po 30-tce

flykiller · Gość

Nie wszyscy rodzice mają szczęście do późnego wieku cieszyć się dobrą formą fizyczną i umysłową oraz samodzielnością. Role z czasem się zamieniają i dzieci stajemy się rodzicami własnych rodziców. To dość obciążająca rola bo, inaczej niż w przypadku potomstwa, nie niesie żadnych perspektyw, nie daje nadziei. Jest źle, a będzie gorzej. Na dodatek, zniedołężniała starość bywa taka irytująca. Nie zawsze znajduje się w sobie pokłady cierpliwości, miłości i empatii, by znosić cudzą starość z godnością. Nie zawsze człowiek potrafi zdać sobie sprawę ze źródła swojej irytacji i gniewu, więc, tym bardziej, ich pohamować. Przykre to, ale nierzadkie. Nie tłumaczę takich ludzi, ale, do pewnego stopnia, rozumiem.

Kobieta z klasą

Z mojej perspektywy powiem tak
moi rodzice ojciec 74 mama 69- sprawni nad wyraz. Mama nie poddaje się, nie narzeka mimo, że po 2 zawałach. Ojciec okaz zdrowia- wykarmiony na smalcu i wszelkich tłustościach. Chciałabym być w ich wieku tak samo sprawna. Póki co nawet cierpliwością nie muszę się wykazywać.
Miałam dziadków niewidomych ( z czasem), więc tu nauczyłam się szacunku i cierpliwości. Nic mi w nich nie przeszkadzało, nawet jako nastolatce.
Czego się obawiam, to tego, że moje laski będą nastolatkami jak ja już będę ok 60tki. Mam nadzieję, że starczy im cierpliwości dla mnie i dla męża. On niby młodszy a już zrzęda się z niego robi

Świerszcz

Kobieta z klasą

A ja nie tłumaczę żadnego chama i prostaka.. Nie obchodzi mnie to jakie miał dzieciństwo i jaki humor danego dnia. Ma głowę to i ma jakiś rozum, a jak rozum to i powinien mieć kulturę osobistą i umieć odpowiednio zachować się w każdej sytuacji. Nie wymagam noszenia na rękach. Niech będzie nawet obojętny, ale przy tym nie ostentacyjny.

Świerszcz

Seeni

Ponieważ zdarza mi się zachować po prostacku, albo zwyczajnie po chamsku zawsze próbuję zdiagnozować, tłumaczyć, znależć przyczyny podobnego zachowania u innych. Nie chodzi nawet o usprawiedliwienie obiektywnie nagannych zachowań, tylko o zwykłe zrozumienie przyczyn. Wiem jak czasami irytują mnie moje prywatne dzieci, czy małżonek i jak ohydnie niedobra potrafię być w stosunku do nich mimo, że całą trójkę kocham najbardziej na świecie( czasami o zgrozo nawet bardziej niż siebie)
Tak sobie też myślę, że taki ohydny prostak i burak nie zawiózłby matki na cmentarz. Zwyczajnie miałby to w dupie

Świerszcz

Indian Summer

Wiesz Seeni, on przywozi ją raz w miesiącu...i jest po prostu wstrętny, podły i za każdym razem mam ochotę kopnąć go w dupę... zamiast tego jestem mega miła dla jego Rodzicielki i zawsze staram się z nią chwilę pogawędzić, mimo jego tupania nóżką...on z nią nie rozmawia, tylko fuczy i prycha, ona biegnie za nim dwa kroki, targając zmiotkę, wkłady, kwiaty i co tam kupi... inny gość przychodzi z Ojcem, który ma początki Alzcheimera...tragedia...traktuje go jak...nawet nie umiem tego opisać...jak niepotrzebny śmieć, pogania, wyśmiewa, nie pozwala nic kupić, byle tam najtańszy wkład, a przecież idą na grób jego Matki! Nie umiem i nie chcę tego tłumaczyć! Tak nie powinno być!

nudziarz

Czekałem na taki głos

Absolutnie nie usprawiedliwiam braku elementarnego szacunku wobec rodzicow, ale jestem w stanie zrozumieć nasepująca sytuację :
To rodzice chcą iść na ten cmentarz. Czasem tak chca , że aż wymuszają. Do tego sami nie do konca są w stanie tam dotrzeć, więc dzieci muszą ( pomimo tysiąca innych spraw i planow ) ich tam zawieżć, byc z nimi i odwieść.
A milion spraw czeka. Podkreślam.. absolutnie takiego zachowania nie popieram, ale mam tesciową.. osoba kochaą ale starszą.
I nie raz i nie dziesięć okazywalo się, ze coś tam mam zrobić natychmiast. Już ! teraz ! Nie jutro, choć spokojnie można by to zrobic i pojutrze...
Inny temat, ze po prostu trzeba zacisnąć zeby

Seeni

Coście się czepili. Angel

Toz piszę, że nie staram się usprawiedliwiać tylko zrozumieć. Swoją osobistą rodzicielkę wożę na cmentarz tak często jak sobie zażyczy. Oraz na grzyby, do Ikei i tak dalej. Cierpliwie znoszę Ojcowskie potrzeby skręcania mebli w środku nocy i malowania sufitów akurat w ten weekend, w który zaplanowałam wyjazd. Co nie przeszkadza mi zupełnie torpedować planów Ojca na samotną Starość bez Matki. Na jego bajanie: jak Matka zejdzie-zatrudnicie mi Panią Marysię do sprzątania, w poniedziałek Anka przwiezie mi pierogi i tygodniowy zapas makowca, w czwartek Magda mielone(tylko żeby cebulka była dobrze wysmazona) zgodnym chórem ripostujemy z Siostrą: Oddamy Cię Niewdzięczny Starcze do Domu Spokojnej Starości.
Nawet Mama nie burzy się specjalnie na takie ohydne traktowanie Ojca tylko burczy pod nosem: i dobrze tak staremu satyrowi, niech mnie za żywca nie grzebie.

Kewa

Moją teściową to wręcz sama namawiam, bo dziwne, ale pomimo wieku nie czuje zbyt wielkie potrzeby odwiedzania cmentarzy. Think

Trochę z egoizmu to robię, bo inaczej dbanie o grób teścia spadłoby na mnie, a ja coś też niechętna jestem tej celebracji.

Gość

to może tak o teściowej i cmentarzu

Teściowa kręci się po podwórku i znajduje rower, wsiada na niego, a zięć się pyta, gdzie się mamusia wybiera?
na cmentarz.
tak na cmentarz, a kto rower odprowadzi?

Kobieta z klasą

A ja nie rozumiem takich ludzi. Rodzina jest w życiu najważniejsza. Przebaczać, wybaczać też trzeba umieć.
Ale qurcze, jak się żałuje czasu poświęconemu rodzicom/ teściom , rodzeństwu- to komu nie żałuje się? Kto dla nas jest w życiu najcenniejszy? Ja, gdybym mogła sobie życzyć chciałabym mieć żyjących rodziców wokół siebie, przynajmniej tak długo jak sama żyję. Choć nawet i po mojej śmierci- dla moich dzieci... bo wiem, że moi rodzice krzywdy by im nie zrobili.

Dla mnie rodzina to świętość. I nie, żebym była jakaś tak blisko przy mamie, chodząc z nią na zakupy, czy pijając kawki, jak z najlepszą przyjaciółką, nie.
Mama to mama, przyjaciółki -przyjaciółkami. Ale kocham ją bardzo ( rzadko nawet jej to mówiąc). Telefonuję do nich codziennie, sprawdzając czy wszystko w porządku.

Kewa

Tina

ja tez mam bardzo dobre stosunki z mama i cenie jej porad baardzo.
mama to mama, zadna przyjacoilka jej nie zastapi.

flykiller · Gość

Kobieta z klasą

Napisałam, że NIE ROZUMIEM- czy to ocena?

Oczywiście, że generalizuję bo nie omawiam tu każdego przypadku z osobna.

Choć wcześniej napisałam, że dla mnie takiego zachowanie nie ma żadnego usprawiedliwienia.

Mam tylko wrażenie, że dziś nie ma żadnych moralnych zasad. Dziś wszystko jest cool. Wyśmiewanie się z otyłych, okularników, słabszych dzieciaków w klasie i starszych.
I to mnie wkurza na maxa! Dokąd to wszystko zmierza? Kiedyś takie zachowania również były, ale nie miały przyzwolenia. Dziś to co kiedyś odbiegało od normy jest " normą" i do tego często jeszcze tę normę próbuje się tłumaczyć: nie wiesz, nie jesteś/ nie byłaś, nie masz prawa. To jest wręcz przerażające!

Dziś dziecko nie ma szacunku do nauczycielki, do sąsiadki, do matki. A do kogoś ma? A może do czegoś? Oj biedne dziecko, pewnie miało ciężkie dzieciństwo. A ta matka, sąsiadka, czy nauczycielka pewnie same sobie są winne

Kewa

Kobieta z klasą

ależ Kewko droga
Czepiaj się. Co to by było za forum gdybyśmy wszyscy mieli jedno i to samo zdanie

lulka

I Kura, i Kewa ma rację. Według mnie.
Z jednej strony zrobiliśmy krok do przodu, z drugiej - logicznym byłoby napisać w tym momencie, że się cofnęliśmy o ileś tam kroków - jednak nie.
Chyba góry przeskoczyliśmy i wpadamy w przepaść.
Dzieci to teraz święte krowy, którym wszystko można.
Już tutaj ktoś napisał jak to wygląda od strony rodziców w szkole. Mają postawę zdecydowanie roszczeniową, ale w stosunku do nauczycieli, a nie własnych dzieci.
Owszem, to jest uogólnienie, ale tak to wygląda gdy się czyta i patrzy na to co się teraz wyprawia.

A tak z innej beczki - znajomy po wielu latach przyjechał do Polski.
Kilka lat był we Włoszech, potem kilka lat w Kanadzie.
Przyjechał na kilka miesięcy i go ten nasz kraj przeraził.
Przypuszczam, że po prostu odzwyczaił się, przestawił na inne tory itd..
Jednak powiedział też coś co mnie zainteresowało.
Stwierdził, że takiej dennej głupizny (celebryctwo, gołe dupy Blue_Light_Colorz_PDT_02

- tak w skrócie) - czyli to co zalewa nasze popularne portale nie ma miejsca w innych krajach.
Owszem, to ma miejsce, ale nie w tak przerażającej formie i stopniu.
Zdziwiło mnie to bardzo bo w końcu przecież skądś ta moda przyszła?
Tina - jak jest w Niemczech?
Wiecie coś na temat innych krajów?
Bo normalnie wierzyć mi się nie chce i jakoś za bardzo temu znajomemu nie ufam.