po 30-tce

Malena

...czyli o motywach i wątkach, jakie pojawiają się w ulubionych - aktualnych - modnych lekturach. Może będziecie mieli ochotę podzielić się wrażeniami? Zapraszam

Malena

Zakładam topik, bo mam ogromną ochotę pogadania o wątkach z ... Gry o tron

Szczególnie o tych, które mnie "denerwują", czyli o eliminowaniu ulubionych bohaterów (w połowie Tańca Smoka - gdzie jest Sandor C.?!), o zmienianiu układu negatywnych postaci na hmmm...pozytywne itd.
Z każdą kolejną stroną / tomem mam wrażenie, że Martin nieco kpi ze standardowego podejścia do fabuły

Aproxymat

Spodziewałem się, że będzie tu jakieś fajne opowiadanie albo przynajmniej "short story". Ale nie - teoria literatury.

No dobrze, jeśli chodzi o zmianę postaci negatywnych w pozytywne, to zastanawiam się dlaczego jest to takie rażące. Myślę, że odczuwamy dysonans między poczuciem pewnej sprawiedliwości (inna rzecz czy to poczucie nie jest narzucone przez literackie schematy) a tym co się dzieje w powieści. Skoro zło winno być ukarane, to irytuje nas gdy:
1. nie jest ukarane a na dodatek triumfuje
2. przemienia się w dobro (czyli też nie jest ukarane).
I stąd dochodzę do wniosku, że odczuwamy pewną potrzebę karania złych postaci w powieściach. Hmm... Czy kiedy zła postać ostatecznie przemienia się w dobrą (w "Grze o tron" jest to dość skomplikowany proces), to nie jest jednak też dla niej coś w rodzaju kary? Może nawet bardziej ostatecznej niż śmierć, bo postać choć żyje, to staje się kimś innym?

lulka

W zasadzie dla mnie taka zmienność tylko uwiarygadnia realia (choć trudno w książce fantasy tych właśnie się dopatrywać), a jednak.
Czyli jest to inny rodzaj bajki do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni.
Tak się składa, że obejrzałam właśnie "Dynastię Tudorów" gdzie wydarzenia i ludzie są jak najbardziej realne, a schemat jest bardzo podobny. W zasadzie nie ma w nim postaci li tylko pozytywnych lub negatywnych. Ocenia ich dopiero historia bo ich zmiany czy tam przeistaczanie się jest tylko pozorne. Ono jest odbiciem dązenia do czegoś i dyktowane taką, a nie inną polityką.
To tak jak z Napoleonem. Uznany za wielkiego wodza, ale szedł po trupach. Przez jednych znienawidzony, przez innych kochany.
Przez historię zapamiętany, ale nie potępiony. Chyba nawet wprost przeciwnie.
I właśnie "Walka o tron" tę zmienność na przełomie pewnego czasu ukazuje.

Pochodzenie O-Ren Ishii

O ! Czyżby nowa fanka ?

Jeżeli jesteś w połowie Tańca ze Smokami to wiesz że grupa "Samo Zuo" jednak dostaje za swoje, z opóźnieniem ale jednak.

***** SPOILERY ***********

Joffrey, Tywin, Cersei, Jaime zapłacili za grzechy (Cersei jest "w toku" ale raczej nie wróżę jej sukcesów, Jaime zapłacił tym co miał najcenniejszego, tak jak ucięcie ręki wirtuozowi pianina, tylko że tu mamy wirtuoza miecza)

Sandor Clegane ? Czyli znany i "kochany" Ogar, biedaczysko oficjalnie gryzie ziemię, Arya zostawiła go umierającego odmawiając mu "ostatniej posługi" - praktycznie zaś... praktycznie to różnie może być - w Uczcie dla Wron, Brienne trafia do klasztoru w którym w stajni stoi "wściekły kary ogier do którego nikt nie ma odwagi podejść" jak również jeden z braciszków klasztornych jest "wyjątkowo potężny" jak na mnicha i zdaje się że wypatrzyła szpetną bliznę na jego twarzy... także obstawiam że Ogar nas jeszcze zaskoczy - szczególnie że deus ex machina to Martina ulubiona sztuczka

Ewolucja postaci jest widoczna w tej sadze ale że większość postaci jest umieszczona gdzieś na skali szarości to ja to kupuję, każdy może z bardziej szarego stać się bardziej biały (Do Jaima pijesz ? Blue_Light_Colorz_PDT_02

). Ci co od początku zostali umieszczeni na polu "Samo Zuo" albo "Przekurwaszlachetność" zbytnio się nie zmieniają. Ramsey Bolton w TzS 050

MY LOVE !

Dochodzą postaci - znaki zapytania - Varys, Littlefinger - nie wiadomo w co grają nawet na tym etapie, pewnie do ostatniego tomu tak będzie. Arya to kolejna zagadka w którą stronę mocy się bujnie.

******* KONIEC SPOJLERÓW ************

Martin aż tak bardzo nie kpi z fabuły - po prostu ma świetny warsztat. Za to kpią z nas wydawcy - Martin miał sagę obliczoną na 5 tomów, po wydaniu dwóch pierwszych i ich sukcesie, wydawca kazał zwiększyć ilość tomów - zobaczysz że Uczta dla Wron i Taniec ze Smokami to tak na prawdę jedna książka !!! Kasa ma wpadać. Na szczęście akurat Martin potrafił to zrobić tak że prawie nie widać sztucznego podziału. U nas wydawca idzie jeszcze dalej i sprzedaje każdy tom w podziale na dwie części. Kpina, żeby nie powiedzieć żenada (ale rozdzierać mordę w tv że społeczeństwo nie czyta to potrafią).

Malena

Ha! W połowie Tańca mam nagle Theona G. i Davosa, którzy mnie wyjątkowo irytują

Zaskoczył mnie Martin "kasowaniem" postaci, do których zdążyłąm się przywiązać. Momentami miałam wrażenie, że autor macha mi przed nosem cukierkiem w postaci jakiegoś zbuntowanego 'rycerza', a za chwilę, jak już po niego sięgam - bach! - z hukiem mi go zabiera

Trochę mnie to rozprasza, bo odbiera mi motywację, aby dalej "szukać" jego losów

Malena

Aproxymat

Ale tyle opasłych tomów "czarno-białego", to byłoby nudne nie do zniesienia. Więc niech już będą te zwroty akcji. A poza tym w "Grze" są też i takie czarne charaktery, które raczej się nie zmieniają na lepsze (Gregor Clegane), więc aż tak źle nie jest.

Malena

A tego wcale nie wiadomo, czy się nie zmieni na lepsze, ten Gregor. W końcu umarli jeżeli nie spaleni, mają drugie życie

Zastanawiam się, czy uda się pozamykać wszystkie wątki w ostatnim tomie - tym po Tańcu Smoka?

Aproxymat

Ależ po "Tańcu" mają być kolejne dwa tomy (pewnie rozbite na 4), więc dopiero w tym drugim (podobno Martin pisze je symultanicznie) wszystko się wyjaśni i zamknie.

Pochodzenie O-Ren Ishii

Aproxymat

Uśmiercenie wszystkich nie byłoby zbyt zaskakujące. Ale może być tak, że na koniec zginą wszyscy dobrzy i będą musieli ich zastąpić wszyscy źli.

Pochodzenie O-Ren Ishii

taka ciekawostka Dancing

[link widoczny dla zalogowanych]

1. miejsce - "Gra o tron"

Nie zawaham się stwierdzić, że "Gra o tron" to najlepszy nowy serial mijającego roku. Widz zostaje wciągnięty w świat politycznych i seksualnych intryg siedmiu rodzin szlacheckich, które prowadzą bezwzględną walkę o panowanie nad ziemiami krainy Westeros. W "Grze o tron" unosi się duch pierwowzoru literackiego, w którym poszczególne rozdziały pisane są z perspektywy kolejnych bohaterów. W ten sposób twórcy uciekają od prostego podziału na dobro i zło; niemal żadnej z postaci nie można ocenić jednoznacznie.
Adaptacja powieści George'a Martina ma szansę wpisać się na stałe w kanon kultowych tekstów kultury. HBO nadaje kierunek współczesnemu fantasy – po "Władcy pierścieni", to do bohaterów krainy Westeros należy przyszłość tego gatunku. Popularność kostiumu Daenerys Thargaryan idzie łeb w łeb ze słynnym bikini księżniczki Lei z "Gwiezdnych wojen". Jeśli telewizja kablowa podtrzyma tak wysoko ustawioną poprzeczkę w kwestii jakości nadawanego programu, niedługo przestaniemy wychodzić do kina. Z wielką niecierpliwością czekamy na drugi sezon i kolejne tomy powieści. (Małgorzata Steciak)

agniecha

Aaaaah !!! Blue_Light_Colorz_PDT_37

taki piękny topik ..

tylko, że jestem daleko "za murzynami" w porównaniu do Was placz

, dopiero zaczęłam czytać Starcie królów .
Tyle tutaj szczegółów Not talking

, aż boję się dokładnie czytać, bo czar odkrywania książki strona po stronie pryśnie jak bańka mydlana ... Anxious

Pochodzenie O-Ren Ishii

Starcie Królów... Shagga syn Dolfa

creme de la creme Blue_Light_Colorz_PDT_02

l

Aproxymat

Cezar też coś kopiował od Hannibala itd. Do dzisiaj w wojskowych akademiach wykłada się reguły starożytnych wodzów.

maciejka

w pewnych dziedzinach, rozwój nauki opiera się na formułowaniu hipotez, które potem są weryfikowane eksperymentalnie
a niektóre opierają się przede wszystkim na teoriach naukowych, np. socjologia, psychologia, psychologia społeczna, etyka...

w strategii wykorzystujemy również doświadczenia innych ... hmmm strategów
zwłaszcza tych ... praktyków
i nie ma w tym nic dziwnego

l

lulka