po 30-tce

Szymon Krusz

Skoro dziecko ma być wartością nadrzędną to po co brać ślub,zakładać rodziny itd.skoro kobieta poczuje wolę posiadania potomka wystarczy tylko zakręcić się wokół jakiegoś faceta facet zrobi to co do niego należało i do widzenia nie znamy się coś w rodzaju "murzyn zrobił swoje murzyn może odejść" tak to wygląda z twojego punktu widzenia pytanie tylko jedno Dlaczego kobiety tak obstają aby usidlić faceta?

Szymon Krusz

A może jeszcze jakaś nagroda za urodzenie tego dziecka samochód,mieszkanie,komplet mebli

melpomena

Wolałabym komplet podręczników do ukończenia liceum dla dziecka, sprezentowanych przez państwo.

animavilis · Gość

Pisałam o sytuacji dwubiegunowej: urodzić wyczekiwane dziecko i wychowywać je w niepełnej rodzinie, bądź nie urodzić go wcale. Być albo nie być dziecka. Zatem, mimo wszystko, chyba jednak być, prawda?
Nie wiem, po co brać ślub i zakładać rodzinę wyłącznie w celu posiadania potomka, a później męczyć się w nietrafionym związku. Sytuacja, o której piszesz "murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść", na pierwszy rzut oka wygląda na boleśnie instrumentalne traktowanie innego człowieka [ale także siebie], lecz z tych dwóch - mimo wszystko - wydaje się o niebo uczciwsza.
Skoro zaś są kobiety, które tak właśnie wyobrażają sobie swoją przyszłość, najwyraźniej usidlanie facetów ich nie interesuje.

Seeni

Szymon Krusz

na pierwszy rzut oka wygląda na boleśnie instrumentalne traktowanie innego człowieka [ale także siebie], lecz z tych dwóch - mimo wszystko - wydaje się o niebo uczciwsza.
Skoro zaś są kobiety, które tak właśnie wyobrażają sobie swoją przyszłość, najwyraźniej usidlanie facetów ich nie interesuje.

Jest chwiejny, nieporadny życiowo, niezdecydowany oraz przekonany o tym, ze za każdą jego porazką stoi kobieta. Mając do wyboru takiego ojca dla swojego dziecka kobieta wybiera samotne macierzyństwo.

Ta uczciwsze a jak któregoś dnia przyjdzie i zapyta "mamusiu a gdzie jest mój tata" co mu powiesz prawdę że "był tylko dawcą genów" czy będziesz kłamać standartowo rzecz jasna "tatuś nie żyje" albo "tatuś był niedobry dla mamy i znalazł sobie inną panią" a co będzie jak się trafi jakieś nieszczęście choroba,wypadek gdy będziesz błagać lekarzy "ratujecie moje dziecko" a lekarze powiedzą" proszę pani medycyna to nie żadne czary mary pani nie może być dawcą może ktoś z rodziny ale najlepiej aby to był ojciec dziecka" co wtedy zrobisz

melpomena

A co ma zrobić kobieta w takim wypadku, której mąż odszedł i nie wie gdzie jest albo której mąż zmarł?

Chłopaku, moja koleżanka się rozwodzi, w końcu.
Po trzech latach od momentu kiedy ją mąż rzucił. Pisałam już kiedyś o tym. Facet nie poczuwał się ani finansowo, ani uczuciowo. 6 letni chłopiec widział go ostatnim razem na początku sierpnia. Ani syn ojca nie chce widzieć, ani ojciec syna.
Dziś usłyszałam od koleżanki, że najprawdopodobniej dlatego, że syn nie jest córką. Że gdyby mieli córkę, wszystko by się potoczyło inaczej. Zjechałam ją za to. Jednocześnie ona myśli o tym, żeby pozbawić go praw rodzicielskich, żeby z x lat tatuś nie przypomniał sobie o synku i nie wygrał w sądzie sprawy o alimenty od dziecka.
Drugiej koleżanki córki nie widziały ojca od kilku lat. I to nie dlatego, że nie chciały go widzieć, ale dlatego, że on ich nie chciał widzieć i z nimi nawet przez telefon nie chciał rozmawiać.

Nie da się ukryć, że są faceci nie nadający się na ojców, tak samo, jak są kobiety nie nadające się na matki. Są dwie strony medalu, ale ty uparcie twierdzisz, że jest jedna.

zadziora · Gość

Szymon Krusz

Facet nie poczuwał się ani finansowo, ani uczuciowo. 6 letni chłopiec widział go ostatnim razem na początku sierpnia. Ani syn ojca nie chce widzieć, ani ojciec syna.

Drugiej koleżanki córki nie widziały ojca od kilku lat. I to nie dlatego, że nie chciały go widzieć, ale dlatego, że on ich nie chciał widzieć i z nimi nawet przez telefon nie chciał rozmawiać.

Nie da się ukryć, że są faceci nie nadający się na ojców, tak samo, jak są kobiety nie nadające się na matki. Są dwie strony medalu, ale ty uparcie twierdzisz, że jest jedna.[/quote]

Widzę że nie jesteś w temacie
Chodzi mi o to że są kobiety są skłonne do tego aby mieć dziecko a nie mieć męża że traktują mężczyzny nie jako osobę człowieka tylko jako maszynę do robienia dzieci i dawcę genów i wcale nie twierdziłem że są faceci nie nadający się na ojców, tak samo, jak są kobiety nie nadające się na matki.

animavilis · Gość

STALKER

Ciężko nazwać takich ludzi Mężczyznami...

Mati.

..wydaje mi się, że mężczyźni mają dzisiaj dużo trudniej.. czasy polowań się skończyły i "upolowanie obiadu" nie stanowi już przywileju tylko mężczyzn.. kobiety stały się samodzielne i zdaje się, że oczekują dzisiaj czegoś innego.. czegoś, co dla wielu panów jest ogromnym wyzwaniem.. okazywania uczuć i tym samym dania choć odrobiny poczucia bezpieczeństwa.. i choć możemy wszystko same to nic nie zastąpi nam ciepła męskiego ciała i obecności drugiego tchnienia obok.. wiele kobiet wydaje sie o tym zapominać chcąc udowodnić sobie swoją niezależność od nikogo. Samotne wychowywanie dziecka (wbrew wielu zapewnienniom) nie może dać pełni spełnienia ani kobietom ani tym bardziej dzieciom, ale czasami sprawy układają się nie po myśli i wtedy trzeba umieć odnaleźć się w nowej rzeczywistości - tej samotnej, co wcale nie znaczy, że z samotnością jest fajnie.. Co z tego, że jest się niezależnym, ma wolną drogę i można robić to na co ma się ochotę.. w związkach i miłości nie o to chodzi, żeby się zniewalać tylko żeby to wszystko na co ma się ochotę można było dzielić z tą drugą bratnią duszą.. choć czasami jej znalezienie trwa dłużej niż byśmy chciały a upływający bezefektywnie czas może zniechęcić i "kazać" przekonać siebie samą, że samotnie jest lepiej...

Szymon Krusz

Są mężczyźni, zupełnie świadomie, z różnych względów, wyrażający na to zgodę.
Co powiesz na ich temat?[/quote]

Nie wiem czy są ja bynajmniej z czymś takim się nie spotkałem owszem kiedyś czytałem w jednej książce jak to w Anglii był taki przepis w prawie że nie można było posadzić kobiety do więzienia gdy była w ciąży i właśnie byli tacy faceci co się czyś takim zajmowali.

Ale w Polsce nie słyszałem

Seeni

W większosci swoje córki wychowywałam sama. Nie dlatego, że mąż nie chciał albo nie potrafił tego robić- zwyczajnie technicznie nie mógł, bo pracował całymi miesiącami poza domem. Wiem zatem jak to jest samotnie borykać się z trudami życia codziennego i jak to jest robić to we dwoje.
I powiem tak-inaczej jest.Trudniej i ...hm..paradoksalnie o wiele łatwiej.
Zawsze bawiło mnie dorabianie przez kobiety martyrologii i męczeństwa w temacie samotnego wychowywania potomstwa. Owszem bywa ciężko- np wtedy kiedy panoszy się świnka, czy ospa i nie ma nawet komu chleba kupić. Albo wtedy kiedy dzieci w trakcie zabaw w łazience urywają umywalkę. Albo np wtedy kiedy starsza ma biegunkę i z przeproszeniem zasrywa wszystko i wszystkich a młodsza w tym samym czasie wykonuje skok na Małysza i z powodu urazu czaszki ląduje na pogotowiu. A w miedzyczasie pracowicie, najlepiej noca trzeba pakować rzepę. I nie ma sie komu wypłakać, ze jest żle. Z drugiej strony ogląda się " Księżniczkę na lodzie" rozwalając w łóżku popcorn i nikt, NIKT nie krzyczy, że nie wolno kruszyć. Albo do północy wyrabia się ciasteczka czekoladowe aż Potomkinie padają znuzone z twarzą w czekoladzie. Jest odpowiedzialność za wszystko, ale jest niezależność.Jest wiecej czasu dla dzieci, bo nie trzeba go dzielić. Jest wiecej rozmów, kontaktu który zaprocentuje później. Jest nieźle.

STALKER

Kobieta która decyduje w taki sposób urodzić dziecko to najmniej interesuję się czy ono chcę wrastać bez ojca.
Nie liczą się jego uczucia i jakie będzie miało dzieciństwo..
To tylko jest dla niej droga ucieczki od samotności i pustki życiowej
A dobro dziecka jest dla niej w tym przypadku najmniej ważne

lulka

Myślę, Seeni, że nie wiesz co to znaczy samotnie wychowywać dzieci.
To o czym napisałaś to jedynie trudności techniczne.
Wychowywanie samemu dziecka to branie za niego całkowitej odpowiedzialności, strach, że z czymś nie zdążysz, że popełnisz błąd, że, że, że...
To brzemię jest potwornie ciężkie do udźwignięcia.
Druga sprawa, to świadomość, że nie ma drugiej osoby, która by tak samo jak Ty bardzo kochała Twoje dzieci. Żeby tak samo była w stanie je zrozumieć. A poprzez zrozumienie ich i miłość do nich i Ciebie gdy postępujesz wobec nich tak, a nie inaczej.
I trzecia - niedobrze jest gdy komuś się wydaje, że może zastąpić obydwoje rodziców. Lepiej mieć świadomość, że tak po prostu nie jest.
Tę świadomośc też trudno dźwigać.
I nigdy!!!! wychowanie dzieci nie było dla mnie żadną martyrologią.
Nigdy.
Natomiast wiem jaka jest różnica między wychowywaniem dzieci jeśli maja ojca (nawet daleko, ale takiego który kocha), a wychowywaniem samotnie.

Bobranoc

lulka

I przypomniało mi się jeszcze zdanie Zadziory gdy pisała jak jej świeczki w oczach stanęły gdy jej syn po obejrzeniu "Mamma Mia" stwierdził, że główna bohaterka ma aż trzech tatusiów, a on żadnego.
Moja córka (rozmawiałyśmy kiedyś o jej tacie) gdy już była dorosła powiedziała, że strasznie chciałaby mu usiąść na kolanach.
Wyłam całą noc.
A takie zdania przecież padają często.
Mnie to rozrywa serce.
Bo to nie jest ta waga co odmówienie dziecku pięciu złotych na ulubione cukierki.
Jeszcze raz bobranoc.

Wiolinowa

Wiolinowa