po 30-tce

slepa i brzydka

Syndrom ubogiego. Bogaci nie musza sie ograniczac. Jesli cos im sie przeje, skupia uwage na czyms innym. To z czym nie zgadza sie analiza, to dla mnie lekcja katolickiej wstrzemiezliwosci wygmerana rodem z katechetycznej salki.

Seeni

Mati

..spirala kombinacji, ale każdy ma swoją rację i interpretację w zależności od charakteru, temperamentu, potrzeb.. Im więcej myśli się o brakach i o tym czego się nie osiągnęło, tym mniej ma się energii i tym więcej frustracji. Im więcej myśli się pozytywnie o swojej rzeczywistości i wyłapuje z niej szanse, im więcej widzi się dobrych ludzi dookoła i okazji do wykorzystania, tym mniej depresyjnych myśli i smutku i tym więcej chęci do robienia więcej. Więcej i mniej przeplata się ze sobą w zależności od sytuacji. Zgadzam się z Annalizą.. nie da się wszystkiego sprowadzić do jednego mianownika, bo to byłoby za proste w tej plątaninie i kombinacji opcji. Zgadzam się również z Pogłoską, że ludzie z natury są „odkrywcami” z pierwiastkiem rozwojowym, dlatego kiedy stawia się pierwszy krok, przy sprzyjającym spojrzeniu na sprawy, robi się kolejny i wyznacza nowe cele.. Zgadzam się również z Senni, że widok może się z czasem „opatrzeć”.. ale czy na pewno każdy i czy na pewno zawsze? I czego od takiego widoku oczekujemy? Wszystko zależy.. Przy słabych fundamentach wewnętrznych każda kolejna „ścieżka”, każda kolejna kobieta "na raz", każde kolejne upijanie się prowadzą do zatracenia.. więc - zgadzając się ze Sztormi - w naszej codzienności bezcenna jest taka równowaga, która daje poczucie stabilności i spokój wewnętrzny, ale dla każdego punkt tej równowagi znajduje się w innym miejscu, a każde przesunięcie na jej skali przynosi w szerszej perspektywie rozchwianie, niezadowolenie i frustrację. Szczęśliwy jest ten, kto potrafi to wyłapać i dawkować sobie „więcej” wedle siebie. Mnie pewno widok na ocean nigdy by nie znudził i nigdy nie miałabym go za dużo, ale myślę tak tylko dlatego, że teraz bardzo potrzebuję spokoju.. wyciszenia i skupienia się na tym, co robi mi dobrze.. Mając mur dookoła czułabym się, jak w klatce, ale to pewno dlatego, że ten mur ciągle gdzieś mnie otacza a świadomość tego, że za nim jest „za horyzontem” tylko napawa pragnieniem owego „więcej”.. Być może moja równowaga między więcej i mniej jeszcze nie zaistniała (?)

annaliza

letnisztorm

Paniałam ewryfing. Dancing

Kiedy jesteśmy najbardziej podekscytowani z przeżywania tego co nowe?
Młodzi, spontaniczni, wolni.
Później całe życie wspominając, wracamy do tego i tęsknimy ze tym szmerem w lewym uchu.

W pewnym wieku zaczynamy szukać rozwiązań alternatywnych dla tego stanu. Dokładnie tym jest ta szczelina w murze.
Tylko czy można kochając wolność cieszyć się z oglądania dzikich zwierząt w ZOO?

Mati

letnisztorm

Osobiście uwielbia żelki, do owsianki nie jestem stanie się przekonać.

Złamałam na żelku zęba i to moja osobista tragedia.

Jasne że wszystko możemy, tylko jeżeli to jest spontaniczne i prawdziwe a gdy zaczynamy kalkulować, ograniczać , dla zwiększenia doznań to już jest dupa a nie szczera radość.

Formalny

Sławomir

Pasztet

Pochodzenie O-Ren Ishii

Pasztet

Oj tam. Hans próbował zuniwersalizować jakieś zgrabne zdanko i zabrnął. To akurat się zdarza, ale dojrzałość poznaje się choćby poprzez tzw. 'nie brnięcie'. Czyli wg anglosaskiego przysłowia 'If you're in a deep hole - stop digging'.

PS. To też cytatem: 'dość pierdolenia - robota czeka'

annaliza

Seeni

Teraz to faktycznie nie rozumiem. Blue_Light_Colorz_PDT_02

Nie widzę w tej fotce ani mniej ani więcej modowo.
Znaczy nie widzę nic poza kobietami. Ubranymi kobietami. I jednego Pana.

Seeni

I tak mi jeszcze przyszło do głowy, chociaż jakoś nie bardzo potrafię ująć przyczynę w słowa, ze jest mi po postach Analizy wyjątkowo przykro.

lulka