po 30-tce

Seeni

Właśnie o to chodzi, że prawdę niestety.
Ohydną prawdę.
Zasadniczo ta prawda mnie oburza. Że takie czasy, że wykształcenie to pikuś.
Pan Pikuś.

Kewa

Niewygodną prawdę, ale prawdę.
Wszyscy już mówią o tym, że potrzeba fachowców.
Ja np. wkuwam coś takiego:
"Podczas obrotu wału środek tłoka porusza się po okręgu równym promieniowi mimośrodu." Not talking

mailo

Baron von DupenDrapen

A ja kurde zawsze chcialem sie nauczyc spawac.
A teraz to nawet spawarki nie moge miec.
Wlasciwie to moge miec, nie mogldbym jej uzywac, bo gdzie mieszkam sa strasznie slabe korki.

.

Poldek

Poldek

Kewa

Przecież, kto ma dość determinacji, chęci i zdolności, to tym politologiem (prawnikiem, lekarzem, dziennikarzem, aktorem) w końcu będzie. W momencie, gdy brakuje zwykłych rąk do pracy, a bezrobocie wśród "wykształciuchów" rośnie na co liczą absolwenci? Że Premier otworzy zakłady dla politologów? Kto ma się zrzucić na ich pensje? My?

Kobieta z klasą

Nieźle! Tyle tylko, że i dla spawaczy to za dużo miejsc pracy nie ma.

I nie rozumiem oburzenia ludzi, którzy myślą, że ukończenie studiów to już coś! To jest nic, jeśli nie ma się pomysłu na co dalej. Do kariery zawodowej ( czy po prostu pracy jak kto woli) są różne furtki: te po ukończeniu zawodówki, potem technikum a na końcu po studiach. Kto jaką wybiera to jego indywidualna decyzja ( albo sytuacja społeczna) i tylko tyle. Komunizm nauczył nas, że komuś kto ukończył studia z góry, na zapas, należy się szacunek i podziw. A to bzdura! Szanuje się wszystkich jednakowo - obojętnie którą furtkę otworzył.

Kobieta z klasą

Kewko dokładnie jest tak jak mówisz! Wkurzają mnie też ludzie, którzy studiują by studiować a potem płaczą, że po ich studiach nie mają pracy. Bo im się należy, tak z góry, bo przecież skończył jakieś tam studia.

Kewa

Kobieta z klasą

Ależ Kewko ja też podałam tego spawacza jako przykład.
Dla mnie receptą na sukces- będzie możliwość pracy w każdym zawodzie jaki tylko ktoś sobie wymarzy. Ale nie studia czy ich brak jest tu istotny. Istotne są stanowiska pracy, udogodnienia dla pracodawców co by mogli godziwie wynagradzać, i takie tam.

A nie jakieś bzdury o dłuższym macierzyńskim, przez który to już zupełnie młode kobiety nie będą zatrudniane z obawy, że zaraz pójdą na ten urlop i będą dla firmy udręką!

lena

A ja myślę, że dłuższy macierzyński to nie bzdura.
Sama bym z niego skorzystała, bo teraz jestem zmuszona iść na urlop wychowawczy, co się wiąże z brakiem dochodu przez pół roku w moim wypadku.
A spawaczy potrzeba dużo, podobnie jak innych fachowców. Tylko ważne jest tu słowo "fachowiec" a nie człowiek z papierkiem, że jest fachowcem.

flykiller · Gość

To się zaczyna zmieniać, ale ciągle jeszcze pokutuje bałwochwalczy szacunek dla wyższego wykształcenia (widoczny np. w ofertach o pracę, w których jest warunkiem, choć charakter pracy wcale na to nie wskazuje) i brak szacunku dla pracy fizycznej. A przecież nie każdy może być lekarzem, ale też nie każdy - spawaczem. To również ciężka praca wymagająca kondycji fizycznej, zręczności i przytomności umysłu. Spawacz spawaczowi nie równy. Można być świetnym spawaczem i kiepskim spawaczem. Dlatego ludzi należy doceniać, gdziekolwiek pracują, jeśli swoją pracę wykonują dobrze. A u nas ciągle w pogardzie ma się "roboli" i nikt nie chce być "robolem".

Z perspektywy czasu naprawdę żałuję, że zamiast darować sobie te, jak się okazało, całkowicie nieprzydatne studia, nie wykorzystałam swoich niewątpliwych zdolności manualnych, dokładności i przyjemności płynącej z majsterkowania na zdobycie konkretnego zawodu, w którym te umiejętności mogłabym spożytkować, czerpiąc prostą radość z prostej, wymiernej pracy, której namacalne efekty wychodziłyby spod moich palców. Zamiast tego marnuję mój naturalny talent i kreatywność do wykonywania syzyfowych czynności bez większego znaczenia, a końca ich, ani początku - nie widać.
Potrzebowałam wielu lat, żeby przekonać się, że wykształcenie jest mizerna miarą wartości człowieka, tak samo jak mizerna bywa sama jakość tego wykształcenia. Dzisiaj praca fizyczna nie stanowiłaby dla mnie powodu do kompleksów, jeślibym tylko się w niej spełniała i czuła naprawdę dobra. Kiedyś byłam przekonana, że brak studiów dyskwalifikuje mnie jako człowieka, że będę głupia, nic nie warta. Dziś czuję się nic nie warta z moim nic nie wartym dyplomem, w mojej bezwartościowej pracy.

Kewa

Właśnie zajrzałam do kadr, a tam urywają się telefony i zapełnia skrzynka w odpowiedzi na ofertę zatrudnienia w charakterze opiekunki w autobusie szkolnym. Dziewczyny z wyższym wykształceniem: po pedagogice, psychologii, studentki, itp. Za naprawdę symboliczne pieniądze i umowę zlecenie, ok 4 godzin dziennie. Kadrowa właśnie przejechała się na jednej nauczycielce, która zwodziła ją przez miesiąc i teraz dość nieufnie patrzy na osoby po studiach.
Wpadło mi w ręce też CV kierowcy autobusu. Jestem pod wrażeniem - rocznik 84, po politechnice. Zrobił uprawnienia na autobus, zainwestował pieniądze (niemałe) w kwalifikację wstępną, kurs na przewóz osób, badania lekarskie i psychotechniczne i wozi ludzi. Pewnie to nie jest dla niego praca marzeń (a może jest?), ale ma pracę i może utrzymać rodzinę.

lf

Kobieta z klasą

Kewko, tak samo jest tutaj w Warszawie. Tu również ludzie po kilku fakultetach, biegle władający kilkoma językami szukają pracy poniżej ich godności!!!
Tak jak mówi IF, wszystko zabetonowane jeśli godne ich wykształceniu. O dobrą i godziwą pracę dziś trudno nie dlatego, że jesteśmy beznadziejnie wykształceni, ale głównie dlatego, że jej po prostu nie ma. I to nie tylko Polski problem. To problem całej unii. Ale jak się "szkoliło" na kwotę miliardów euro, jak się likwidowało wszystko co się dało zlikwidować, jak się tworzyło jeszcze większą biurokrację to nie dziw, że kiedyś to pękło.

If, firmę można i zakładać, ale musisz mieć popyt. A jak masz mieć popyt jak ludzie nie mają z czego ci zapłacić? Dlatego nawet i firmy padają. Jak mój ojciec mawia, jedyny pewny biznes w dzisiejszych czasach to usługi pogrzebowe. I chyba ma rację

flykiller · Gość

lf