po 30-tce

wawi

[link widoczny dla zalogowanych]

Lulka.> prepraszam!.
usiłowałem Cie naciągnąć na więcej takich fajnych fotek, stąd m.in. moje 'dziecinne' pytania.. nie gniewaj się

przecietny zjadacz chleba nie interesuje sie aż tak głęboko kosmosem.. jak napisał Poldek- wazniejsze jest lekarstwo na pospolity katar, niż kolejna czarna dziura, czy teoria strun.. a jeśli ktoś sie uprze na więcej, z pewnością znajdzie..
małe ale: żeby pytać- trzeba wiedzieć, o co chce się zapytać..

Stalker.>może tu?
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

lulka

STALKER

W 1963 roku Nowozelandczyk Roy Kerr podał zbiór rozwiązań równań ogólnej teorii względności opisujących rotujące czarne dziury. Czarne dziury Kerra obracają się ze stałą prędkością, a ich kształt i wielkość zależą tylko od mas i prędkości rotacji. Przy zerowej prędkości obrotowej czarna dziura jest dokładnie sferyczna i rozwiązanie Kerra pokrywa się z rozwiązaniem Schwarzschilda. Jeśli prędkość obrotowa jest niezerowa, to czarna dziura wybrzusza się w pobliżu swego równika (podobnie jak Ziemia i Słońce wybrzuszają się wskutek swej rotacji); im szybciej czarna dziura się kręci, tym większe jest jej wybrzuszenie. Aby wyniki Israela rozszerzyć, tak aby objęły też obracające się ciała, wysunięto hipotezę, że każdy obracający się obiekt, który ulega grawitacyjnemu zapadaniu i tworzy czarną dziurę, kończy w stanie stacjonarnym opisanym przez rozwiązanie Kerra.

Fizyk nowozelandzki Roy Kerr podał w 1962 roku dokładne rozwiązanie, opisujące pole grawitacyjne wirującej czarnej dziury. Jest to coś w rodzaju “kosmicznego maelstroemu” o bardzo skomplikowanej geometrii wewnętrznej. W modelu tym, tłumaczy Jean-Pierre Luminet, “centralna osobliwość, miejsce, w którym krzywizna osiąga nieskończoność, nie jest już punktem, lecz pierścieniem ułożonym w płaszczyźnie równikowej. Pierścień ten nie jest węzłowym punktem w czasoprzestrzeni, do którego obowiązkowo dąży cała materia. Możliwe staje się podróżowanie wewnątrz obracającej się czarnej dziury bez stykania się z pierścieniem; można przelecieć nad nim lub przez jego środek” . Most Einsteina-Rosena staje się w tej sytuacji czymś w rodzaju tunelu łączącego dwa regiony czasoprzestrzeni, nazwanym “korytarzem kornika” (worm-hole) przez analogię z korytarzami, jakie drążą korniki w drzewie. Czy taki “korytarz kornika” mógłby służyć za skrót dla podróży pomiędzy odległymi punktami czasoprzestrzeni, a może nawet dla podróży w czasie? Takie jest właśnie jedno z “rozwiązań” zaproponowanych w 1988 roku przez Thorne’a i Morrisa

STALKER

Poszukałem trochę ale nie znalazłem tego czego chcę

Postaram się jeszcze trochę , jak nie znajdę to wkleję wersję rosyjskojęzyczną .

STALKER

Rotująca Czarna Dziura Roj Kerra

STALKER

No niestety nie mogę znależć

Więc wklejam po rosyjsku

Внутренность вращающейся (или заряженной) черной дыры существенно отличается от внутренности черной дыры Шварцшильда.

Керровская сингулярность имеет форму кольца, и если изобразить ее на пространственно-временной диаграмме, то она в отличие от шварцшильдовской сингулярности будет направлена вертикально, т. е. параллельно направлению оси времени на диаграмме Пенроуза. Другими словами, сингулярность временноподобна. Это означает, что существует возможность проникнуть в черную дыру по пути, минующему центральную сингулярность и связанные с ней чудовищные гравитационные натяжения. Вообще говоря, чтобы падающее в керровскую черную дыру тело попало на сингулярность, его надо метко туда направить, так что разрушаются, попадая в кольцевую сингулярность, только те тела, которые движутся в экваториальной плоскости дыры.

На полной диаграмме Пенроуза, построенной для вращающейся черной дыры, видно, что такая дыра имеет два горизонта событий: внешний и расположенный ближе к сингулярности. Тело, попавшее под внешний горизонт, уже не может выйти наружу, поскольку, как мы знаем, свойства пространства-времени под этим горизонтом изменяются столь кардинальным образом, что движение в произвольном направлении полностью исключается. Под внутренним горизонтом событий свойства пространства-времени вновь изменяются, и падающее тело может двигаться здесь по мировой линии в сторону от сингулярности. Рисунок 35 позволяет нам проследить путь астронавта, падающего во вращающуюся черную дыру. В области, ограниченной внутренним горизонтом, астронавт способен изменить направление движения, включив двигатели своего корабля. Не превышая скорости света (т. е. двигаясь по линии, образующей с вертикалью угол менее 45°), он может отклониться от сингулярности, может даже двигаться в направлении от нее и в конечном счете оказаться в другом пространстве-времени. Упав в черную дыру в нашей Вселенной, астронавт уже не может вернуться в наш мир из той же дыры; значит, он должен выбраться из нее «где-то» еще—видимо, в другой вселенной. Если вычертить диаграмму Пенроуза полностью, то мы увидим на ней бесконечное число вселенных прошлого и будущего. Влетая и вылетая из вращающихся черных дыр, наш бесстрашный астронавт до конца своей жизни будет путешествовать из одной вселенной в другую. Однако если изображенная на диаграмме физическая ситуация соответствует реальности, то астронавт может двигаться только в направлении «вселенной будущего»; упав в очередную черную дыру, он не сможет вернуться в свою собственную вселенную и встретиться там со своими современниками. Падение во вращающуюся черную дыру по-прежнему остается для астронавта путешествием в одном направлении, хотя и не обязательно ведет к его гибели.

Рис. 35. Пространственно-временное изображение вращающейся (керровской) черной дыры. Вращающаяся черная дыра имеет внешний и внутренний горизонты событий, причем пространство-время под внутренним горизонтом событий отличается по своим свойствам от пространства-времени между горизонтами. Сингулярность здесь временноподобна: на диаграмме она находится на вертикали, поэтому частица, попадающая в такую дыру, в принципе, может избежать падения на сингулярность. Как видно из диаграммы, вращающаяся черная дыра, очевидно, связывает нашу Вселенную с бесконечным числом «других вселенных». Теоретически астронавт может попасть во вращающуюся черную дыру по линии а, выходящей из другой вселенной; конечно, он может оказаться и на линии Ъ, которая ведет в сингулярность. Вызывает сомнение, что эта диаграмма действительно изображает реальную физическую ситуацию внутри вращающейся черной дыры (ср. рис. 33).

Аналогичным образом астронавты из других «миров прошлого» могут появляться в нашем мире, падая во вращающиеся черные дыры своих вселенных. Эти удивительные свойства решения Керра вызвали огромные интерес; представлялось» что керровская черная дыра открывает перед нами невероятные возможности.

В дальнейшем была высказана мысль, что, с одно! стороны, «другие вселенные» могут быть нашей собственное Вселенной, а, с другой стороны, множество миров на диаграмме Пенроуза может быть связано путем, следуя которому мы можем вернуться в нашу Вселенную, возможно в ее прошлое. Это обстоятельство открывает чудесную перспективу невероятных путешествий: практически мгновенно астронавт может перебраться в другую часть Вселенной; для этого ему достаточно совершить падение в надлежащим образом расположенную вращающуюся черную дыру. В частности, используя этот «мерный ход», можно попасть из пункта А в пункт В быстрее, чем в обычном пространстве от А до В дойдет луч света. Получается, что астронавт и впрямь мог бы, отправившись в путешествие, вернуться домой раньше своего отправления!

Такое развитие событий нарушило бы основной закон причинно-следствен ной связи: причина всегда предшествует следствию. Если бы эта связь оказалась нарушенной, то Вселенная была бы непредсказуемой и иррациональной.

С практической точки зрения путешествия в пространстве с помощью черных дыр вызывают одно существенное возражение: любой космический корабль, приблизившийся к горизонту событий дыры средней звездной массой, будет разорван на куски приливными силами. Но само по себе это не устраняет возможности обмена частицами и информацией через черные дыры с нарушением причинности. Если же говорить о сверхмассивных черных дырах, то здесь проблема приливных сил вообще не возникает: астронавты, проникшие внутрь дыры массой, скажем, в миллиард солнечных масс, могут путешествовать, не испытывая никаких неудобств

сингулярность - osobliwość

lulka

O matko kochano!

Będę to razbieriała trzy dni.

Stalker, o rotujących to czytałam, ale nie spotkałam się z twierdzeniem, że to wrota do innego Świata.
Ten Cygnus X-1 o którym gdzieś tam wcześniej pisałam to właśnie taka dziura. Rotująca, supermasywna.
Czyli są czarne dziury gwiazdowe (takie tam normalne), supermasywne - właśnie rotujące, ale ostatnio czytałam też o średnich.
Mają jeszcze inną charakterystykę niż te powyżej.
Normalnie oszaleć już można.

To jest co nieco po polsku, ale jest tego znacznie więcej.

[link widoczny dla zalogowanych]

STALKER

STALKER

Tu jest opis matematyczny takiej WCD

[link widoczny dla zalogowanych]

Właśnie tak jak piszesz coraz więcej naukowców skalania się ku mysłe że większość CD muszą być wirujące , ma ich wyryć system LIGO o którym wspominałem w rozmowie o falach grawitacyjnych . Ale ma być dla tego skalibrowany w roku 2013 .

lulka

Ja tutaj wrócę!
Póki co jednak muszę uszyć firanki.
Szycie to nie to co piękne, wirujące czarne dziury, ale nie samymi przyjemnościami człek żyje.
Zresztą może za cztery dni okazać się, że podróże przez tunele czasoprzestrzenne są już możliwe to sobie zrobimy mały wypad (do czarnej dziury) i naocznie stwierdzimy co gdzie wiruje, opada itd.

Blue_Light_Colorz_PDT_02

STALKER

Ja też jutro wyjeżdżam na parę dni , niestety w ramach naszego Wszechświata i mój pojazd ma zwykły silnik , a nie napęd Alcubierra

Powodzenia w walce z delikatną tkanką nieczasoprzesztrenną , chociaż można ją bardzo fantazyjne zakrzywić

I też tu wrócę , mam nadzieję

lulka

A to jest nasz księżyc.
Jeszcze niedawno naukowcy twierdzili, ze te wszystkie kratery to na skutek wybuchów wulkanów.
Teraz już (prawie) wiadomo, że księżyc nie ma jądra. Jest zbudowany dokładnie z tego samego co Ziemia, ale jest mniej gęsty. Brak przyciągania - jądro.
Te wszystkie blizny to nie wybuchy wulkanów, ale uderzenia innych ciał niebieskich w czasach gdy w naszym układzie słonecznym było o wiele mniej bezpiecznie niż teraz.

<a href='http://img195.imageshack.us/i/moonpv.jpg/'><img src='http://img195.imageshack.us/img195/1066/moonpv.jpg' border='0' alt='Image Hosted by ImageShack.us'></a><br>

Bobranoc

Edit: za duży się wkleił

bobro

a dzisiaj nie mamy half moon tylko new moon

lulka

Bobro, ten mój obrazek powyżej nie otwiera się czasami to tak jakbyś new miał.
Nie narzekaj.
Angel

No i co? 18 jest a ja nic nie wiem.
Czy ktoś wie gdzie o tym piszą? O tej ciemnej materii znaczy się?

Tymczasem wybieram się tutaj - kiedyś tam.

To obserwatorium astronomiczne w Pirenejach na szczycie Pic Du Mindi.
Można zwiedzać.

wawi

niewiele...
[link widoczny dla zalogowanych]

STALKER

Jest artykuł w Nature [link widoczny dla zalogowanych]

Ale też chyba nie są 100% pewni swojego odkrycia bo dają 75% .
No i tylko "dwa zdarzenia" są niewystarczające aby ogłosić że CM jest zarejstrowana .
Poczekamy na potwierdzenia.

lulka

STALKER

No kobieca intuicja jest ponad wszystkie zdarzenia ....łącznie z samym zdarzeniem .

Ciekawe kiedy pojawiła się ta Ciemna Materia ?
W czasie WW ?
Po nim ? Kiedy ?
I czy ma właściwości "ujemne" ?
Bo Ciemna energia narodziła się jakieś 7 miliardów lat temu ( tak piszą w Claudii Anxious

)

lulka

Nic nie mam przeciwko Klaudii, ale zaczynam być z lekka zazdrosna.

Ja mam swoją własną teorię, że ciemna materia to już była przed WW.
Taki równoległy świat.
Wybudowali sobie WZH i w czasie eksperymentów coś im nie wyszło i spowodowali WW.
I tak powstaliśmy my. Pewnie biedaki (ta ciemna materia) nawet nie wiedzą,
że im depczemy po pietach.

No.

Ps. Nie ma mojej niebieskiej buźki i czuję duży dyskomfort.
Gdzie jest książka skarg i zażaleń?

Edit:
W nosie mam. Więcej nie piszę. Nawet uśmiechnąć się nie można.

STALKER