po 30-tce

Mati.

Odnoszę wrażenie, że wszystko to zwykłe gadania. W większości wiemy jak wygląda dzisiejszy świat, ile jest w nich zagrożeń, ile spłyceń i powierzchowności, ile zniewolenia i z tego, co widzę to raczej zgoda tu panuje powszechna w tym temacie. Jednak z obserwacji wnoszę, iż poza takim zgodnym dyskutowaniem słabo jest u nas z tymi metodami wychowawczymi. Często z wygody i lenistwa poddajemy się panującym trendom. Konsekwencja kuleje a sprzeciw jest tylko pozorny, bo : co ja się będę z koniem kopać, skoro i tak wszyscy ....(cośtamcośtam..). A już totalnie osłabia mnie jak słyszę np.: 'no skoro wszystkie dzieci w klasie noszą PSP do szkoły to ja nie zabronię swojemu, bo zrobię mu krzywdę...', 'no skoro wszystkie dzieci dostaną na komunię 'GÓWNO BŁYSZCZĄCE' to i ja swojemu też kupię, bo stanie się obiektem kpin i śmiechów'.. takich przykładów można by mnożyć w nieskończoność. Więc zapytam siebie: gdzie są Ci wszyscy genialni rodzice, myślący i CZYNIĄCY tak jak Wy mówicie, że powinno być?

wracam do zamku... miłego dnia

zgredziora

Co to jest PSP? A ci wszyscy rodzice, o ktorych dopytujesz, zebrali sie tu na forum Tongue out (1)

I pewnie, spadaj do zamku, niedowiarku marudo Tongue out (1)

Mati.

PSP -Pocket Play Station cośtam ..
No to jestem wdzięczna losowi, że mnie tu sprowadził

Nie chodzi o niedowierzania, raczej o podejście z przymrużonym okiem do tego ideału

Jestem zaangażowana w życie szkoły, dzięki temu mam rękę na pulsie i widzę co się dzieje i jak to wszystko wygląda. I nie wątpię w Wasze działania zgodnie z tym, co tu piszecie - nie mam powodu by nie wierzyć - to jak jest na prawdę i tak każdy wie sam w skrytości swojego sumienia a forum wszystko przyjmie. Chodzi raczej o to, że bardzo żałuję iż nie zgromadziliśmy się wszyscy z naszymi dziećmi w tej samej szkole np.
To byłaby szkoła numer 1 w kraju. Wzór wszelakich cnót. Żal mi straszny, że takich rodziców jest w tych szkołach z którymi się zetknęłam jak na lekarstwo i dodatkowo jeszcze część z nich odpuszcza. W imię świętego spokoju.
Blue_Light_Colorz_PDT_02

i teraz mogę z duchem odejść w pokoju

Mii

PSP to takie kieszonkowe PlayStation.

Oczywiście zgadzam się z Mati, sama, osobiście popełniłam masę błędów wychowawczych Anxious

wiadomo, że w danym momencie nie zdawałam sobie z tego sprawy, proces wychowawczy to chyba najtrudniejsza praca w życiu, można ją porównać do robót w kamieniołomach, niestety jej efekty widać dopiero po latach i wówczas wychodzą wszelkie niedociągnięcia, myślę też, że jedna, wydawać by się mogło dobra metoda, różnie może zadziałać na dwa materiały (osobniki ) i przynieść różne wyniki.

letnisztorm

Co to jest ten PSP ?

Mati.

a co to jest PMS?

Mii

letnisztorm

W szkole moich dzieci okazuje się jest podział, klas A - rodzice jakoby elyta, B- średniaki, C- dzieci z rodzin biednych, zastępczych z Domu Dziecka .

Więc od podstawówki szkoła która ma uczyć i wychowywać wprowadza podział.

letnisztorm

rosegreta · Gość

też nie wiedziałam

Seeni

Oczywiście, że ulegam prośbom dzieci o zakup kolejnych dóbr materialnych. W końcu po kimś mają to umiłowanie do zakupów. Poniewaz niestety moje srodki finansowe sa ograniczone wychowawczo nie ulegam kiedy pieniędzy nie mam. Czyli ulegam jakies trzy do czterech dni po wpływie srodków na konto.
Karty mam. I to wszelakie. Kredytową uważam za dobrodziejstwo. Przykładowo- widze piękne zamszowe botki na doskonale wyważonym obcasie. Niestety jest po 20-stym i nie stac mnie nawet na wyjscie do kina a o botkach to mogę zapomnieć. I tu proszę bardzo- czary mary- wyciagam swoją tajna kartę kredytową i już mam swoje botki.
No owszem są pewne minusy- karty trzeba spłacać. Spłatę kart kredytowych traktuję jako stałe świadczenie i spłacam co miesiąc. Ja zwyczajnie swoje pieniądze pozyczam sobie a potem sobie oddaję. Przyjemnośc kupna botków w dowolnym czasie jest bezcenna.

Kobieta z klasą

animavilis · Gość

letnisztorm

Zerówka, przedszkole, małe miasto gdzie się jednak wszyscy prawie znają. Poza tym wśród tych na A są rodzice którzy sami dążą do takiej segregacji.

Nie zapomnę jak na pożegnaniu w przedszkolu Julia nie mogła rozstać się z koleżanką której mama uczy w podstawówce, powiedziałam ze nie mają się co martwić bo spotkają się w szkole na co mamusia mnie wyprostowała - Nie, bo moja córka będzie chodzić do klasy A .

Kobieta z klasą

Kewa

To są buce i tyle Not talking

Akurat wczoraj powtarzali teatr TV "Głośna sprawa" o mieszkańcach bloku, którzy domagają się usunięcia lokatorów, którzy za głośno się kochają. Przekrój społeczeństwa w pigułce.

nudziarz

animavilis · Gość

Pewnie jestem niedzisiejsza, ale zaskakuje mnie to. Sądziłam, że tego typu podziały się piętnuje, chociaż muszę przyznać, że do pewnego stopnia rozumiem rodziców, którzy chcieliby, aby ich zdolne dzieci nie nudziły się na lekcjach i równały poziom wzwyż, a nie w dół. Nie wiem, czy to dobre, bo dzielenie uczniów na zdolnych i mniej zdolnych wydaje się odbywać kosztem słabszych (chociaż nie jestem pewna).
Zupełnie jednak czym innym jest kryterium intelektu dziecka, a zasobności portfela jego rodziców. To drugie kryterium - tu nie mam wątpliwości - jest bardzo szkodliwe i żenujące, po prostu.

Kewa

nudziarz

To nie jest podział kosztem uczniów słabszych.
To jest podział w miarę wyrównujacy poziom uczniów w klasie.
Pozwala to na dostosowanie poziomu nauczania do poziomu uczniów. Wyobraź sobie klasę gdzie masz kilkunastu orłów i kilku słabeuszy. Do kogo dostosować poziom ? do słabych kosztem świetnych, czy do świetnych, co powoduje , że słabi nie wiedzą juz w ogóle co się mówi na lekcjach.

Wiem, że to podział nieformalny.. więcej - zakazany w przepisach ministerialnych ( jakieś bzdury o homogenizacji środowisk etc ) ale korzystny dla wszystkich