo fajnie będzie się sprawdzić jako nauczyciel i wychowawca?
Bo wreszcie będzie można mieć coś naprawdę swojego?
Bo dobrze mieć jeszcze kogoś do kochania?
Bo to scementuje związek?
Jeszcze coś innego? Co?
Z przeświadczenia, że to macierzyństwo MUSI być czymś wspaniałym?

Na ile jest to - w przypadku planowego macierzyństwa - dookreślony powód, taki który można i który umie się wyartykułować na najprostsze pytanie "dlaczego?", a na ile zlepek bliżej niesprecyzowanych emocji, tzw. instynkt macierzyński?

Ron

To bez sensu Animko. Kochasz mamę. Dlaczego? Bo: koleżanki kochają mamy, jesteś jej za wiele rzeczy wdzięczna, bo tak wypada i jest społecznie faworyzowane, chcesz się nią opiekować, bo: masz taką potrzebę, z wdzięczności, odpowiedzialności, tak wypada itd.
W przypadku instynktów nie są potrzebne argumenty. Instynkty są różne i argumenty są potrzebne, żeby usprawiedliwić tłumienie dobrych i czerpanie przyjemności ze złych. Dlaczego instynkt macierzyński jest zły?

Jayin

instynkt nie ma powodów.

można mieć dziecko z powodu. lub powodów. owszem.
tylko nie zawsze wtedy instynkt przyłazi do towarzystwa wtedy.

lulka

bobro

letnisztorm

Fajny temat, ale chyba każdy, ma do niego inne podejście . Mój mąż bardzo chciał miec ze mną dziecko a ja wtedy nie odczuwałam jakieś specjalnego pędu do macierzyństwa . Jak się urodziły dzieci wszystko się zmieniło.

Mati.