po 30-tce

Mati.

Jedyne co spędza mi sen z powiek, to potworny strach.
Boję się.. bardzo boję się, że ktoś Ją skrzywdzi, a ja Jej przed tym nie uchronię. W dobie wiadomości o porwaniach, gwałtach na nieletnich, mordach obok domu, pedofilach, szajkach, sektach... Widzę to wszystko jak przez lornetkę i mam wrażenie, że rozmawianie z Nią o tym i uczulanie na pewne sprawy to ciągle za mało. Nie chodzi o brak zaufania do dziecka, a o brak zaufania do obcych.
Julka chce zacząć jeździć sama autobusem do szkoły.
No nie puszczę Jej jeszcze.. nie dam rady. Mówiąc brzydko: zesram się ze strachu.

Wszystko inne jest opanowane. Komputera nie ma i póki co mieć nie będzie. Korzysta z mojego laptopa tylko w weekendy. Humory, pyskowanie, swoje zdanie i bycie 'najmądrzejszą' ma pewno po mnie, więc wyrośnie z tego kiedyś, a ja muszę to przetrwać i stawić czoło małej wersji mnie. Traktuję to jak wyzwanie.

Kobieta z klasą

Januszu
matki taksówki wysłałabym na doszkolenie jak być normalnym rodzicem. Zresztą tak robiłam gdy prowadziłam własną szkołę językową. To co dziś te matki taksówki wyprawiają to zakrawa o molestowanie dzieci. Ktoś z mocy prawa powinien tym się zająć! I wcale nie przesadzam. Moje dzieciaki ( słuchacze) były wożone z zajęć na zajęcia... z baletu na angielski, z angielskiego na karate, potem jeszcze tenis, trąbka jakaś piłka nożna a wieczorem o godz 20:00 korki z niemieckiego! Miałam dzieciaków co o 6 rano z ojcem na basen codziennie - bo to dla zdrowia. Potem na moim ang o godz 17.00 dzieciaki zasypiały ze zmęczenia.
Broń mnie Panie Boże przed byciem taką matką.

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

ja tam dziś dzień dziecka obchodzę

to jest prezent od tesciowej.

Kobieta z klasą

to ode mnie masz lizaczka...

Kewa

Seeni

Wiesz co? Nie wiem, czy zadziałałoby, gdyby ten dostęp miały od zawsze nielimitowany. To jak z fantastycznymi butami za 780 zeta. Strasznie, strasznie ich pożądasz- bo nie masz i Cię nie stać. Jak kupisz, w przypływie amoku, nie wydaja się już takie fajne. Za to dostrzegasz, że nie są warte swojej ceny.

Kewa

Kobieta z klasą

Nie gdera się bo to nic nie daje. Trza im pokazać, że można jeszcze coś poza kompem robić

mówi ta co siedzi na kompie z doskoku całymi dniami

Kewa

Z doskoku, to właśnie klucz do wszystkiego

Osobiście jestem nałogooporna i nie ma możliwości, żebym nie potrafiła się w porę wycofać.

Kobieta z klasą

mnie życie odnałogowi. Będzie praca poza domem, nie będzie czasu, ot i tyle.

Hower

Kobieta z klasą

Zgadzam się z Tobą w 100% że życie zaczyna się piaskownicy. ----> w tym miały być te procenty

I zgadzam się z tym o czym piszesz dzisiaj. Psychologowie to jedno, ale i rodzice często nie wiedzą czym tak naprawdę jest bezstresowe wychowanie. Często mylą je z tym, że pozwalają dzieciakom wejść sobie na głowę.

rosegreta · Gość

Wspominałam juz o moim strachu. Tak jakby to, ze zawsze będę miała je koło siebie na zasadzie kwoczenia, miałoby je uchronić od wszelkiego zła.
Przy pierwszym dziecku, choc była zdrowym slicznym bobasem, nie spałam w nocy ani w dzień przez pewien okres czasu. Mała tylko jadła i spała a ja wpatrywałam sie w nią, aby jej się nic nie stalo. Czuwałam w dzień i w noc. Gdy kazano mi się połozyc do łózka, ukradkiem aby nikt nie zauwazył wstawałam i zaglądałam do Małej aby sprawdzić czy oddycha, czy na pewno jej nic nie jest.
Przy drugim dziecku wszystkie obawy stały sie realne. A więc odbiło mi jeszcze bardziej. Nie będe się powtarzać, ze nie spałam tylko siedziałam przy szpitalnym łóżeczku (takich wózeczkach jak marketowe prawie ). Doprowadzałam tym pielęgniarki do pasji, az wpadły na pomysł podawania mi kroplówek.

Taka "schiza".
Na szczęście kontroluję ten strach. Wyrażam zgodę na wyjścia starszej córki, choc normalnie pęka mi serce za każdym razem, kiedy na dłużej wybywa z domu. Pozwalam Małej szaleć na placu zabaw, choć drżą mi kolana i widzę oczami wyobraźni, jak spada z tych drabinek .
A wracając do dzieciństwa. Nie uważam, ze moje bylo lepsze, albo moich dzieci jest lepsze. Każdy ma dzieciństwo na miarę czasów. Liczy sie miłość bezwarunkowa i akceptacja, nie żadne klapsy i kary. I ta więź, która często gdzieś się zatraca, kontakt, którego niektórzy unikają i to, że się jest, jest się z sobą.

Kobieta z klasą

Rose
PIĘKNIE NAPISAŁAŚ! ( celowo duże litery)

Mati.

Kewa

Mati, boje się tego czytać bo u mnie na wszystko jest już za późno. Mam nadzieję, że nie wychowałam materialistów, ani egocentryków. Starałam się jak mogłam.

Mati.

Kobieta z klasą

Jak może być rodzina ważna, skoro właśnie jestem po rozmowie kwalifikacyjnej a tam:

" Ale pani ma tak małe dzieci. Co pani zrobi jak jedno zachoruje?"

Kewa

Kobieta z klasą

Dokładnie Kewko!

Szlag mnie trafił. Wiesz, ja ostatni raz na rozmowie o pracę ( w Polsce) byłam w 1989 roku!
Od 2000 sama zatrudniałam i nigdy nie przyszło mi do głowy by zadać takie pytanie. Jeśli nie chcą z dziećmi to po co mnie zapraszają na rozmowę? Wyraźnie w CV zaznaczyłam, że mam 2 małych dzieci.