po 30-tce

letnisztorm

Szczerze powiedziawszy to ja się nie spotkałam w moim otoczeniu z czymś takim. Słyszałam o takich historiach, wśród kobiet pracujących w sklepie, albo na produkcji, z tym że na zasadzie układu z pracodawcą, kobiecie i tak płaci ZUS, a pracodawca w tym czasie zatrudnia kogoś innego zamiast się ceregielić z zapewnianiem szczególnych warunków ciężarnej. ( teoretycznie nawet ryzy papieru nie może sama nosić).

Natomiast w jeżeli ciężarna ma dobrą pracę i zależy jej na utrzymaniu, zwykle na ile zdrowie pozwala to normalnie pracuje.

Co do całkiem zdrowe to, to wyobraź sobie że mdłości nie są chorobą a "laska" pracuje w gastronomi, smacznego Sick

rosegreta

Z mojego doświadczenia. Z pierwszym dzieckiem pracowałam prawie przez całą ciążę, poza krótkim zwolnieniem. Lekarz kazał mi leżeć aby uregulować ciśnienie krwi. Mam nadciśnienie co jest niebezpieczne dla płodu. W piątek byłam jeszcze w pracy a niedzielę urodziłam.
W drugiej ciąży też pracowałam prawie przez okres całej ciąży, w sumie ostatni miesiąc tylko już nie, ponieważ lekarz mi zabronił, znów ciśnienie. Groził szpitalem itp.
Teraz żałuję, bo tak naprawdę pracodawca ma to w "duszy".
Zatrudnili i tak jak odeszłam kogoś na zastępstwo. A przez moją sumienność Miśka być może jest niepełnosprawna.
Chrzanić uczciwość. Tym bardziej, że miałam powody aby skorzystać ze zwolnienia. Lekarze wcale tak chętnie zwolnień nie dają kobietom w ciąży, to mity.

animavilis · Gość

Seeni

U mnie podobnie. Zasadniczo nie dziwie się. Praca jest wyczerpujaca, w przypadku kadry urzedniczej żle płatna, wymaga odpowiedzialności, często zostawania po godzinach bez dodatkowego wynagradzania. Ciąża to jedyna szansa na przerywnik, w dodatku płatna w 100%. Gdybym( co niemożliwe) zaszła w ciążę teraz z całą pewnoscia poszłabym na L4 traktujac to jako urlop dla poratowania zdrowia. Generalnie taką sytuację nakręcił pracodawca- zmniejszenie uciązliwosci pracy dla cieżarnej to bajka

Brunner

Kewa

Pochodzenie O-Ren Ishii

Kobietki trochę pogięło w dzisiejszych czasach Blue_Light_Colorz_PDT_02

Macie opcję na L4 to won do domu. I nie musicie mi gadać "co pracodawca pomyśli" bo ja jestem szef więc wiem co myślę. Myślę że nie chcę widzieć wypadków, nie chcę słyszeć że "moja Miśka jest niepełnosprawna" i jeszcze myślę że nie chcę żeby w dziewuchę zajebał zmęczony kierowca. Jeżeli gdzieś jest szef co myśli coś innego to się zwolnijcie. Tu nie Afryka - tu jest opcja na pracę z białymi ludźmi. Swoją drogą ludzie lubią orkę - tacy są ważni i w ogóle. W pracy mam teraz dziewuszkę w ciąży - powiedziałem jej już ze 2 miesiące temu że możemy sobie podziękować - luz kompletny naprawdę. I co ? I nic. Dalej przyłazi - zatrudniłem już inną i teraz mam dwie Blue_Light_Colorz_PDT_02

Ale czekam jeszcze 1 tydzień - jak dalej nie przyjdzie z papierem to chyba przejdę na moją ulubioną i najskuteczniejszą formę komunikacji czyli wydawanie rozkazów. Wracając do sedna sprawy - Państwo łupi nas jak wampir wyższego rzędu a pracodawca jest w spisku - nie ma żadnego stresu ani powodów do wyrzutów sumienia bo bierzemy od wampira - nawet prywaciarz ma to co akurat potrzebujemy a jak nie umie prowadzić tej swojej piekarni tak żeby było dla kobiet w ciąży to chyba nie powinien tego robić. Proste.

Mati

Co to za pomysł? 4 godziny dziennie..
2/3 pracowników to ludzie, którzy cudnie potrafią "markować" robotę.. spędzając mnóstwo czasu wszędzie tylko nie w swoich obowiązkach. Gro z nich nie jest w stanie wypracować na siebie podstawowego wynagrodzenia, nie mówiąc o kosztach, jakie ponosi pracodawca z tytułu zatrudnienia. Na temat L4 mam wyjątkowo parszywą opinię zarówno odnośnie lekarzy przy których wystarczy pierdnąć nie tak, a L4 na migdałki i na miesiąc gotowe, jak i pracowników, którzy bezpardonowo wykorzystują L4 do swoich prywatnych spraw. Laski w ciąży to plaga jest. U nas w ostatnim czasie ciężko chorych z powodu ciąży jest pięć kobit. I jest to obciążenie dla pracodawcy, ale cudownie, że wszyscy wiedzą do kogo przychodzić po podwyżkę. Żądania i roszczenia pracowników, wyliczanie każdych 15 minut nadgodzin łącznie z podróżą z domu i do domu lub na szkolenie, niezadowolenie z powodu diety w czasie obecności na szkoleniach, niezadowolenie z powodu transportu, niezadowolenie generalnie z byle powodu.. Ludzie niekoniecznie chętnie dają z siebie, nawet w zakresie swoich obowiązków, nie mówiąc o możliwości liczenia na nich, kiedy działanie wykracza poza tę listę, bo przecież "nikt mi za to nie zapłaci", a już nie daj boże okazuje się, że żeby zarobić tyle samo trzeba się nieco bardziej postarać i zrezygnować z tych jakże istotnych dla życia czynników jak fejsbuk, czy inne temu podobne atrakcje lub przyjść raz w roku na stoisko do obsługi targów, pomruk niezadowolenia snuje się wokół, jak smród po gaciach.. A dajcie mi w cholerę święty spokój i do roboty darmozjady!!! a nie się kuźwa towarzystwo obija i narzeka..

animavilis · Gość

Mati

animavilis · Gość

Mati

Zasadniczo procedury jasno określają gro elementów, jednak przy zatrudnieniu 120 osób nie jesteś w stanie każdego rozliczać z jego czasu pracy. To wychodzi najczęściej przy raportach i porównaniach, a tego nie czyni się codziennie. O ile są narzędzia do monitorowania - nawet nie tyle czasu pracy - co jakości i efektów, o tyle z samym czasem bywa naprawdę różnie. Są działy, w których w ogóle trudno jest ocenić kto, ile pracuje. Np. dział marketingu.. tu wystarczy mieć twórczą wyobraźnię, żeby nie być w pracy będąc w niej lub odwrotnie..
Podsumowując powiem tylko, że pewno byłoby świetnie pracować połowę mniej, a resztę czasu przeznaczać na swoje pasje, jednak ani Polski, ani naszej gospodarki, ani pojedynczego przedsiębiorstwa nie stać na taki ruch..

Stefan

animavilis · Gość

Mati

letnisztorm

Przy zadaniowym czasie pracy bardzo ważna jest umiejętność organizowania pracy. Możecie mi wierzyć lub nie ale nie jest to łatwe, wymaga dużej samodyscypliny i niewiele osób potrafi efektywnie w takim trybie pracować.

Określenie ram czasowych większości pomaga w usystematyzowaniu swoich działań.

animavilis · Gość

letnisztorm

Zapewne większość piszących tu osób świetnie by sobie z w tym zadaniowym czasie radziła ale większość osób jednak nie jest taka niezwykła.
Mnie osobiście przez pół roku organizowania pracy dodatkowej wg własnych zadań nie było łatwo, ale się nie poddaje.

sir Francis Drake

annaliza

Skrócenie czasu pracy to jednak wcale nie taki głupi pomysł.
Chociażby dlatego, że jest coraz większa grupa osób, które wolałyby pracować krócej (nawet za mniejsze pieniądze) niż pracować dłużej za podwyżkę. Sama do nich należę.

W pracy biurowej faktycznie jest tak, że zmotywowany i skoncentrowany pracownik wykona pracę szybciej niż jego rozleniwiony lub zmęczony kolega, pewnie spokojnie w ciągu 6-ciu godz. zrobi więcej niż ten drugi w 8 godz.. Tylko, jak długo da się utrzymać taką dyscyplinę pracy?
Póki pracownik ma poczucie, że dostał coś za coś, jest zmotywowany. Musi więc być albo jedyny w grupie, albo być w grupie, która jest jedyna w firmie, albo firma jedna/wyjątkowa w okolicy. Inaczej się przyzwyczajamy i traktujemy to jako normę.

Kiedyś pracowało się w soboty. Dzisiaj już nawet nikt tego nie pamięta. Nie sądzę, żeby ktoś pracował dzisiaj efektywniej z poczucia wdzięczności za wolną sobotę.
Ale już przy młodych matkach taki system się sprawdza. Czekające w domu na mamę dziecko tak motywuje rodzicielkę, że możliwość wyjścia 2 godz. wcześniej niż inni oznacza większą wydajność / zero pogaduszek / lepszą koncentrację i organizację pracy itd.

I oczywiście to się nie uda w branżach, gdzie pracownik to tylko siła robocza, którą łatwo zastąpić. W dodatku parszywie wynagradzana, więc nikt nie jest do nikogo i niczego przywiązany. Jeśli pracodawca przyjmuje założenie, że ludzie mogliby pracować więcej i efektywniej, a jeśli tego nie robią – to znaczy, że się opierdalają – rozważanie skrócenia czasu pracy w ogóle nie ma sensu.

I warto pamiętać, że głównymi orędownikami skrócenia czasu pracy są magnaci telekomunikacyjni. Oczywiście mają w tym interes. Jeśli ludzie będą mniej pracować, będą więcej oglądać telewizję.