po 30-tce

Kewa

To chyba bardzo indywidualna sprawa, takie przywiązanie. Właściwie to nawet bardzo intymne.

Mati · Gość

Ktoś bardzo mi bliski zmarły 'mieszka' na drugim końcu Polski.. w Twoich oczach moje relacje z tą Osobą są nieistniejące.. to dlaczego czuję inaczej?

LampionyZeStarychSloikow

nudziarz

Chyba nie ja

.
I nikt nie przrekona mnie, ze owa serdeczna pamięć uzewnętrzniająca się wyłącznie obecnością w dniu narodowego spedu cmentarnego ( a przypominam, ze pzreciwstawiamy jej ową pamięć o człowieku ktory odszedł i ktory jest w naszej wdzięcznej pamięci, a nie wyłącznie i jedynie w grobie nr 36, alejka nr 12 ) .
Rozumiem i szanuje ludzi identyfikujacych zmarłych z ich szczatkami, ale na Boga, jesli tak jest .. jesli miejscem "pobytu" człowieka ktory odszedł jest Jego grób a ja odczuwam potrzebę z Nim kontaktu.. to gdzie pójdę jak nie do tego grobu ? Chocby żeby z Nim pogadać.. żeby Mu coś opwiedzieć......zeby się przed Nim wyżalic...powiedzieć , ze tesknie ...

I powiesz mi ze jesli pierszego listopada ( i tylko pierwszego listopada ) wraz z cmentanym tłumem stanę u grobu to nie będzie to spełnienie tylko obowiązku ?

LampionyZeStarychSloikow

nie wiem o czy mówisz...

ja mówię o tym, że chcę mieć miejsce które nie jest pagórkiem, gdzie srają krowy, gdzie czuję pewien klimat związany ze śmiercią, gdzie w końcu znajdują się pozostałości kogoś, kto jest dla mnie ważny, nawet po śmierci. nie wystarcza mi myśl, że jest wszędzie, czyli nigdzie. grób to nie jest puste słowo oznaczające miejsce na odpadki. to także pewien symbol, pomnik (pomnik - fajne słowo, na marginesie). nie ma znaczenia jak często przy tym pomniku się pojawaim - kazdy robi to tak często, jak potrzebuje. chyba zaciemniły Ci obraz jarmarczne zwyczaje widocznie przy niektórych grobach (marmurki, grające znicze) - nie ma się co podniecać, przecież na podobnej zasadzie jest populacja, która czyta Super Express i farbuje sobie włosy na kolor marchewkowy.

LampionyZeStarychSloikow

ps. i w ogóle co to jest za kasowanie postów, hę? (to do obojga Tongue out (1)

)

annaliza

Pasztet

I fajnie, że mamy różne potrzeby emocjonalne związane z tym co po nas zostaje. Tyle, że tylko część tych potrzeb można legalnie realizować. Topik jest o wolności.
Aczkolwiek zawsze warto wiedzieć, czy Mati lubi pod brzozą (czy tam innym drzewem), a Annaliza po bożemu.

(że tak lekko przypomnę o tym w jakim kierunku powinien zmierzać każdy topik Hyhy

)

LampionyZeStarychSloikow

Mati · Gość

annaliza

Bo po smierci to miejsce w zasadzie nie bedzie juz Twoje.
Ludzkie cialo, nawet w formie prochow to jednak jakas swietosc. Wiec dobrze by bylo, zeby pies nie wykopal, dzieci w zabawie nie znalazly "skarbu", zeby sie za jakis czas nie okazalo, ze nie mozemy nigdzie w Polsce wybudowac autostrady bo wszedzie ktos spoczywa, wiec kopac nie wypada, itp.

nudziarz

Świętość dla kogo ?
Szcerze mowiąc mam gdzieś co po śmierci stanie się z moim ciałem.
A jesli ta świętość ma być dla bliskich, to chyba ich obowiązkiem jest zadbac o to, by jakieś dzieci nie znalazły "skarbu".
W tej kwestii przemawiają do mnie jedynie kwestie epidemiologiczne i estetyczne.

flykiller · Gość

nudziarz

Rzeczywiście nie doczytałaś

Pisałem o tych ( i dla tych ) , ktorzy deklarowali potrzebę kontaktu z bliskimi zmarłymi poprzez materialny ślad ich ziemskiego istnienia, czyli grób. Przy okazji tak mi wpadło do głowy, że bardzo łatwo deklaruje się taką bezwzględną materialną potrzebę kontaktu, po czym wpada się na cmentarz raz do roku na Wszystkich Świętych. Tu wywolałem oburzenie stwierdzeniem, ze w takim kontekście grob - to wyłącznie obowiązek, a potrzeba kontaktu w tym kontekście jest cokolwiek wydumana.
Wczesniej pisałem ( czego pewnie nie zauwazyłaś ) iż bez żadnego problemu zgodziłbym się na rozsypanie moich prochow absolutnie gdziekolwiem, pod warunkiem, że nie byłoby to dla moich dzieci jakies wyjątkowo ciężkie przezycie. ( bowiem uznaję wygórowane żądania w kwestii formy włsanego pochowku, bez liczenia się ze zdaniem tych, ktorzy owego pochowku dokonac mają za objaw kretyńskiego egoizmu ).
Wyjątek stanowi moja żona, której dałem słowo iż ją skremuję ( o ile dane mi będzie przezyć jej śmierć ) bowiem irracjonalnie panicznie ( do granicy fobii )boi się obudzenia w grobie.

Tak przy okazji to dla nich będzie bardzo wygodne i tanie, bowiem urnę można upchnąc doslownie gdziekolwiek ( w obecnym stanie prawnym w dowolnym- juz istniejącym - grobie )

Się znaczy... czytać prosze Tongue out (1)

annaliza

nudziarz

Własnie dlatego Pasztet wspomniał o mozliwosci rozsypania prochów

Tak myslę , ze da się to zrobic , przy zachowaniu szacunku dla człowieka .
Oglądałem ostatnio jakiś film dokumentalny o poszukiwaniu ofiar kartastrofy Titanica i uderzyło mnie wąlśnie słowo "szacunek". Da się z szacunkiem wyrzucic ciało za burtę .
Mysle że z podobnym szacunkiem da się i rozsypac prochy.
Rzeczywiście upychanie urn "po kątach" , czy jakiekolwiek inne działanie w kwestii pochowku ludzkich szczątkow mogace mieć wpływ na osoby "trzecie" nie jest chyba najlepszym rozwiązaniem

LampionyZeStarychSloikow

Pasztet

LampionyZeStarychSloikow

Pasztet

Dobrze, że znalazło się w historii paru gości z nieco innym podejściem do zastanej rzeczywistości, bo dotąd byśmy mieszkali w jaskiniach.