po 30-tce

lulka

Tam wyżej to eposy miało być - nie poematy.
Poematy to ja przeca tworzę przepiękne na poezji rolniczej

bo ja

zochaa

Właśnie, niby taka sobie "Pogoda Ducha"
a jak trudno czasami odnaleść ją w sobie...
może wtedy przypomnieć sobie piosenkę H. Banaszak:

...Niebo pełne chmur
Malkontentów chór
Przekonuje ze gorzej jest niż źle
Nim uwierzysz w to
Nim się wtopisz w tło
Szybko na ratunek wzywaj mnie
A ja - pogoda ducha twa
Natychmiast zjawiam się
Gdy czuje ze ci źle
A ja - jak wierny anioł stróż
Pocieszam cię co dnia
Beze mnie ani rusz

Bo mnie na uśmiech zawsze stać
Nie lubię życia brać Zbyt serio, serio zbyt
Bo ja - pogoda ducha twa
Gdy potrzebujesz mnie
Po prostu zjawiam się!

To mnie wymyślił dobry Bóg
Byś przez to życie źle
Z nadzieja przebrnąć mógł
To ja na przekor wszystkim tym
Co zasmucają świat, uśmiecham się przez łzy!

ws

lulka

lulka

bo ja

bo ja

ws

nie to miałam Lulka na myśli Blue_Light_Colorz_PDT_15

, ale tak czy siak masz rację, ogólnie rzecz biorąc, wszystko jest prawdą o miłości i zarazem może nią nie być

zależnie od wielu kwestii ...

ale mi chodziło nie o brak wzajemności, mi chodziło o różnicę potrzeb, komuś wystarczy że kochana osoba po prostu jest, komuś nie ...

i miłość może być po prostu, bo jak wystarczy że ten ktoś jest, to czy nie jest to po prostu właśnie ... Blue_Light_Colorz_PDT_15

?

mam takie wewnętrzne przekonanie, że moja będzie jak powrót do domu po b. długiej nieobecności, wędrówce ... i będzie po prostu, czasem trzasnę drzwiami, będę musiała odświeżyć ściany, zmienić ich kolor, znów i znów wyplenić chwasty z ogrodu, ale będzie po prostu ... narazie buduję siebie, tylko że po kobiecemu, czyli zaczynam od świerszcza w kominie

...

i dodam cytat pozornie bez związku:

,,(...) żadnego strzału nie da się powtórzyć, a próby uczenia się na sukcesach lub błędach nie posuną nas ani o krok naprzód. Trzeba powtarzać setki, tysiące razy ten sam gest, dopóki nie uwolnimy się od ambicji trafienia w tarczę i sami nie staniemy się strzałą, łukiem i celelem.,,

ws

ups ! celem

Blue_Light_Colorz_PDT_15

Kasztanka · Gość

ws

to se i gadam

a nawet czasem ktoś coś powie, do rzeczy, czy od, co tam

Kasztanka · Gość

Zeby nie bylo, ze to ja tylko te muchy ganiam,
to wkleje,
ku pokrzepieniu.

Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty.
To też nie diabeł rogaty.
Ani miłość kiedy jedno płacze
a drugie po nim skacze.
Miłość to żaden film w żadnym kinie
ani róże ani całusy małe, duże.
Ale miłość - kiedy jedno spada w dół,
drugie ciągnie je ku górze...

A właśnie że miś pluszowy i kwiaty !
I anioł płci żeńskiej, cycaty !
A jak się chichra z czego jeden
To drugi go w mordę ! I o glebę !
Miłość to film na DVD - playerze
Tudzież cztery gożdziki w papierze
Taka jest miłość - jak jedno idzie wzwyż
to drugie za girę go - niech na dnie będzie tyż !

I niech mi ktos powie, ze nie kumam czaczy! Ze ja se do/od...

znana ktośka · Gość

No cóz czasami się otworzy i trzeba szybko zamknąć....

Yo` Mama

otworzyć serce to jedno
ale być na to gotowym - to drugie
(właściwie powinno być odwrotnie, hehe)
ja to widzę tak:

-żeby otowrzyć serce nie można się bać

-żeby się nie bac - trzeba być pewnym swego i nie przywiązywac wagi do czyjegoś zdania na swój temat
(jak się to zdanie moze zmieniać w przyszłości i jakie mogą być tego skutki - tego już kilka z Was doświadczyło..)

ale jak nie przywiązywać wagi do czyjegoś zdania na swój temat - jeśli to jest osoba, która wzbudza w nas duże emocje ?
czy to jest w ogóle możliwe?

a może należy pominąć te emocje, bo one wszystkiemu szkodzą?
(tylko nie mówcie, że wtedy nie ma mowy o miłości, bo to dwie różne sprawy)
a moze trzeba się im po prostu przyjrzeć i spróbowac je zrozumieć..

kiedyś "posługiwałem się" tym, co mi sie udało zrozumiec z książek De Mello
mniej więcej zgadza się to z tym, co napisała Boja - o prawdziwych odczuciach, które mamy "pod skórą" - strach, wstyd, odrzucenie, brak aprobaty, wyróżniania..
to zwykła "akcja-reakcja"
w pewnym sensie sprawdzają się Wasze teorie o tym 'co dajesz i co do Ciebie wraca', ale ja wprowadziłbym tu kilka modyfikacji:
-prawie nikt nie daje bezinteresownie, bo
-jeśli już dajesz, to tylko to, co dla Ciebie w danym momencie najlepsze
-dostajesz to, co w tym samym momencie najlepsze dla tej drugiej osoby
tzn, każdy patrzy tylko na czubek własnego nosa, w sensie zaspokajania swoich potrzeb emocjonalnych - i daje to, co (jak myśli) mu je zapewni.
dasz empatię - dostaniesz wdzięczność (..podziw, uznanie, przywiązanie, ba - przyjaźń nawet..)
naprawdę można się tak wyćwiczyć, uwierzcie..

często te nie do końca uświadomione odczucia decydują o tym jak kogoś "widzimy"
i jak ktoś "widzi" nas ( a potem opisuje.. )
jeśli sobie je uświadamiamy - to pół biedy; można coś z tym zrobić,
właśnie - poczekać chwilę, zrozumieć, przeanalizowac, sprawdzić, o co NAPRAWDĘ MI CHODZI

a poniewaz mało kto coś takiego robi - nasze "kontakty miedzyludzkie" przypominają rozmowę dwóch ludzi zapatrzonych tylko w swoje lusterka
warto się w takim razie przejmować opinią kogoś na mój temat?
no chyba nie..

a wybaczać warto?
warto, bo być może tutaj znajduje się prawdziwe znaczenie słów "przebacz im, bo nie wiedzą co czynią" ?

od niedawna myślę, że nieźle się to uzupełnia z [link widoczny dla zalogowanych]

tutaj te nasze skrywane emocje sa zobrazowane jako "goście" -
ludzie zamieszkujący nasze wnętrze
każdy z nas ma w sobie wojownika, przekupę, tchórza, artystę, dobroczyńcę, dobrego wujka (śmierdzącego lenia), perfekcjonistę, szalonego małolata, nieśmiałego podpieracza ścian.. i takie tam
zamiast się ich wypierać, trzeba trzeba ich zrozumieć i się z nimi zaprzyjaźnić,
bo każdy z nich (oprócz rzeczy złych, których się wstydzimy) ma coś wartościowego, co wychodzi w odpowiednim momencie.
(w późniejszych rozdziałach okazuje się, że to zrozumienie może pomóc w przekształceniu naszych złych emocji w energię do działania)
i teraz..
otworzyć serce znaczyłoby pokazać wszem i wobec tych swoich "gości" ?
mało kto jest na to gotowy
ja chyba też nie, mimo całego (deklarowanego) dystansu do innych, hehe
ale pracuję nad tym

no.. to się nawymądrzałem..
tzn. tffu! - otworzyłem

znana ktośka · Gość