po 30-tce

letnisztorm

Rany , a ja myślałam że chodzi o sześć ziemskich dób określonych obrotem ziemi wokół własnej osi d'oh!

l

Gość

Temat jest wspaniały. Tylko że to temat dla umysłów które dopuszczają i poddają go na wszystko co niewyobrażalne. Mam na myśli umysł otwarty, nie zamknięty ideologią.
Może dla zwykłego żartu, a z myślą o otarciu umysłów na niewyobrażalne polecę KSIĘGĘ URANTII.

letnisztorm

W pierwszym dniu pojawił się pomysł, w drugim zebrano składniki, w trzecim wymiksowano, w czwartym rozpoczął się wypiek ( nasze słoneczko ), w piątym polukrowano, w szóstym przystrojono.

Kiedyś oglądałam program z cyklu " Tajemnice wszechświata" o teorii równowagi gdzie porównywano powstanie świata do wypieku ciasta czekoladowego. Aby się udało należy użyć odpowiednich składników, w odpowiednich proporcjach, prawidłowo zmieszać, upiec w jedynej wskazanej temperaturze w odpowiednim czasie. Zachwianie choć najmniejsze tej równowagi powoduje ze ciasto się nie udaje.

I teraz pytanie. Czy efekt końcowy to przemyślana koncepcja, czy po prost niesamowity zbieg okoliczności, który zaistniał pośród nieskończonej ilości kombinacji, czyli przypadek ?

Może to nie Wielki Stwórca, Wielki Umysł, Tylko Ogromny Przypadek. Angel

edit: a jeszcze o logice i słońcu

Do czasów Kopernika logiczne było że to Słońce krąży wokół Ziemi, przecież to nawet widać.

Uważam że trudno snuć logiczne wywody na podstawie niepełnych danych, wtedy to tylko teorie które bardzo łatwo obalić.

l

letnisztorm

A dlaczego miałby nie pozwolić ?

On może wszystko, może w swojej wielkiej łasce i dobroci, tchnie we mnie mądrość, logikę i otworzy mi umysł w celu przekazania wątpiącym jedynej i słusznej prawdy Angel

Tylko przechlapane będzie, jak już taka mądra zacznę się zastanawiać skąd właściwie pojawił się ten Stwórca

l

letnisztorm

Po udowodnieniu drugiej koncepcji ?

Gość

coś w temacie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Polski lotnik i kosmonauta w wielu wypowiedziach podkreśla jeszcze jedną ważną rzecz związaną z pojawiającą się świadomością istnienia Boga. Tam, w przestrzenni kosmicznej, mimo pozornej pustki, która otacza człowieka, zaczyna on czuć, że nie jest sam; wyczuwa czyjąś obecność; ma wrażenie, że jest przez kogoś obserwowany. Czy to właśnie ta odczuwalna obecność jakiejś niezbadanej siły powoduje nawrócenia wśród astronautów?

Inni astronauci są podobnego zdania

Polski generał nie jest odosobniony w swoich odczuciach. Powrót z kosmosu dla wielu astronautów stanowił początek zupełnie nowego życia duchowego. O ile wśród naukowców z bloku wschodniego, którzy powróciwszy na Ziemię, z powodu sytuacji politycznej musieli milczeć na temat swoich przeżyć, o tyle wśród amerykańskich astronautów zwykle tego problemu już nie było. Pomimo tego, że w świecie nauki za głoszenie poglądów, które nie do końca zgodne są z akademicką wykładnią, zwłaszcza w świecie nauk ścisłych, może grozić stygmatyzacja, wielu znanych zdobywców kosmosu pochodzących ze Stanów Zjednoczonych chętnie mówiło o swoich wrażeniach.

"Miałem przemożne wrażenie, że była tam siła wspanialsza niż ktokolwiek z nas; że był tam Bóg; że tam rzeczywiście miał miejsce początek" - powiedział Frank Borman, który podczas jednej z misji skierował w kierunku znajdującej się na Ziemi bazy następujące słowa pochodzące z Księgi Rodzaju: "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię".

Znamienne były też słowa Johna Glenna - znanego amerykańskiego astronauty, który już w 1962 r., jako pierwszy człowiek, wykonał lot orbitalny. Tamto wydarzenie zrobiło na nim wielkie wrażenie, któremu dał upust w czasie jednej z wypowiedzi. "Spojrzeć na ten rodzaj stworzenia i nie uwierzyć w Boga to według mnie rzecz niemożliwa" - powiedział.

Niezmiernie interesujący jest przypadek Jamesa Irwina - astronauty, który w 1971 r., jako ósmy człowiek stanął na powierzchni Księżyca. Jego nawrócenie było na tyle głębokie, że tuż po zakończeniu kariery został pastorem. Moment lądowania na Srebrnym Globie określił w późniejszych czasie mianem objawienia. "Poczułem moc Boga. Poczułem to w sposób, jakiego nie czułem nigdy wcześniej" - powiedział Irwin w jednym z wywiadów.

Religia ważniejsza niż splendor

Czy kosmos można uznać za miejsce, w którym religijność i mistycyzm oraz nauka "spotykają się" ze sobą, zjednują się i zaczynają tworzyć jednolitą całość? Wiele z wypowiedzi osób, które tam były, może na to wskazywać.

Mało znanym faktem związanym z podbojem kosmosu jest dziś symboliczne wydarzenie, do jakiego doszło w 1969 r. Buzz Aldrin, który brał udział w pierwszej załogowej misji na Księżyc, zaraz po wylądowaniu na Srebrnym Globie, wyciągnął Biblię oraz komunię, a następnie przyjął sakrament.

l

letnisztorm

beeper

Tomasz z Akwinu mocno się kiedyś natrudził by udowodnić istnienie Boga. Te jego zakrętasy myślowe, mocno ponaginane i tak prawdopodobnie nikogo nie przekonały.
A przecież istnienie świata pozazmysłowego można dość łatwo uprawdopodobnić. Według mnie taką przesłanką jest działalność jasnowidzów. Oczywiście, prawdziwych jasnowidzów, a nie jakichś hochsztaplerów, bazujących na ludzkiej łatwowierności.
W ubiegłym roku w Olsztynie zaginął student. Nie można go było odnaleźć, więc rodzina zwróciła się do p. Jackowskiego z Człuchowa. On powiedział: szukajcie w rzece, nie w jeziorze (jest ich w samym mieście 15). Przeszukano nurty Łyny, ale zwłok nie odnaleziono. Na ponowne zapytanie jasnowidz powtórzył to co wcześniej. Wznowiono poszukiwania w rzece, tym razem już dokładniej. I znaleziono ciało chłopaka.
Znanych jest wiele spektakularnych akcji z udziałem Jackowskiego, na jego stronie internetowej znaleźć można wiele dokumentów potwierdzających skuteczność jego działań.
Oczywiście, istnienie świata nadprzyrodzonego nie jest tożsame z istnieniem samego Boga, ale mocno je uprawdopodabnia.
Przynajmniej w porównaniu z wywodami św. Tomasza.

l

W2

Rzuciłem temat, a tu tyle ciekawych wpisów. To mnie zachęca do dalszego snucia domysłów na temat stwórcy. Oczywiście przy Waszym udziale.
Aby zacząć rozmyślania, należy najpierw postawić pytanie skąd się wzięła pierwsza przyczyna, inteligentny projekt, wielki umysł, plan boży, lub sam Bóg? Zakłada się, że ów umysł już był, lecz logika nakazuje dociekać skąd się wziął. I tu pojawiają się odpowiedzi, że świat spoczywa na żółwiu. Ale na czym spoczywa żółw? On też na zółwiu i tak dalej. Ostatecznie ustalono, że tych żółwi jest 5, a pierwszym jest super żółw.
Nasza logika zawodzi w kwestii kosmogonii, jednak nie jesteśmy całkowicie bezradni, bo z pomocą przychodzi fizyka teoretyczna.

l

letnisztorm

To jest też dobre: Wielki Pająk, Małż i Gąsienica

Mit z Oceanii

Na początku istniała tylko niezmierzona przestrzeń. Areop-Enap był pierwotnym pająkiem, który według ludu Nauru, rozpoczął dzieło stworzenia morza i nieba. Areop-Enap znalazł wielkiego małża i rozkazał pewnemu skorupiakowi, by go rozłupał. Skorupiakowi udało się to tylko częściowo, więc Areop-Enap zwrócił się do gąsienicy o pomoc. Gąsienica otworzyła całkowicie małża, ale zmarła z wyczerpania. Górna część muszli stała się niebem, a pot gąsienicy słonym morzem. Ostatecznie gąsienica została Słońcem, a skorupiak Księżycem.

l

letnisztorm

Dzięki za radę.
Zapamiętam, że odrobina ironii nie dla wszystkich jest jasna ale może wywołać chęć udzielanie dobrach rad.

W2

Czy Wszechświat może być absurdalny? Czy jest możliwe, aby nie miał żadnego projektu, celu, sensu? Przynajmniej takiego, który miałby dla nas jakieś znaczenie. Czy może nie być żadnego Boga, projektanta, zasady teologicznej, przeznaczenia? Czy życie i w szczególności ludzie, są nieistotną ozdobą pozbawionego sensu kosmosu ?

Może ktoś odpowie?

Gość