po 30-tce

animavilis · Gość

Na zasadzie serii, znowu trafiła mi się książka, która wywołuje we mnie skojarzenia z filmami Patryka Vegi. O ile "Król" Twardocha to taki warszawski "Pitbull" przedwojenny, o tyle "Ślepnąc od świateł" Jakuba Żulczyka jest "Pitbullem" warszawskim współczesnym. Narracja jest prowadzona w pierwszej osobie, ustami dilera, który dużo myśli i mało mówi. Sugestywnie prezentuje, przenikające się, stołeczny świat przestępczy i zblazowany światek elit średniego i wyższego szczebla. I to jest kolejna książka, którą się świetnie czyta i kolejna, która razi nadmiarem ekspresji. Byłaby jeszcze lepsza, gdyby autor poniechał stylistyki rodem z wierszy Baczyńskiego (bo ta jego warszawska otchłań, wciąż jak u poety, "otwiera usta ogromne chłonie i ssie" - w każdym razie, coś w tym guście), monotonnych enumeracji na całą stronę zakończonych np. odkrywczą konstatacją, że to "nie ma żadnego znaczenia" czy niedorzecznych i rozwlekłych monologów gangstera, przed którym drży całe miasto. Pogubiłam się także w rozbudowanej scenie erotycznej, usiłując wyobrazić sobie, kto kogo i jak obracał w jakim kierunku względem czego, przez co nie dość potargały mną sączące się z niej namiętności. Za plus, natomiast, poczytuję całą resztę: wartką akcję, koloryt i ten rodzaj krytycznego spojrzenia, a nawet nihilizmu, który jest mi, w pewnym sensie, bliski.
Wcześniej czytałam tylko opowiadania Żulczyka. Były niezłe, ale nie zrobiły na mnie wrażenia. "Ślepnąc od świateł", z czystym sumieniem, polecam jako kawał dobrej rozrywki.

sir Francis Drake

przeczytalem ksiazke nadii savczenko - "nadia, wiezien putina"

przede wszystkim dlatego, ze spodziewalem sie hakow na putina

tempa, jak huj; ze az mi sie jej szkoda zrobilo, jak ten "apel do separatystow" na koncu ksiazki zapodawala.

albo, jak w wiezieniu w moskwie kupowala sobie kawior przez internet, ale zjadla tylko jedno ziarenko, bo miala zamiar prowadzic glodowke

ps narobila swoim idealizmem duzo zamieszania na ukrainie i teraz chca zrobic z niej szpiega putina, bo poroszenko nie moze sobie tak O jej zabic, bo go zachodni przywodcy zdislajkuja...i wtedy sam moze byc do odstrzalu

a imho, to taki enfant terrible z natury

melpomena

Katarzyna Michalak Gra o Ferrin i Ogrod Kamili.
Nie polecam. Dla mnie klasyczna grafomania, zabili go i uciekł, autorka nie wie o czym pisze, milion zbiegów okoliczności. Dla mnie infantylna masakra.

Kewa

To ja czytam "Sekretne życie drzew" i zastanawiam się, czy nie zdziwaczeję jeszcze bardziej w stronę pro-eko?

"Idiotę" Dostojewskiego przeczytałam (na czytniku córki) i muszę przyznać, że mi smutno. Książka dość wesoła, dowcip rosyjski, fajne dialogi, lekko filozofujące, ale zakończenie - katastrofa! No, nie wiem, czy polecać, jeśli ktoś nie czytał? Kwestia wrażliwości.

animavilis · Gość

Ja bym sobie "Idiotę" poleciła - teraz, raz jeszcze.
Jak większość powieści Dostojewskiego, czytałam ją w liceum i, jak wszystkie, które czytałam, bardzo mi się podobała. Problem w tym, że ja tych powieści chyba nie rozumiałam, a na pewno nie tak, jak mogłabym zrozumieć je teraz. Wypadałoby po to sięgnąć jeszcze raz, ale ciągle jest tyle nowych, nieczytanych rzeczy...

Kewa

Mam ogromny szacunek do klasyki. Wchodzę w ciemno. Nowości mnie czasem rozczarowują, klasyka - nie. Nawet przebrnęłam przez "W poszukiwaniu straconego czasu", czym zasłużyłam na podziw córki-filolożki

Chyba rzeczywiście na pewnym etapie życia różnie odbieramy powieści i warto wracać po latach. Teraz bym "Lalkę" chyba przeczytała jeszcze raz Think

sir Francis Drake

Kewa

Annok

Żeby zrozumieć duchowe zwierząt czy inne sekretne drzew, trzeba zacząć od podręcznika drwala i egzaminu na selekcjonera.

Angel

Annok

animavilis · Gość

Ty nawet nie przeczytasz.

Annok

animavilis · Gość

No tak, audiobook, forma lektury dla zajętych i półanalfabetów.
Zinterpretuj, jak chcesz Angel

Annok

Kewa

Tutaj też się rozpełzło???

Gdzie oddech złapać? Gdzie?*

*dramatyczność pytań adekwatna do tematu

Annok

sir Francis Drake

jacek kuron "autobiografia"

w paru procentach ciekawe.. np , jak mowil o korupcji/upadku systemu komunistycznego

sam ten system zaleznosci - DOKLADNIE, jak w "the americans" sezon4 i powyzej...

lulka

Aproxymacie!

Kiedyś mi poleciłeś "Ilion" Simmonsa. A ja wtedy byłam świeżo po Chyżwarze.
I tak czułam, że przeczytałam coś kompletnie doskonałego i wszystko inne będzie gorsze.
I jest gorsze.
Przeczytałam dwa tomy jednym tchem (cztery noce) bo tak się czyta Simmonsa.
I teraz cierpię niewymownie bo połączenie Szekspira i Homera z hard SF jest niebywale wkurwiające.
Mój Chyżwar przepadł. Bezpowrotnie.
Jesu, jak ja nienawidzę tego uczucia. Tak jakbym straciła przyjaciela.

animavilis · Gość

Przeczytałam kolejną powieść Larsa Saabye Christensena - "Beatlesi". Niby nic, ot, historia dorastania czwórki norweski przyjaciół, ale ma gość dar ciekawego opowiadania i sprawnego posługiwania się słowem. Poza tym, odpowiada mi jego poczucie humoru.

Ponieważ zaś po "Radiu Armagedon" Żulczyka, które w ogóle nie zrobiło na mnie wrażenia, przymusiłam się do "Ślepnąc od świateł" - i to, akurat, wciągnęło mnie niemal od pierwszych stron - kontynuuję żulczykową serię, czytają "Wzgórze psów". Zapowiada się nieźle. [/u]

lulka

Kończę "Drogę Królów" Sandersona .Da się to czytać, ale zaczynam się czuć jak flądra na pustyni - z szeroko otwartym pyszczkiem i tchu mi zaczyna brakować. Jak nie znajdę kolejnego Carda, Reinoldsa, Żelaznego, Chalkera czy Simmonsa to się uduszę na tej naszej maleńkiej planetce.

Blue_Light_Colorz_PDT_21