po 30-tce

W2

Z ostatniego snu pamiętam, że na Księżycu oprowadzał mnie tajemniczy mężczyzna i pokazywał zadziwiające rzeczy. Najbardziej dziwne dla mnie było to ogromne pomieszczenie w kształcie kopuły. Bawiłem się jak dziecko, kiedy wchodziłem i na powrót wychodziłem z tego pomieszczenia. Ja po prostu przenikałem przez ściany, albo tworzywo, z którego było zbudowane. Później okazało się, że to jest gaz w kształcie kuli, albo bąbla, wewnątrz którego była atmosfera. To jak atmosfera wokół planety utrzymywana przez pole grawitacyjne. Tylko duże planety potrafią utrzymać atmosferę, ale nie pomieszczenie o średnicy około 50 metrów, lub trochę więcej. Później sprawa została wyjaśniona, a właściwie "przypomniałem" sobie, że pośrodku kopuły mieści się niewielkie urządzenie, które jest generatorem pola grawitacyjnego. To one wytwarza pole sferycznie rozmieszczone i stąd jego kształt kulisty. Owe pole grawitacyjne jest bardzo dziwne bo wybiórczo oddziałuje tylko na cząstki powietrza o składzie chemicznym, jak na Ziemi.
Pole grawitacyjne od generatora nie oddziałuje na pozostałą materię, dlatego mogłem swobodnie się poruszać w naturalnym niewielkim polu grawitacyjnym Księżyca.
Muszę jeszcze powiedzieć o dziwnym uczuciu, kiedy przenikałem przez warstwę atmosfery kopulastej. Na zewnątrz kopuły miałem na sobie skafander z urządzeniem wytwarzające tlen do oddychania i w płucach miałem kilka litrów powietrza. Podczas przechodzenia przez kopułę, czułem w moich płucach jakby szarpnięcie do przodu, zawirowanie jego, ale do zniesienia. To jest naturalne zjawisko, ponieważ pole od generatora podziałało na powietrze mioch płuc i zostało pociągnięte do wewnątrz kopuły. Kiedy już się tam znalazłem, Szarpnięcie ustało i stwierdziłem, że grubość warstwy z gradientem pola miało najwyżej 2 metry. Później ono zanikało i żadnych zmian nie czułem. Wynika z tego, że generator potrafi kształtować pole w postaci warstwy tworzącej kopułę.
chodzę wewnątrz pomieszczenia, zwiedzam każdy zakątek, zaglądam tu i tam i nic poza gruntem księżycowym, generatorem i kopułą nie ma. Nawet nie ma tajemniczego mężczyzny. Zostałem sam na łasce księżycowego losu. Nie wiedziałem, co mam począć i pomyślałem, że zostałem tu zwabiony przez tą piękną dziewczynę, później faceta, a teraz jestem sam. Nawet nie pomyślałem o żonie i dzieciach tylko o pięknej kobiecie księżycowej. Ona była prześliczna i nic nie mówiła. Poruszała się z gracją, harmonijnymi ruchami, jak baletnica. Włąściwie, jak anioł. A może była aniołem.
Nawet nie zauważyłem, że już nie śpię i znajduję się we własnym łóżku. Żona powiedziała: Kochanie co się z tobą stało? Byłeś jak Eros.

hachiko · Gość

Przeczytałam pierwszy post i poczułam się prawie jak w domu.
Poza śledzeniem wydarzeń politycznych, w rodzinnym domu interesowano się ezoteryką, Księgą Akaszy, wszystkimi paranormalnymi sprawami i tak mi zostało Anxious

Jest coś w tym,że pewna grupa ludzi nie wyobraża sobie przejść obok tego zupełnie obojętnie...

W2

W2

Przez wiele następnych miesięcy nic się nie działo. To znaczy żadnych wspomnień nie miałem, żadnych snów o księżycu i księżycowych ludziach. Nawet piękna księżycowa kobieta mi się nie przyśniła. Już myślałem, że o mnie zapomnieli, albo to tylko zwykłe sny były. Jednak moje doświadczenia przeczyły temu, bo nie było mnie cały miesiąc i o mało żona się ze mną nie rozeszła. Ja sobie cenię wartości rodzinne, a przede wszystkim kocham żonę i dzieciaki. One są fajne i nigdy bym z nich nie zrezygnował.
Tak było do wczoraj i dzisiejszej nocy nastąpił przełom. Wszystko dokładnie pamiętam, jak w nocy z mojego łóżka zostałem uprowadzony przez obcych. Tymi obcymi byli oczywiście księżycowi ludzie. Byli nimi znany mi mężczyzna i ta przepiękna kobieta.
A więc budzę się w nocy w moim łóżku i przez zamknięte okno wlatują oni i zabierają mnie do pojazdu lewitującego tuż za oknem. Wszystko działo się bezszelestnie, a ja nie stawiałem żadnego oporu. Z własnej woli i bardzo chętnie chciałem z nimi udać się do tego pojazdu. Poszybowaliśmy więc w trójkę w kierunku latającego pojazdu, a samo przemieszczanie nie wymagało żadnego wysiłku, a wystarczyła tylko wola lecenia.
Przez właz wlecieliśmy do wnętrza pojazdu, a był on pokaźnych rozmiarów. Wewnątrz nie było żadnych urządzeń technicznych, nawigacyjnych, komputerów, a jedynie podłoga, na której wokół okrągłego wnętrza znajdowały się ławeczki. Całość była urządzona surowo, nawet spartańsko bez żadnych wygód.
Wewnątrz pojazdu było więcej osób i nie pamiętam dokładnie ile. Ale mogło być 10 razem ze mną. Tylko kobieta księżycowa zajmowała się mną, a pozostali byli czymś zajęci i nie zwracali uwagi na mnie. czułem się jak zwierzątko doświadczalne w jakimś laboratorium. Chociaż nie do końca, bo ta urocza kobieta zajmowała się mną bardzo. Jak bardzo opowiem następnym razem.

hachiko · Gość

W2

hachiko · Gość

zazdroszczę...jak coś

ponoć Atlantydzi porozumiewali się telepatycznie, więc takie rzeczy jak lewitacja były dla nich z pewnością na porządku dziennym.
Myślę,że co niektórzy z nas są zablokowani...jeszcze albo już.
Pozdrawiam

W2

Już sobie przypomniałem ile było osób w pojeździe obcych. Oprócz mnie i kobiety, było jeszcze 6 osób. - 3 kobiety i 3 mężczyzn. Oni rozmawiali z sobą, ale nie słowami, lecz porozumiewawczo przyglądali się sobie i miałem wrażenie, że jest to jakaś dyskusja.
Z tej dyskusji wynikało, ze są między nimi zależności, jak by służbowe, wojskowe, gdzie jeden mężczyzna nadawał ton relacji między nimi, a pozostali jakby podporządkowani mu byli. Dyskusja ich, lub praca, wglądała tak, że gdy jedna osoba wykazywała aktywność w postaci wykonywania pewnych gestów, mową ciała, pozostali patrzyli na nią w skupieniu. Nie wiem, co było przedmiotem dyskusji, ale oni wszyscy spoglądali w przezroczyste ściany swojego statku na okoliczny teren zewnątrz pojazdu.
Ci ludzie - bo tak ich nazywam - byli młodzi i urodziwi. Kobiety, jak wyjęte z żurnala, a faceci niesamowicie przystojni. Tak na oko mieli od 20 do 30 lat. Mężczyzna przywódca wydawał mi się najstarszy.
Moja kobieta, obok której siedziałem na ławce, nie miała więcej, niż 20 lat. Siedzieliśmy bardzo blisko siebie tak, że się dotykaliśmy ciałami. Czułem jej ciepło, a najbardziej od biodra i nogi. Ona z pewnością tak samo czuła moje ciepło. Moje myśli były skierowane całkowicie na nią, a może o to właśnie chodziło. Może tylko jej, albo nawet wszystkim załogantom.
O moich myślach i przygodach opowiem nastepnym razem.

W2

hachiko · Gość

Są tacy, którym potrzeba niezbitych dowodów i są Ci, obdarzeni szóstym zmysłem, dla których jest jasne to i owo, głównie za sprawą doswiadczeń.
Sumerowie raczej nie. Według Platona Atlanci nie byli niscy. Kahuni tez odpadają...
Ludzie zablokowani...mentalnie, wynika to raczej z nieswiadomości niż z predyspozycji. A wystarczy uwierzyć...

W2

hachiko · Gość

W2

hachiko · Gość

Nie umiem wielokrotnie cytować,więc będzie chaotycznie...
Wszystko mity?
Atlantyda, tworzenie wzorów na płaskowyżu Nasca, pojazd Ezechiela, mapa Piri Reisa, pisma z Qumran to "wynalazki" slużące reklamie itp?
Równie dobrze, moglibysmy podwazyć istnienie Jezusa, bo nie bylismy swiadkami Jego narodzin i dzialalności. Przeczenie odkryciom, naukowym doswiadczeniom i również hipotezom, też nosi znamiona dogmatu, które narzuca Kosciół.
Nie jestem ekspertem,więc nie stoję twardo przy" jedynie słusznych i sprawiedliwych " twierdzeniach. Mogę tylko przypuszczać, szukac , odkrywać na bazie własnych doswiadczeń i spostrzeżeń, i im dłuzej żyję, tak wiele mi nie pasuje i razi,a lista jest dłuuuuuuga.
Tak. Wierzę,że jestesmy stworzeni (cokolwiek pod tą nazwą ukrywam) na obraz i podobieństwo, jeśliby czepić się słów. Obraz jest odzwierciedleniem , portretem,a podobieństwo....?
Ile złego robi plotka, zła interpretacja, tłumaczenie?
Biblia była tłumaczona z greki, która jest niesłychanie bogatym językiem. Jedno słowo może mieć dziesiątki znaczeń,a co dziwne, niekiedy sobie przeciwstawnych...tak na marginesie, bo zaczynam mieszać.

Co do kleru...nie ufam,no...ale zapracowali sobie na to na przestrzeni dziejów,a obecne wytyczne ex cathedra też pozostawiają wiele do życzenia.
Myslenie analityczne...automatyczne. Które z nich jest właściwe?
Wierzę odruchowi jako naturalnemu,a priori instynktowi.

W2

hachiko · Gość

Ale my nie wiemy na pewno, czy cos się nie zachowało (pismiennictwo) jako swiadectwo istnienia Atlantydy. Biblioteka Aleksandryjska była skarbnicą rożnych dowodów, które były niewygodne....
Komórki mogły dostac się na Ziemię w rozmaity sposób (chocby meteoryty),ale interesuje mnie czy to było celowe, czy jako powypadkowa czegoś. Biorąc pod uwagę wadliwość genów, choroby, wynaturzenia i inne niedoskonałosci mozna przypuszczać, że był to raczej proces nieprzemyslany do konca,a co za tym idzie Doświadczenie.
Również inaczej postrzegam Boga

hachiko · Gość

I jeszcze...
Jestem swiezo po przeczytaniu Chaty Williama P.Younga, którą szczerze polecam. Wyobrażenie na temat Boga i jego relacji z nami jest bardzo bliskie. Moze dlatego,że jestem tchórzem, może dlatego,że wydaje się być logiczne- nie wiem. Książka mnie wyciszyła i poczułam się bezpiecznie.
Byc może za jakis czas będę drążyć i widzieć luki, ale póki co jest mi...fajnie.

W2

W2

hachiko · Gość