po 30-tce

flykiller · Gość

Zgadzam się z potrzebą regulacji, ale zastanawiam się, jak daleko ma sięgać i na jakie potrzeby opowiadać.
Jeśli by partnerzy mieli posiadać identyczne prawa jak małżonkowie, to naprawdę nie rozumiem celowości takich zmian - przecież można wziąć ślub cywilny, który, w zasadzie, byłby formalnością równie krótką i tożsamą z oświadczeniem składanym przez kierownikiem UC, że pozostaje się w związku partnerskim.

Uregulowanie wielu kwestii zależy też od operatywności i chęci danej pary (np. spisanie testamentu), a niektóre problemy podnoszone (i to jako koronne) przez osoby żyjące w wolnych związkach wydają się lekko naciągane. Np. pacjent przyjmowany w przychodni lub do szpitala wypełnia oświadczenie, kogo upoważnia do uzyskiwania informacji o stanie swojego zdrowia oraz wglądu do dokumentacji medycznej (także po, ewentualnym, zgonie) i naprawdę z treści tego druku w żaden sposób nie wynika, że musiałaby to być akurat osoba spokrewniona.

Inną kwestią jest też to, czy związki partnerskie miałyby służyć tylko regulacji kwestii prawnych, czy też podniesieniu "statusu" pary, zdjęcia z niej odium pejoratywnego w wydźwięku konkubinatu lub - w przypadku par homoseksualnych - zaakcentowania legalności i równoprawności relacji między ludźmi tej samej płci. I ja tej zasadności, w przypadku par heteroseksualnych nie widzę, bo one mają wybór.

annaliza

Kewa

Seeni

annaliza

chodziło mi raczej o łatwość "wyjścia" z takiego związku (z punktu widzenia dziecka). W przypadku małżeństwa to są jakieś mediacje przed sądem, seperacja, proces, który trwa. Nie wiem, nie orientuję się, zarobiona jestem.

Pewnie gdyby zapytać dziecko, co o tym myśli, to powiedziałoby, że chce mieć mamę, tatę, a mama i tata muszą mieć ślub i kropka (bo tak jest w bajkach i na pięknych filmach).

annaliza

Seeni

Teraz nie ma nawet obowiązkowego posiedzenia pojednawczego. Moja osobista ulubiona koleżanka ( matka wówczas dwulatka) rozwiodła się na jednej rozprawie.
Tak naprawdę wejście w życie ustawy o związkach partnerskich zwyczajnie ułatwiłoby osobom pozostającym w takich związkach ich wzajemne relacje. Przede wszyskim partner uzyskałby status osoby bliskiej, co otwierałoby drogę zarówno do dziedziczenia, wejścia w stosunek najmu, odbiór korespondencji, uzyskiwanie danych o stanie zdrowa partnera a także prawo do odmowy składania zeznań.
Ja się zgadzam z Muchą, że to jest jakaś tam niekonsekwencja- bo przecież wszystkie te przywileje osoby przeciwnych płci mogą uzyskać zawierając małżeństwo. Nie każdy jednak chce małżeństwa, z róznych względów- w tym chyba coraz częsciej światopoglądowych. Ot znak naszych czasów, którym chyba w końcu, trzeba wyjść na przeciw

flykiller · Gość

annaliza

problem jest chyba wtedy, gdy np. nieprzytomny parnter (po wypadku) nie jest w stanie wskazać kręgu osób..

Kewa

nudziarz

Bardzo fajnie się Was czyta.
Mam tylko jedno pytanie i poprawcie mnie, jesli się myle .
Skoro osoby będace w związkach partynerskich miały by posiadac pełnię praw osób będących w związkach małżeńskich ( poza mozliwością przyjęcia nazwiska , ale to pierdołka ), oraz rozwiązanie związku partnerskiego następować by miąło poprzez oświadczenie woli to...
i tu moje pytanie:
to po co instytucja małżeństwa ?

Seeni

Żeby można się było ładnie ubrać do USC i żeby można było sobie uroczyście przyrzekać w obecności urzędnika Not talking

Kewa

Seeni

i żeby mieć męża i obrączkę

lena

nudziarz

Seeni

E tam. I tak rozstają się z byle powodu albo trwają z uwagi na wspólne długi i majątek.
Ja na ten przykład jestem akademickim przykładem żony. Małzeństwo jest fajne.

nudziarz

Kewa

Seeni