po 30-tce

sir Francis Drake

za te sama place

poniewaz efektywnosc pracy wzrasta, wiec chyba logiczne jest, ze albo place powinny wzrastac, albo czas pracy zostac skrocony

[link widoczny dla zalogowanych]

Kewa

Od dawna mi to chodzi po głowie. Jeśli 5 dni to przynajmniej nie 8 tylko 6 godzin dziennie. Właściwie nawet jestem za tym żeby z wiekiem skracał się czas pracy, np. po czterdziestce do 7 godzin, a po pięćdziesiątce do 6.

nudziarz

Czyli godzina pracy dziennie dopiero po setce ?

Eeeee..... gupi ten system! Blue_Light_Colorz_PDT_02

letnisztorm

Po setce to mnie się tańczyć chce a nie pracować Not talking

rosegreta

nudziarz

szczegolnie ta czwarta i piąta......

animavilis · Gość

Seeni

Mnie jest wszystko jedno gdyż i tak zasadniczo, z wyjątkiem urlopu, nie rozstaję się z rzepą. Toteż obojętnie czy byłoby 4 dni, czy 5 po 6 godzin- dla mnie byłoby i tak 7 dni razy 10 godzin

nudziarz

generalnie byłoby najlepiej by pracodawca ( a najlepiej państwo - bo po co Komus fizycznemu zabierać kasę z portfela) placilo za nic nie robienie, bądź za pracę na zasadach "robię co chce i kiedy chcę "

I przenoszę się na 'politykę" by porownac to , co pisze się tutaj z krytyką programu 500+

sir Francis Drake

Stefan

Sabina

animavilis · Gość

Uważam, że praca przez 8 godzin dziennie do 67 roku życia, zwłaszcza ta wykonywana przez osoby, których efektywność - co naturalne - spada z wiekiem, jest pomyłką.
Poza tym, istotą wielu zawodów jest to, aby praca była wykonana dobrze i terminowo, a nie wykonywana, na siłę, przez 8 godzin, co skutkuje widokami w postaci znudzonych, przelewających się z kąta w kąt, pracowników.
Skrócenie czasu pracy, w wielu przypadkach, spowodowałoby konsolidację czynności pracowniczych i lepszą organizację pracy.
Warto też mieć na uwadze, że znaczna część ludzi, zwłaszcza kobiet, pracuje, de facto, na "dwóch etatach" bo, po zawodowej pańszczyźnie, wraca tyrać do domu.
System, w którym zmusza się ludzi do 8-godzinnej pracy do, niemal, siedemdziesiątki, to system wyzysku i nadmiernej eksploatacji, ucywilizowanego niewolnictwa.
Oczywiście, jeśli ktoś chce i lubi być niewolnikiem, to niech pracuje do upadłego, byleby w tej pracy nie tylko siedział. Czytałam, niedawno, dość zabawny w swej wymowie (z powodu osoby rozmówcy) wywiad z prezesem ZUSu, który żalił się, że instytucję tę zasiedla ogromna rzesza pracowników, którzy już dawno mogliby przejść na emeryturę i że liczba ta, według jego szacunków, będzie rosła. Prezes upatruje ratunku w obniżeniu pensji wszystkim pracownikom ZUSu lub likwidacji nagród jubileuszowych.

nudziarz

ZAWSZE pracownik uważał że pracuje za dużo i zarabia za malo i ZAWSZE Pracodawca uważą że pracownik generuje dla niego zbyt wysokie koszty.

Pytanie, czy da sie znaleźć punkt , ktory obie strony są w stanie zaakceptować.

Plus trzecia strona ( system emerytalny ), któy twardo widzi wydluzający się czas zycia ( czyli wyplacane dlużej emerytury ) i starzejące się społeczeństwa ( czyli malejące wplywy )

animavilis · Gość

Stefan

animavilis · Gość

U nas jest taka mentalność, że obie strony rzadko bywają wobec siebie uczciwe. Pracodawca chce maksymalnie wykorzystać pracownika, wydusić z niego, przysłowiową, "ostatnią kroplę krwi" i dopiero wtedy ma poczucie, że wie, za co płaci. Pracownik, przeciwnie, wykorzysta każdą chwilę, żeby się w pracy nie zmęczyć, no bo i w imię czego(?)
Krótszy dzień pracy jest, krótkowzrocznie, postrzegany jako strata dla pracodawcy, choć mógłby to być zysk dla obu stron.

Stefan

bosska

bosska