po 30-tce

fi · Gość

"Codzienne zmiękczanie cegły, codzienne torowanie sobie drogi w kleistej masie, która siebie nazywa światem, codzienne zderzanie się z sześcianem o ohydnej nazwie, w psim zadowoleniu, że wszystko jest na swoim miejscu, obok ta sama kobieta, te same buty, ten sam zapach tej samej pasty do zębów, ten sam smutek domów naprzeciwko, brudnej tablicy okien czasu z szyldem HOTEL DE BELGIQUE.
Jak niechętny byk rąbnąć głową w przezroczystą masę, wewnątrz której pijemy poranną kawę i otwieramy gazetę, żeby dowiedzieć się co się dzieje we wszystkich kątach szklanej cegły. Nie zgadzać się, by delikatny akt naciśnięcia klamki u drzwi, ten sam akt, który mógłby wszystko odmienić, przeszedł w zwykły codzienny odruch, do widzenia, kochana, buźka, do zobaczenia.(…)
Przecież nie ma w tym nic złego, że rzeczy spotykają nas codziennie od nowa i są takie same. I nie to jest ważne, że obok nas ta sama kobieta, ten sam zegarek i że otwarta książka na stoliku znowu jedzie na rowerze naszych okularów. Cóż mogłoby w tym być złego. A jednak niby smutny byk trzeba pochylić łeb, ze środka kryształowej cegły przepchnąć się na zewnątrz ku temu innemu tak niedaleko nas, nieuchwytnemu jak pikador, choćby stał najbliżej byka. Dręczyć oczy patrzeniem na to, co przesuwa się po niebie, chytrze podszywając się pod zarejestrowaną w naszym umyśle nazwę chmury. Nie wyobrażaj sobie, że telefon poda ci numery, które chciałbyś nakręcić. Dlaczego miałby ci je podać? Jedyne, co nastąpi, to to, co już przygotowałeś i zadecydowałeś, ponure odbicie twych nadziei, ta małpa, co na stole czochra się i drży z zimna. Rozbij tej małpie łeb, wal od środka ku ścianom i przebij się na zewnątrz. (…)
Kiedy otworzą się drzwi, a ja wychylę się i spojrzę w dół klatki schodowej, będę wiedział, że tam, na dole zaczyna się ulica; nie jej zaakceptowany model, nie domy już widziane, nie hotel z naprzeciwka: ulica – zdyszana dżungla, gdzie każda chwila może runąć na mnie magnolią, gdzie twarze będą stawały się, gdy na nie spojrzę, gdy posunę się o krok w przód, gdy łokciami, rzęsami, paznokciami doszczętnie rozwalę się o szklaną masę cegły i postawię życie na jedną kartę, idąc krok za krokiem po gazetę na rogu."
(Julio Cortazar, Opowieści o konopiach….)

.... chwila, która może runąć na mnie magnolią...

evra · Gość

yhmmm

lubie Go, lubie przestrzen, ktora zostawia czytelnikowi
i chyba dlatego, mozna wracac do Niego wiele razy i ciagle
odczytywac na inne sposoby

Coelho tez lubie, chociaz z zupelnie innych powodow.

Pewien anonimowy tekst Tradycji mówi, że wobec życia
każdy przyjmuje jedną z dwóch postaw: Budowniczego
lub Ogrodnika. Budowniczowie całymi latami pracują nad
swym dziełem, a w dniu, gdy je kończą wyrasta wokół nich
własnoręcznie wybudowany mur. I wraz z zakończeniem
budowy ich życie traci sens.
Ogrodnicy zaś zmagają się z burzami, z kataklizmami, z pogodą
i niepogodą, dlatego rzadko odpoczywają. Ale w przeciwieństwie
do budowli, ogród nigdy nie przestaje się rozrastać, a wymagając
od ogrodnika nieustannej uwagi, zmienia jego życie w wielką
przygodę.
Ogrodnicy umieją się nawzajem rozpoznać, ponieważ wiedzą,
że w historii każdej rośliny zawiera się rozwój całego świata.

Brida

fi · Gość

Pod wpływem topicu Kasztanki - pozostając z pytaniem dlaczego niektórzy ludzi godzą się na to, by byli bici - szukając odpowiedzi na nie - odpowiedzi o ów moment krytyczny - zostawiam kawałek tego co teraz czytam - po raz kolejny - kolejny - zresztą

Beckett - "Nie ja" - pierwsze kilka wersów:

…na świat… na ten świat… ten świat.. takie małe nic… przedwcześnie… w zapadłej - … co?... dziewczynka?... tak… taka mała dziewczynka… na ten… na ten świat… przedwcześnie… w zapadłej dziurze… zwanej… zwanej… nieważne… rodzice nieznani… żadnego śladu… on zwiał… ulotnił się… ledwie zapiął rozporek… ona tak samo… w osiem miesięcy później… od razu… tego dnia… więc cienia miłości… nawet takiej…jaką otacza się zwykle… w domu rodzinnym.. niemowlę… cienia… cienia miłości… ani takiej… ani innej… żadnej… ani wtedy… ani później… wiec typowy przypadek… nic nadzwyczajnego…

fedrus

- Gdybyś był ateistą, Birbalu - cesarz zwrócił się do pierwszego ministra z zapytaniem - co byś powiedział wierzącym o wielkich religiach naszego świata?
Birbal był pobożnym braminem z Triwikrampuru, odrzekł jednak bez wahania:
- Powiedziałbym im, że moim zdaniem wszyscy oni są także ateistami: ja jedynie wierzę w jednego boga mniej niż każdy z nich.
- Jak to? - zapytał cesarz.
- Wszyscy wierzący mają swojej powody, żeby nie wierzyć we wszystkich bogów prócz własnego - wyjaśnił Birbal - a więc to oni, wszyscy razem, dają mi wszelkie powody, by nie wierzyć w żadnego.

Salman Rushdie - "Czarodziejka z Florencji"

fedrus

- Kobiety myślą mniej o mężczyznach w ogóle, niż ogół mężczyzn jest w stanie sobie wyobrazić. Kobiety myślą o swych mężczyznach rzadziej, niż mężczyźni lubią sobie wyobrażać. Wszystkie kobiety potrzebują wszystkich mężczyzn mniej, niż wszyscy mężczyźni potrzebują ich. Dlatego jest takie ważne, żeby dobrą kobietę trzymać krótko. Jeśli nie trzyma się jej krótko, na pewno ucieknie.

Źródło "skrawka" jak powyżej.

ribka_pilka

Czułość

Nie chcę cię dotknąć
Boję się
Boję się twego bólu
Chcę ci zostawić twą samotność
A swą obecność zmienić w czułość
Jesteśmy inni
Każde z nas
Ma swoje tajemnice ciemne
Kolczasty
Dziki
Suchy chwast
Nadzieje nadaremne
Spotkali się
Któryś tam raz
Śpiąca królewna ze ślepym królem
Chcę dać ci to
Co mogę dać
Czule
Czulej
Najczulej

Jonasz Kofta

ribka_pilka

Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. Szczęściarze, zadowoleni ze swojego życia i z tego z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty. U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choć byśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo, jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.

Jonathan Carroll - Zakochany duch

Formalny

Henri Michaux "Niejaki pan Piórko" - "Spokojny człowiek"

Piórko wyciągnął rękę z łóżka i zdziwił się bardzo, gdy nie natrafił na ścianę.
"Ciekawe - pomyślał - pewno ją mrówki zjadły..." - i zasnął.
Po chwili zaczęła go tarmosić żona: - Popatrz, ty leniu - mówiła - tyś sobie chrapał w najlepsze, a tymczasem ukradli nam dom.
Rzeczywiście, roztaczało się nad nimi czyste niebo. "I tak już po wszystkim" - pomyślał.
Po pewnym czasie dał się słyszeć jakiś narastający odgłos. Był to pociąg, który z wielką szybkością pędził prosto na nich.
"Wygląda na to, że mu się strasznie spieszy, więc i tak zdąży przed nami" - pomyślał Piórko i zasnął. Później obudziło go zimno. Był cały mokry od krwi. Obok niego leżało kilka kawałków żony.
"Z przelanej krwi - pomyślał - wynika zawsze kupa nieprzyjemności; wolałbym doprawdy, żeby ten pociąg nie musiał tędy przejeżdżać. Ale skoro już przejechał..." - i zasnął.
- Jak pan nam wytłumaczy fakt - mówił sędzia - że pańska żona poraniła się do tego stopnia, iż znaleziono ją poćwiartowano na osiem kawałków, a pan, który leżał u jej boku, nie tylko nie zrobił ani jednego ruchu, aby temu zapobiec, ale nawet niczego nie zauważył? Oto tajemnica. Oto w czym tkwi sedno sprawy.
"Jeśli o sedno sprawy chodzi, w niczym nie mogę być mu pomocny" - pomyślał Piórko i zasnął.
- Jutro odbędzie się egzekucja. Czy oskarżony prosi jeszcze o głos?
- Proszę mi wybaczyć, ale nie bardzo uważałem podczas rozprawy.
I zasnął znowu.
(........)

ribka_pilka

– Oni chcą mnie zabić – powiedział spokojnie Yossarian.
– Nikt nie chce cię zabić – krzyknął Clevinger.
– To dlaczego do mnie strzelają? – spytał Yossarian.
– Oni strzelają do wszystkich – odpowiedział Clevinger. – Chcą zabić wszystkich.
– A co to za różnica?
Clevinger podniecony podniósł się z krzesła, oczy mu zaszły łzami, zbielałe wargi drżały. Jak zwykle, kiedy bronił swoich zasad, w które święcie wierzył (...) miał wiele takich zasad, w które święcie wierzył. Clevinger był wariatem.
– Co to znaczy oni? – dopytywał się. – Kto, według ciebie chce cię zamordować?
– Oni wszyscy – odparował Yossarian.
– Jacy oni?
– A jak ci się wydaje?
– Nie mam pojęcia.
– No to skąd wiesz, że nie chcą mnie zamordować?

J.Heller "Paragraf 22"

zadziora · Gość

Pijacy
Pijacy są to ludzie, którzy piją do dna i duszkiem.
Ale krzywią się, bo na dnie widzą znów siebie.
Przez szyjkę butelki obserwują dalekie światy.
Gdyby mieli silniejszą głowę i więcej smaku, byliby astronomami.

Herbert

animavilis · Gość

Po pierwszych dziesięciu stronach uznałam, że "Paragraf 22" jest całkiem zabawny. Po dwudziestu nadal cechował go swoisty humor. Po trzydziestu też był zabawny i tylko to. Dałam sobie spokój, bo nadzieja na to, że w tej książce coś się zacznie dziać, osłabła.

ribka_pilka

Uwielbiam "Paragraf". To książka, którą otwieram na dowolnej stronie i czytam, czytam, czytam

fi · Gość

„Czy chcę coś powiedzieć? Chcę – siebie. Ale to normalne. Zawsze chce się powiedzieć siebie, tylko strasznie nie ma komu. (…) Jestem zmęczona, uczyłam się długo i zażarcie, i teraz głowa mi się przewraca na szyi, i pewnie usnę. Nie umiem napisać „szyja”- zupełnie nie umiem.
A za oknami jest noc i chciałabym ją jeszcze powąchać. Musi być świeża i chłodna. I chciałabym… no tak, ale ty nigdy nie przyszedłeś, chociaż obiecałeś i zawsze jestem sama z tym niespokojnym sercem, z okrutnym czerwonym kolorem, ze sobą”

(fragment listu H.P. do I. Morawskiego)

ribka_pilka

fi · Gość

ribka_pilka

Z drugiej strony Fi patrząc..rozumiem, że to jej prywatne listy, które ujrzały światło dzienne po śmierci?
Piękne, intymne...lecz czy chciałaby, żeby były publikowane?
Ja zawsze miotam się moralnie...

fi · Gość

ribka_pilka

Iii tam Fi...dosyć rozterek moralnych...będziemy twarde...Zaraz przytargam jakiś skrawek

ribka_pilka

animavilis · Gość