po 30-tce

Seeni

Formalny. Z opisów jakie przedstawiłeś teraz wynika, że jesteś idealnym partnerem. Nie znam Ciebie i nic tam nie będę pisać czy to obraz prawdziwy czy nie. Jak prawdziwy wszystko ok i mój post nie był kierowany do ciebie. Kierowałam go do faceta który jak zrozumiałam z wcześniejszych postów partnerstwo utożsamia ze wspólnym decydowaniem o większości spraw odmawiając partnerstwa przy wspólnym planowaniu i wykonywaniu obowiązków.
Zasadniczo odpowiedziałeś na moje pytania z wyjatkiem zasadniczego: czy te wszystkie rzeczy o których piszesz robiłeś bo chciałeś, czy dlatego, że taki był podział obowiązków w Waszym domu. Rozumiesz- że Ty chodzisz do syna na wywiadówki a żona do córki, albo, ze chodzicie na nie wahadłowo. Tj. czy w twoim związku obowiązuje jasny i czytelny podział przyziemnych obowiazków domowych i kto pilnuje, żeby był przestrzegany. To pilnowanie jest dla mnie istotne.
W domu, z którego wyszłam ( rodzice) Ojciec był zasadniczo od rozrywki a Mama od całej reszty. Taki podział ról wydawał mi się, dokładnie tak jak pisałeś, całkowicie naturalny i jak najbardziej chciałam go powielić. Po pierwsze jednak okazało się, że mój mąż do rozrywki nijak się nie nadaje, za to bardzo fajnie potrafi robić inne rzeczy. To mąż nauczył mnie nie przypalać wody w czajniku, smażyć kotlety i robić knedle. Po wtóre z racji wykonywanego przez lata zawodu, albo w ogóle w domu nie przebywał albo był w nim stale pełniąc rolę koguta domowego podczas gdy ja świadczyłam pracę. Toteż o normalnym podziale obowiązków w naszej rodzinie nigdy nie można było mówić. Bo albo wszystkie obowiązki spoczywały na mnie albo wszystkie, lub prawie wszystkie na nim.
W tej chwili obydwoje pracujemy zasadniczo w systemie dziennym- każde z wyjątkiem wekeendów po 10-14 godzin jest poza domem. Technicznie zatem nie ma problemu ze sprzataniem, gotowaniem- robia to, z wyjątkiem sobót, córki ( wcześniej wracają do domu). Na zakupy koszowe jeździmy wspólnie raz w tygodniu. Prasujemy kiedy nam się chce i każdy swoje. Na wywiadówki chodzimy w drodze losowania. Grzeszyłabym zatem piszac, ze mój mąż ( czy inni domownicy) nic w domu nie robią. Robią. Ale to ja muszę zarzadzić co, kiedy, wg jakiego grafika i konsekwentnie pilnować tego, żeby przestrzegali owej dyscypliny.
Rozumiesz- polecą zawsze zgodnie z kierunkiem kopa, ale muszę najpierw kopnąć. I to uważam jest nienormalne i niesprawiedliwe. Dzisiaj jestem w pracuy od 5.45. Piierwszą przerwę mam teraz i zajrzałam na forum, żeby zresetować mózg. Zaraz stąd wyjdę i wróce do pakowania rzepy. W domu będę koło dwudziestej i wcześniej zadzwonię spytać się czy Michasia kupiła chleb, Bo jej kazałam jeszcze wczoraj i czy Małżonek kupił Żywe. Następnie po powrocie do domu nakrzyczę na starszą córkę, że nie wyciagnęła mięsa z zamtrażarki a ona mi odsyczy, że mogłam przypomnieć. Mąż powie: ups zapomniałem na śmierć, że miałem wziąć kasę z bankomatu. Pies nic nie powie ale będzie domagać się pieszczot natychmiastowych. Małe dziecko domagać się będzie sprawdzenia pracy domowej- Bo Ojciec się nie zna na esejach. Zadzwoni moja teściowa, żeby spytać dlaczego nie dzwonimy. Rozmrożę szybko to mięso, ale nie zdążę juz niczego ugotować. Jutro je wyrzucę, bo oczywiście dziecko ( mąz, pies ) zapomni zrobić kotlety a ja znowu do pózna będę w pracy. Siłą rzeczy uprawiajac seks ( trochę przed, w trakcie czy trochę po) będę myślała, czy są w domu ziemniaki. Seks nadal sprawi mi przyjemność, myslenie o ziemniakch niestety nie Ale cieszę się, że są męzczyżni, którzy owo myślenie biorą na swoją klatę, Formalny. Mój nie i co gorsza, podobnie jak Ty nie rozumie o co mi chodzi, skoro przecież robi w domu wszystko co trzeba a czasami nawet więcej.

Swoją droga oczywiście, że myślę stereotypami, budując wizję świata nie na statystykach a na tym co widzę u siebie w domu i w domach zamężnych koleżanek, sąsiadek. A także na rozmowach z nimi. Po prawdzie z tych rozmów wynika, że ja mam najlepiej. Co ciekawsze z punktu widzenia mężczyzn tych kobiet- bo z nimi też czasami rozmawiam-świat wygląda inaczej. To sa jakgdyby dwie rożne rzeczywistości.

Dlatego tak wzruszył mnie post Nudziarza o kiszeniu ogórków. Doprawdy, mało, jest facetów którzy je kiszą a jeszcze mniej takich, którzy potrafią sie do tego przyznać.

I jeszcze jedno- myślę, że u niektórych kobiet agresja, czy histeria bierze się często właśnie z tego totalnie innego odbioru tej samej rzeczywistosci przez ich mężczyzn.
Spadam do pracy.
Do przeczytania jutro.

zgredziora

Kobieta z klasą

A ja będę upierać się, że to z wiekiem przychodzi. Z wiekiem wiemy kogo nam potrzeba i jeśli jesteśmy wolni to takiego szukamy. Gorzej jak wyborów na całe życie dokonuje się w " klasie maturalnej".
Nigdy nikt nikogo sobie nie wychowa- no chyba, że pseudo żonę, czy męża. Nie ma co na to liczyć.
Z czasem tylko możemy wspólnie " docierać się" i to chyba jest gwarancją sukcesu. No, chyba, że komuś od dobrobytu w d poprzewracało się.

zgredziora

Ty sie Kura wcale upierac nie musisz, bo ja sie z Toba w 100% zgadzam, ze swiadomosc budzi sie z wiekiem, podobnie jak zmieniaja sie potrzeby, oczekiwania i przewartosciowuja wartosci

A co do tego bycia wolnym i poszukiwania wlasnie tego, czego nam potrzeba, no szukam kurka, i szukam, i szukam, i po swiecie sie nawet kulam w tym poszukiwaniu i póki co to znalazlam pare ladnych muszelek

wiec sobie nie bez kozery zanuce smutno i z nostalgia ach gdzie ci mezczyzni wspaniali tacy, gdzie te orly sokoly, herosy...

.

Formalny

slepa i brzydka

wiele sie juz rozpisywalam tutaj po katach o misku, ale czytajac Was tutaj, to mysl mnie przechodzi dreszczem... ilez ja go jeszcze musze nauczyc.

Szymon Krusz

[link widoczny dla zalogowanych]

Juli*

Chłopaku aż tak źle z tymi kobietami ?

Blonde

Oj, chyba masz przykre doświadczenia...

Szymon Krusz

Kewa

Szymon Krusz

można powiedzieć że nie miałem szczęścia co do kobiet

zgredziora

Ja tez nie mialam szczescia co do mezczyzn, a dalej panów lubie, nie mozna wina za swoje zle doswiadczenia obarczac calej rasy damskiej, czy tam meskiej

Formalny

Blonde

Szymon Krusz

Szymon Krusz

Są
[link widoczny dla zalogowanych]

sunseeker

a te kawały to o której? obie wyglądają dość komicznie

milka...