po 30-tce

Kilo OK

A ja mam wrażenie że pod wpływem innych użytkowników.
Gdy pisałaś o kanapkach na 3 stronie jedna myśl [błysk] unikaj takich kobiet bo nie stworzycie nic trwałego.

Nie możesz mieć moich doświadczeń podobnie jak ja nie mogę mieć Twoich, wiesz że to niemożliwe.

oto_ja

Tak mi jakoś tekst piosenki w tym temacie pasuje.

Lady Pank - "Wenus i Mars"

Jak planety dwie, zataczamy krąg
Tak odlegli, chociaż bliscy tak
Wolno toczy, się dialog naszych rąk
Czy to wojny, czy pokoju znak?

Niezbadany jest, pragnień naszych splot
Trajektoria naszych marzeń, snów,
Czasami byle gest, zmienia wszystko w lot
I nie trzeba nawet żadnych słów...

Wenus, Mars, dwie planety, ciała dwa
Wenus, Mars, czy to się połączyć da?
Wenus, Mars, woda z ogniem, głód i żal,
Wenus, Mars, czy to jest możliwe?

Tak kolejny wokół zataczamy krąg,
Bliscy i dalecy zbyt,
I chodź napisano tyle mądrych ksiąg,
Tej alchemii nie zna nikt...

Wenus, Mars, dwie planety, ciała dwa
Wenus, Mars, czy to się połączyć da?
Wenus, Mars, woda z ogniem, głód i żal,
Wenus, Mars, czy to jest możliwe?

Seeni

Zasadniczo nie stawiam oczekiwań. Biorę co dają, oddaję co mogę.I to nie jest tak, że robię z tego braku oczekiwań filozofię życiową. Zwyczajnie moje oczekiwania są niewielkie
Stawianie wygórowanych oczekiwań w związku to koniec związku.

rosegreta · Gość

Seeni

Aaa... z wiekiem stwierdzam, że moje oczekiwania zazwyczaj oscylują w pragnieniu świętego spokoju i jako takiej równowagi.
Ja zwyczajnie nie widzę problemów w tym, że mąż ogląda coś tam, coś tam i że w domu nie ma chleba. Po chleb idę o ile nie leje, jeżeli wiem, że strasznie tego chleba współmałżonek pożąda, a jak sobie cos tam ogląda po dokonaniu zaboru pilota to idę poogladać coś innego na drugim telewizorze albo sobie czytam.

Seeni

rosegreta · Gość

rosegreta · Gość

Chciałam tylko jeszcze napisać o tym, że związki nie tylko są z miłości.
Znam historię koleżanki, wahałam się czy ja opisać, dlatego niektóre fakty są zmienione.
Była bardzo zakochana, wspólne plany na życie. Przez całe liceum nie rozłączni. Nawet nauczyciele nie dziwili się ich uczuciu, było już takie poważne. Prawie małżeństwo. Nagle czarne chmury, głupia śmierć. Nie śmierć głupia sama w sobie, ale jej sposób. Dla mnie glupia śmierć to, nastawiona woda na gazie, która zalewa palnik, zaśniecie wannie, ulatniający się gaz. Nie tak, ze ktoś na własne życzenie skacze do wody na główkę nie znając dna - to można przewidzieć, o ile ktos się zastanawia nad niebezpieczeństwem.
Dla niej to był koniec. Koniec planów. Co dalej?
Był kolega, wcześniej z boku. Pomagał jej przechodzić przez to. Starał się, był. I został jej mężem.
Czasem wystarczy uczucie jednej osoby. Ale takie głębokie, mocne. Stąd powiedzenie : kochać za dwóch. Małżeństwo to trwa juz od 25 lat. Jest szczęśliwe.
To w nawiązaniu do motylków w brzuchu. Nie koniecznie trzeba je odczuwać.

oto_ja

bosska

Poldek

Hmmm..no wlasnie, jak to jest ze spalnianiem moich oczekiwan w zwiazku? Think

animavilis · Gość

Najprzezorniej chyba jest założyć sobie, że nigdy nie będzie stuprocentowego spełnienia oczekiwań. Że z oczekiwaniami, jak z marzeniami - należy je mieć, ale niekoniecznie zakładać realizację. To bardzo ułatwia sprawę.

oto_ja

Mati.

franek kimono

granica między tym co realne a nierealne jest niewyraźna i może się zmieniać.
Cały trud w życiu jednak polega na tym by ją jakoś wyczuwać.
Jak ktoś się staje zakładnikiem swoich zupełnie nierealnych oczekiwań to ma raczej pewien problem z głową niezależnie od związku. a Anima pisze chyba o osobach ktore z tym wyczuwaniem nie mają zbyt dużych problemów. I ja się z nią geenralnie zgadzam, zwłaszcza, że jak mówie ta granica nie jest dana raz na zawsze. I to jest piękne

bosska

franek kimono

w jakimś sensie masz racje, ale w praktyce każdy z nas wchodząc nawet w pierwszy związek ma pewne oczekiwania wyniesione z domu, ksiązek, filmów... Natomiast rzeczywiście jednym z przejawów mojego niezwykłego uczucia do męża było to, że z pewnych tego rodzaju "woalów" byłam w stanie się otrząsnąć i kochać go coraz bardziej takim jakim jest

oto_ja

Nie mozna nikogo zmieniać na siłę i wg własnego wyobrażenia, ale czyż mówienie partnerowi, co nas dręczy, a nie ukrywanie i udawanie, że wszystko jest ok. nie jest podstawą związku ?

bosska