po 30-tce

Jadwinia · Gość

Maciejko, chodzi mi o potoczną definicję wolności. Bardziej nawet chodziło mi o indywidualne różnice w pojmowaniu tego słowa, różnice odczuć. Ja nawet nie znam filozoficznych koncepcji wolności. Jeśli masz ochotę o jakiejś konkretnej porozmawiać to ją przedstaw. Chętnie poczytam i się ustosunkuję

maciejka

Jadwinia · Gość

maciejka

maciejka

Jadwinia · Gość

Jadwinia · Gość

Jadwinia · Gość

Maciejko, jestem ciekawa o którą definicję wolności się opierasz, twierdząc, że normy nie mają z nią nic wspólnego. Napisz o tym, chętnie poczytam.

Tymczasem w Wiki można przeczytać:
"Wolność może oznaczać brak osobistego zniewolenia (więzienie, niewolnictwo, praca przymusowa, porwanie), brak ograniczeń ze strony władz (wolność słowa, wolność zgromadzeń) i innych jednostek (szef, bank, szkoła, rodzina), a także zwyczajów społecznych i warunków naturalnych."

Pozdrawiam

maciejka

ok, Jadwiniu, odpowiem ta Twoje zapytania, tylko nie dzisiaj Pray

maciejka

Jadwiniu, w odpowiedzi, na zapytanie, o którą definicję wolności się opieram to:

Wolność to niezależność, suwerenność, możliwość podejmowania decyzji zgodnych z własną wolą,
dzielimy ją na obywatelską, osobistą, sumienia, wyznania oraz zgromadzeń.
Wolność to brak przymusu, sytuacja, w której można dokonywać wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji.
Jak i również na zacytowanej przez Ciebie definicji wolności z Wiki.
Zgadzam się, że ogólnie pojęte normy porządkują nasze życie i to w bardzo wielu aspektach,
ale jednocześnie nas również i ograniczają.
Poza tym, ja uważam, że nie zawsze należy ślepo przestrzegać norm, przede wszystkim powinno używać się rozumu.
Natomiast zaprzeczeniem wolności jest zależność od osób, instytucji czy systemów władzy, a także wewnętrzne zniewolenia, nałogi i uzależnienia.

I to jest chyba wszystko, co mogłabym odpowiedzieć w temacie czy ja czuję się wolna czy zniewolona, bo tak jak wspomniałam wcześniej, ja czuję się niewolnikiem systemu i co gorsza nawet nie mam na to wpływu.

Przykładów można podać dużo, kilka podałam wcześniej, ZUS, nasza służba zdrowia, system emerytalny (to już katastrofa)... aż się boję podawać więcej przykładów, bo jak sobie wreszcie uzmysłowię ten ogrom, tak hurtem, to nic tylko się pochlastać.

Taki pierwszy z brzegu przykład, małego kalibru.
Dopóki jadę własnym samochodem i dopóki ja mam kontrolę nad własnym życiem mam też prawo brać za to moje życie odpowiedzialność. Oczywiście, nie przekraczam dozwolonej prędkości i jadę zgodnie z przepisami ruchu drogowego. Jeśli moją wolą jest ryzykować bardziej pewną śmierć na miejscu w imię mniej pewnej śmierci w płomieniach to nikt, nie ma prawa zmusić mnie żebym te pasy zapinała.
To nie urzędnik będzie się w tym aucie palił tylko ja. Jestem niejako ubezwłasnowolniona, a powinnam mieć prawo wyboru, czy w razie wypadku drogowego wolę roztrzaskać sobie głowę o kierownicę, zamiast smażyć się na oleju napędowym, bo pasy bezpieczeństwa się zaklinowały.
I nie przekonują mnie filmiki ostrzegawcze w necie, gdzie np. koleś na tylnym siedzeniu nie ma zapiętych pasów, zabija wszystkich łamiąc im karki a sam przeżywa po tym.
Nie rozumiem, dlaczego autorzy poprzestali tylko na zmasakrowaniu czwórki przyjaciół? Przecież kolega mógł spokojnie wylecieć z auta przez przednią szybę i porachować karki co najmniej 3-4 osobom w samochodzie nadjeżdżającym z naprzeciwka! No to by było dopiero przekonywujące!!
Taki filmik ostrzegawczy jest chyba przeznaczony dla osób nie używających mózgu w stylu "obejrzyj sobie filmik głupolu to może zrozumiesz".

I z całego tego wywodu całkowicie wyłączam piratów drogowych, oraz debili za kółkiem bez wyobraźni. To całkiem inna bajka i inna kategoria.
Przedmiotem naszej wymiany poglądów

jest wolność wyborów.

Oczywiście, pasy powinny być w samochodach, dzieci powinny jeździć w fotelikach, to absolutnie bezdyskusyjne.

Ale czy ja, jako kierowca, w moim samochodzie zapnę pasy czy nie, to już mój wybór, nikt nie powinien mieć prawa mi tego nakazać ani zakazać.
Argumentacja, że jadąc bez pasów mogę się zabić, jest absurdalna. Brzmi co najmniej jak, nie wychodźmy na jezdnię, bo przejedzie nas pojazd.
Jeśli ktoś chce nas przed wszystkimi zagrożeniami tego świata uchronić, to znaczy że chce nas wszystkich ubezwłasnowolnić, trzymać na smyczy, a najlepiej to zamknąć każdego w domu bez klamek żeby sobie krzywdy nie zrobił.

ale to są tylko i wyłącznie moje odczucia...

Blue_Light_Colorz_PDT_02

Jadwinia · Gość

No i widzisz, jak sobie sama pięknie odpowiedziałaś na pytanie o związek między normami a wolnością

Co do zapinania pasów, to się nie bardzo znam na wypadkach. Tylne pasy to wiem, że trzeba zapinać, choćby "tylko" ze względu na współpasażerów. A przednie kierowcy? Ty zakładasz, że wyleciałabyś przez przednią szybę i zgon na miejscu. A jeśli nie? To niewdzięczny temat, nie chcę nawet o tym myśleć.

Mati · Gość

Kiedy tam stoisz, na szczycie świata, nie myślisz o pobijaniu rekordów, nie myślisz o danych naukowych. Chcesz tylko wrócić żywy. To wtedy stało się dla mnie najważniejszą rzeczą - powiedział Felix Baumgartner w wywiadzie tuż po oddaniu skoku.

To między innymi jest dla mnie wolność.. i swoboda.

Nie jestem w stanie wyobrazić sobie ani wysokości z której skakał, ani prędkości z jaką zapylał na dół.. ciekawe czy słychać było huk przekraczania bariery dźwięku i ciekawe czy on wogóle słyszał łomot z jakim leciał w dół..

Baron von DupenDrapen

[link widoczny dla zalogowanych]
Wiele nie slyszal bo izolowal go skafander:

"...Baumgartner himself says that he felt very little as he broke the sound barrier because his insulated suit buffered him from external sounds and forces...."

Ciekawe, ze jakby mu sie przedziurawil skafaner na wysokosci ponad 19km to zagotowalaby mu sie woda we krwi:

If his pressurised suit had failed at above 19.2km (the "Armstrong limit", where water boils at body-temperature), he would probably have experienced a usually fatal condition known as ebullism – or the "boiling" of the blood – whereby his body would start to swell painfully within seconds.

no ale dalej nie wiem jak te eksperymenty maja pomoc w ewakuacji kosmonautow skoro ci ostatni sa znacznie wyzej.

[/code][/list]

Formalny

Pierwsza sprawa - odczucie przekraczania "bariery dźwięku". Baumgartner nie mógł go odczuć w sposób dotkliwy z oczywistych powodów. Najpierw trzeba się zastanowić, co to jest grom dźwiękowy przy przekraczaniu prędkości dźwięku. Otóż to zjawisko powstaje za obiektem przekraczającym tę prędkość i jest po prostu efektem gwałtownego skoku ciśnienia w chwili przekroczenia prędkości rozchodzenia się dźwięku, na czole fali zagęszczonego powietrza (w kształcie stożka). Ten skok ciśnienia jest rzędu kilkudziesięciu razy w stosunku do ciśnienia powietrza, w którym porusza się obiekt. Na poziomie, na którym Baumgartner przekroczył prędkość dźwięku, ciśnienie było rzędu tysięcznych psi więc wszystkie efekty towarzyszące jej przekraczaniu przez jakiś obiekt, to znaczy zróżnicowanie prędkości warstw opływającego powietrza oraz ich ciśnienia, a tym samym temperatury były niewielkie. Ponieważ i ilość pary wodnej była tam praktycznie zerowa, więc także nie było raczej możliwe zaobserwowanie "obłoku Prandtla-Glauerta". To, że był w skafandrze, nie miało praktycznie znaczenia.

Druga sprawa, to pytanie, jak taki eksperyment ma pomóc w ewakuacji kosmonautów. Otóż to bardzo ważna sprawa. Do tej pory od czasu pierwszych lotów modułów Mercury, Gemini, Apollo czy dużo później promów kosmicznych, a obecnie plaonowanych lotów modułu ORION, opracowywane były procedury ratunkowe na poziomie wyrzutni lub tuż po jej opuszczeniu, albo w czasie lotu orbitalnego. Praktycznie nie istniały procedury ratunkowe na wypadek wystąpienia krytycznej awarii w troposferze lub tym bardziej stratosferze. Poza tym mówi się wiele o końcu ery myśliwców i bombowców załogowych latających w stratosferze i zastąpieniu ich przez bezzałogowe latające obiekty bojowe, ale jednocześnie przecieki mówią o eksperymentach z zupełnie nową generacją załogowych samolotów bojowych. Jeśli tak jest, to i lotnictwo potrzebuje informacji jakie można uzyskać w czasie eksperymentów tego typu jak skok Baumgartnera.

Trzecia sprawa - poczucie wolności jakie mógł mieć skacząc... Z pewnością, ale takie poczucie może miec każdy, skacząc na spadochronie niekoniecznie w tak ekstremalnych warunkach... Takie poczucie zresztą towarzyszy lataniu na szybowcu... Radzę spróbować...

Mati · Gość

Dziękuję za wyjaśnienia. Teraz żeby je zrozumieć muszę udać się do Biblioteki

lulka

To gotowanie krwi to mnie z lekka wkurzyło.
O ile miałoby do tego dojść na skutek rozerwania kombinezonu to prędzej skoczek umarłby z powodu ucieczki tlenu z krwioobiegu, a to wiadomo - powoduje śmierć komórek.
Gotowanie zaś nastąpiłoby gdy już by nie żył.

Dlatego zakładając, że człowiek wyszedłby na kosmiczny spacer bez kombinezonu nie następuje ani spektakularne rozerwanie ciała, ani wyrwanie oczu, ani natychmiastowe zamarznięcie czy ugotowanie.
Po kilkunastu sekundach (9-15) następuje utrata przytomności, po około dwóch minutach śmierć mózgu.

Gotowanie i owszem - ale to jest dalszy skutek. Gdy już "zimny trup"